bato-adv
bato-adv

«ایستگاه یازده»؛ سریالی پیچیده‌ و جذاب با فضایی آخرالزمانی

«ایستگاه یازده»؛ سریالی پیچیده‌ و جذاب با فضایی آخرالزمانی

مینی سریال «ایستگاه یازده» یک جعبۀ پر از معماست؛ داستانی پیچیده و پساآخرالزمانی که تخیل و رویا را در عالی‌ترین سطح به مخاطب هدیه می‌دهد.

تاریخ انتشار: ۱۵:۵۸ - ۲۶ دی ۱۴۰۰

فرارو- این مینی سریال ده قسمتی بر اساس رمان «ایستگاه یازده» (۲۰۱۴) از امیلی مندل ساخته شده و از ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ تا ۱۳ ژانویه ۲۰۲۲ پخش شده است. سریال از همان آغاز پایان همه چیز را به تصویر می‌کشد. نوعی آنفلونزای خطرناک شایع شده و بیش از ۹۹ درصد مردم دنیا را از بین برده است. همه چیز تصویری آخرالزمانی دارد: ایستگاه‌های خالی قطار؛ بزرگراه‌های تخریب شده و سالن‌های تئاتری که لا به لای درخت‌ها گم شده‌اند. دنیا به شکل واضحی به پایان رسیده.

به گزارش فرارو؛ با اینحال عدۀ کمی باقی مانده‌اند که در این دنیا سرگردان هستند. شخصیت اصلی سریال کرستن ریموند (با بازی مکنزی دیویس) است که در سال ۲۰۲۰ و در شروع پاندمی هنوز کودک است و ما از قسمت دوم به بعد بزرگسالی او را میبینیم. او بیست سال بعد از پاندمی به یک گروه هنری در حال سفر پیوسته است؛ گروهی از بازیگران دوره‌گرد که در اطراف منطقۀ گریت‌لیکز می‌چرخند و داستان‌های شکسپیر را دوباره و دوباره برای همان مخاطبان باقی‌مانده تعریف می‌کنند.

«ایستگاه یازده»؛ سریالی پیچیده‌ و جذاب با فضایی آخرالزمانی
در همین اوضاع کرستن دارد رمان مصور «ایستگاه یازده» را می‌خواند؛ رمانی دربارۀ یک فضانورد که در یک ایستگاه فضایی خراب گیر افتاده است. او آنقدر این کتاب را از اول تا آخر خوانده که کلماتش را حفظ کرده است. نکتۀ عجیب این است که انگار اتفاقات رمان و ماجرا‌هایی که در بیرون اتفاق می‌افتند به نوعی با هم در ارتباط هستند.
 
این سریال می‌خواهد بگوید که داستان‌ها ادامه دارند حتی وقتی که دیگر جمعیتی وجود ندارد که آن‌ها را بشنود. زیرا داستان‌های خوب هیچوقت به پایان نمی‌رسند. داستان‌ها مثل مسیر‌هایی دایره‌وار هستند که همیشه تکرار می‌شوند؛ درست مثل مسیر سفر این هنرمندان سرگردان.
 
سریال ایستگاه یازده پر از راز و معماست؛ مسیر زمانی داستان دائما بین سال ۲۰۲۰ (که زمان شروع پاندمی کشنده است) و سال ۲۰۴۰ تغییر می‌کند. حتی فلاش‌بک‌هایی به گذشته‌های دورتر را هم بعضی وقت‌ها میبینیم. هوشمندی جاری در لحظه لحظۀ سریال و پیچیدگی ساختار آن واقعا ستایش‌برانگیز است. هیچ صحنه‌ای از سریال اضافی نیست. همه چیز با معنی و با هدف است. به ویژه هر چقدر که به قسمت‌های پایانی نزدیک می‌شویم جاذبه و عمق سریال بیشتر می‌شود.
 
تعداد بازیگران اصلی سریال خیلی زیاد است و باید گفت که همۀ آن‌ها در نقش‌هایشان درخشیده‌اند؛ بخصوص بازیگران نقش‌های کودکی و بزرگسالی کرستن. طراحی بصری صحنه‌ها هم واقعا جذاب و گیرا از کار درآمده و موسیقی متن جاذبۀ آن را تکمیل کرده است.
 
در نهایت، این سریال داستانی دربارۀ امید و انعطاف‌پذیری روح انسان است و بیانیه‌ای دربارۀ ارزش خلاقیت. وقتی همۀ ویژگی‌های آن را کنار هم می‌گذاریم بدون هیچ تردیدی می‌توانیم بگوییم که این یکی از بهترین سریال‌های سال ۲۰۲۲ است که در همین آغاز شانس تماشای آن را پیدا کرده‌ایم.
 
  • تهیه‌کننده: پاتریک سامرویل (Patrick Somerville)
  • بازیگران: مکنزی دیویس (Mackenzie Davis)، هیمش پتل (Himesh Patel)، ماتیلدا لاولر (Matilda Lawler) و دیگران.
  • امتیاز: ۷.۶/۱۰
برچسب ها: سریال 2022 نقد فیلم
bato-adv
bato-adv
bato-adv