روسیه یکی از تولیدکنندگان عمده نفت و گاز طبیعی است و درگیری‌های ژئوپولیتیکی در هفته‌های اخیر قیمت‌های آن دو محصول را به شدت افزایش داده است. آن کشور هم چنین بزرگترین صادرکننده گندم در جهان است و تامین کننده عمده مواد غذایی به اروپا است.
فرارو- حمله روسیه به اوکراین می‌تواند قیمت نفت و مواد غذایی را در سطح جهان در زمانی که با تورم بالایی مواجه هستیم افزایش دهد. در ایالات متحده، عدم اطمینان در حوزه اقتصادی افزایش خواهد یافت.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، حمله روسیه به اوکراین می‌تواند پیامد‌های اقتصادی در سطح جهانی و برای ایالات متحده داشته باشد. این حمله بی‌اطمینانی را تشدید خواهد کرد، بازار‌های کالا‌ها را متلاطم می‌کند و نرخ تورم را با افزایش قیمت گاز و مواد غذایی در سراسر جهان افزایش می‌دهد.
روسیه یکی از تولیدکنندگان عمده نفت و گاز طبیعی است و درگیری‌های ژئوپولیتیکی در هفته‌های اخیر قیمت‌های آن دو محصول را به شدت افزایش داده است. آن کشور هم چنین بزرگترین صادرکننده گندم در جهان است و تامین کننده عمده مواد غذایی به اروپا است. ایالات متحده از روسیه واردات مستقیم نسبتا کمی دارد، اما رکود کالا‌ها ناشی از یک درگیری می‌تواند تاثیرات مخربی داشته باشد که دست کم به طور موقت قیمت نهایی مواد خام و کالا‌های را در شرایطی که بسیاری از کشور‌های جهان از جمله ایالات متحده تورم بالا را تجربه می‌کنند افزایش خواهد داد.
ناآرامی جهانی هم چنین می‌تواند مصرف کنندگان آمریکایی را به وحشت بیاندازد و آنان را وادار به کاهش هزینه‌ها و سایر فعالیت‌های اقتصادی کند. اگر قرار باشد این رکود تشدید شود می‌تواند کار را برای فدرال رزرو که قصد دارد نرخ بهره را در ماه مارس افزایش دهد دشوارتر سازد.
بانک‌های مرکزی در دقایقی از آخرین جلسه خود خاطرنشان کردند که ریسک‌های ژئوپولیتیکی می‌توانند باعث افزایش قیمت‌های جهانی انرژی یا تشدید کمبود عرضه جهانی شوند، اما خطری برای چشم‌انداز رشد نیز محسوب می‌شوند. بزرگی پیامد‌های اقتصادی بالقوه نامشخص است، زیرا دامنه و مقیاس درگیری را نمی‌توان با قطعیت تعیین کرد. با این وجود، یک درگیری خارجی می‌تواند بازگشت به حالت عادی را پس از دو سال تحت تاثیر قرار گرفتن اقتصاد جهانی و اقتصاد ایالات متحده بر اثر کرونا به تاخیر اندازد.
تنش بین روسیه و اوکراین زمانی تشدید می‌شود که مصرف کنندگان آمریکایی در حال حاضر با افزایش سریع قیمت‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند و کسب و کار‌ها تلاش می‌کنند تا با مشکلات زنجیره‌های تامین مقابله کنند. گزارش‌ها نشان می‌دهند شهروندان امریکایی علیرغم رشد اقتصادی قوی امریکا نسبت به چشم‌انداز مالی کشورشان بدبین هستند.
«موریس ابستفلد» کارشناس ارشد موسسه اقتصاد بین الملل پترسون می‌گوید: «سطح‌عدم اطمینان اقتصادی افزایش خواهد یافت و برای خانوار‌ها و شرکت‌ها منفی خواهد بود». او خاطرنشان کرد که این تاثیر به شدت در اروپا و به میزان کمتر در ایالات متحده احساس می‌شود. یک پیامد اقتصادی عمده و فوری رویارویی در شرق اروپا به نفت و گاز مربوط می‌شود. روسیه ۱۰ میلیون بشکه نفت در روز تولید می‌کند که تقریباً ۱۰ درصد تقاضای جهانی را شامل می‌شود و بزرگترین تامین کننده گاز طبیعی اروپا است که برای سوخت نیروگاه‌ها و تامین گرما برای خانه‌ها و مشاغل مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ایالات متحده به میزان نسبتا کمی از روسیه نفت وارد می‌کند، اما بازار کالا‌های انرژی جهانی است به این معنی که تغییر قیمت‌ها در بخشی از جهان بر میزان پرداخت مردم برای انرژی در سایر نقاط تاثیر می‌گذارد. مشخص نیست که یک درگیری تا چه اندازه قیمت‌ها را افزایش می‌دهد، اما بازار‌های انرژی پیش‌تر دچار آشفتگی شده‌اند و قیمت سوخت از مدت‌ها پیش به دلیل گمانه زنی پیرامون احتمال تهاجم به شدت افزایش یافته بود.
اگر قیمت نفت تا پایان فوریه به ۱۲۰ دلار در هر بشکه افزایش یابد یعنی از مرز ۹۵ دلاری که در هفته گذشته در نوسان بود فراتر رود نرخ تورم محاسبه شده توسط شاخص قیمت مصرف کننده در چند ماه آینده به جای اوج پیش بینی شده فعلی به میزان نزدیک به ۹ درصد افزایش خواهد یافت. از نقطه نظر تورم آمریکا، میزان اهمیت این درگیری بستگی به درجه مداخله ایالات متحده دارد.
نفت ممکن است داستان اصلی در مورد اثرات تورمی درگیری روسیه باشد، اما این تنها مورد نیست. اوکراین هم چنین یک تولید کننده قابل توجه اورانیوم، تیتانیوم، سنگ آهن، فولاد و آمونیاک و منبع اصلی زمین‌های قابل کشت اروپا است.
«کریستین بوگمنز» اقتصاددان در صندوق بین المللی پول می‌گوید که درگیری در اوکراین می‌تواند قیمت‌های جهانی مواد غذایی را که قرار بود پس از افزایش سرسام آور در سال گذشته تثبیت شود افزایش دهد.
او می‌گوید روسیه و اوکراین مجموعا در حدود ۳۰ درصد از صادرات جهانی گندم را بر عهده دارند در حالی که اوکراین به تنهایی بیش از ۱۵ درصد از صادرات جهانی ذرت را به خود اختصاص داده است. بسیاری از مناطق در حال رشد گندم و ذرت اوکراین در نزدیکی مرز روسیه قرار دارند. اوکراین هم چنین تولید کننده قابل توجه جو و روغن گیاهی است.
بوگمنز می‌افزاید: «در صورت تشدید درگیری ممکن است چرخه تولید قطع شود و حمل و نقل نیز تحت تاثیر قرار گیرد. او می‌گوید که اگر کشور‌های دیگر تحریم‌هایی را بر اقلام غذایی روسیه اعمال کنند این اقدام می‌تواند عرضه جهانی را بیش‌تر محدود کند و قیمت مواد غذایی را افزایش دهد. اگر یک درگیری باعث‌عدم اطمینان جهانی شود و جریان پول سرمایه گذاران پول را به سوی دلار سوق دهد این امر می‌تواند واردات ایالات متحده را ارزان‌تر سازد. سایر ریسک‌های تجاری در راه هستند.
ناآرامی در روابط اروپا و آسیا می‌تواند خطری برای زنجیره تامین باشد که بر اثر شیوع کرونا آسیب دیده است. روسیه و اوکراین در مقایسه با چین بسیار کمتر با زنجیره تامین جهانی مرتبط هستند، اما درگیری در این منطقه می‌تواند پرواز‌ها از آسیا به اروپا را مختل کند. این وضعیت می‌تواند برای صنایعی که محصولات‌شان را از طریق هوایی جابجا می‌کنند مانند صنایع الکترونیک و حتی خودروسازان چالشی ایجاد کند.
حمل و نقل هوایی راهی برای دور زدن مشکلات مرتبط با زنجیره تامین بوده است. اگر قرار بود کارخانه شما به دلیل نداشتن قطعه کلیدی تعطیل شود ممکن بود در آن قسمت از پرواز‌های هوایی برای انتقال قطعات استفاده می‌کردید.»
«ویکتور مایر» مدیر عامل Supply Wisdom که به شرکت‌ها کمک می‌کند تا زنجیره‌های تامین خود را از نظر ریسک تجزیه و تحلیل کنند می‌گوید که برخی از شرکت‌ها از میزان قرار گرفتن در معرض این منطقه در طول تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۱۴ میلادی زمانی پوتین کریمه را به خاک فدراسیون روسیه ضمیمه کرد شگفت زده شدند. این وضعیت می‌تواند اثرات غیر مستقیم دیگری بر اقتصاد از جمله بر اعتماد مصرف کنندگان داشته باشد.
اما افزایش هزینه‌های انرژی احتمالا مصرف کنندگان را ناراضی می‌سازد آن هم در زمانی که قیمت‌ها در حال افزایش است. آبستفلد می‌گوید: «خطر حمله سایبری ممکن است برای فعالیت اقتصادی آمریکا دست کم گرفته شده باشد. روسیه می‌تواند به تحریم‌های ایالات متحده با انتقام جویی دیجیتالی پاسخ دهد و زندگی دیجیتالی را در زمانی که اینترنت به مرکز موجودیت اقتصادی تبدیل شده است متلاطم سازد».
او می‌گوید: «روس‌ها در این زمینه بهترین در جهان هستند. ما نمی‌دانیم که آنان تا چه حد در سیستم‌های ما نفوذ کرده اند».
