فرارو- «پیاده روی طولانی» سومین فیلم بلند متی دو (Mattie Do) است؛ متی کارگردانی آمریکایی-لائوسی و اولین و تنها زن کارگردان در کشور لائوس است. فیلم در سال ۲۰۱۹ ساخته شده و بعد از مدت‌ها دور زدن در جشنواره‌های مختلف بالاخره برای عرضه به مخاطب عام آماده شده است.
به گزارش فرارو؛ این فیلم تصویری تازه از مسائل فلسفی مربوط به سفر در زمان است و این موضوع جذاب را از دریچۀ یک جور داستان ارواح به ما نشان می‌دهد.
در آغاز فیلم پیرمردی را می‌بینیم که از طریق جاده‌ای غبارآلود از خانۀ خودش به نزدیک‌ترین روستا می‌رود تا یک مشت قراضه و خرت و پرت را به یک مغازۀ ضایعاتی بفروشد. خریدار، پول جنس‌ها را از طریق میکروچیپی که در بازویش کار گذاشته شده پرداخت می‌کند. از همینجا معلوم است که داستان فیلم در زمان آینده اتفاق می‌افتد. اما به غیر از این میکروچیپ تکنولوژی مدرن دیگری در روستا نمی‌بینیم.
سال‌ها قبل چند سازمان مردم‌نهاد پنل‌های خورشیدی و تکنولوژی‌های دیگری را به روستا آوردند، اما این موج مدرن‌سازی دوامی نداشت و کم کم مناطقی مثل این به دست فراموشی سپرده شدند. به همین خاطر هم هست که بعضی وقت توریست‌های شهری برای فرار از تکنولوژی مدرن شهر‌ها به این روستا سفر می‌کنند.
داستان زمانی عجیب می‌شود که بدانیم پیرمرد در این سفر کوتاه از خانه به سمت روستا یک همراه هم دارد. همراه او روح زنی است که پنجاه سال پیش مرده و پیرمرد که آن موقع بچه بوده شاهد مرگش بوده است.
خیلی از روستایی‌ها ادعا می‌کنند که بار‌ها این روح را همراه پیرمرد دیده‌اند. از زمانی که پیرمرد برای اولین بار این روح را دیده، مزرعۀ خانوادگی او نابود شده و مادرش هم به سل مبتلا شده و با مرگ دردناکی از دنیا رفته است. او که از ناتوانیش برای جلوگیری از مرگ مادرش افسوس می‌خورده، در طول این سال‌ها به زن‌های زیادی کمک کرده تا از این بیماری نجات پیدا کنند.
یک روز پیرمرد حقیقت مهمی را کشف می‌کند. او می‌فهمد که می‌تواند به کمک این روح در زمان سفر کند؛ بنابراین تصمیم می‌گیرد که مادرش را نجات بدهد. این سفر به گذشته اتفاقات دیدنی و تامل‌برانگیزی مثل دوست شدن پیرمرد با جوانی‌های خودش را رقم می‌زند. اما نهایتا تلاش او برای جبران گذشته، آینده را بیشتر از آن چیزی که انتظارش را دارد تغییر می‌دهد.
متی دو در این فیلم هم مثل فیلم‌های دیگرش از داستانی وهم‌انگیز و تا حدی ترسناک برای بیان مسائل و مشکلات اجتماعی و پرسش‌های عمیق دربارۀ زندگی انسان استفاده کرده است. فیلم «پیاده‌روی طولانی» که بیشتر در فضا‌های باز زیبا و در نور طبیعی فیلمبرداری شده، به لحاظ بصری جلوۀ فوق‌العاده‌ای دارد و منظره‌های چشم‌نواز آن در کنار تصاویر چندش‌آوری که از اجساد پوسیده و متلاشی شده نشان می‌دهد تضاد گیرا و شوک‌آوری را ایجاد کرده است.
بازی‌های فیلم قدرتمند و باورپذیر هستند. روحی که پیرمرد را به گذشته می‌برد خیلی کم حرف می‌زند، اما حضوری کاملا وهمناک و شبح‌وار دارد. رابطۀ پیرمرد و دخترش هم بسیار عمیق و عاطفه‌برانگیز از کار درآمده و این باعث می‌شود پایان‌بندی فیلم تاثیرگذارتر و تراژیک‌تر جلوه کند.
رفت و برگشت‌های زمانی در فیلم دائما در جریان هستند و این هیجان و کشش فیلم را به اوج می‌رساند. این مضمون که تغییر دادن یک چیز کوچک در گذشته به تغییرات بزرگی در آینده می‌انجامد، ایدۀ تازه‌ای نیست، اما متی دو روایتی بسیار خلاقانه و تازه از آن به ما می‌دهد. سراسر فیلم پر از احساس حسرت و اندوه است، اما حتی این احساسات ناخوشایند در قالبی دیدنی و جذاب ارائه شده‌اند.
در نهایت باید گفت متی دو در این فیلم پیچیده و عمیق، عناصر ترسناک، علمی‌تخیلی و فلسفی را با هم ترکیب کرده و محصولی درخشان و اثرگذار به وجود آورده است.
- کارگردان: متی دو (Mattie Do)
- فیلمنامه‌نویس: کریستوفر لارسن (Christopher Larsen)
- بازیگران: یاناووتی چانتالانگسی (Yannawoutthi Chanthalungsy)، ویلونا فتمانی (Vilouna Phetmany)، پور سیلاتسا (Por Silatsa)
- امتیاز: ۷.۰/۱۰
