December 26 2024 - پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
چهارشنبه سرخ یا سال نو یزدی، جشنی است که ایزدیها در سومین چهارشنبه ماه آوریل هر سال برگزار میکنند و در آن جشنهایی برگزار میشود و هزاران ایزدی از سراسر جهان برای برگزاری مراسم بزرگترین جشن خود به معبد لالش در استان دهوک، واقع در کردستان عراق میروند.
ایزدیها که به مدت دو سال به دلیل شیوع ویروس کرونا جشن چهارشنبه سرخ را برگزار نکردند این رویداد را با حضور علی الیاس رهبر معنوی خود برپا کردند.
به گزارش فرارو، علی الیاس که جانشین خرتو حاجی اسماعیل شده است اولین چهارشنبه سرخ را به عنوان شیخ ایزدیها با روشن کردن شمع و خواندن ادعیه در یک مراسم رسمی جشن گرفت.
چهارشنبه سرخ یا سال نو یزدی، جشنی است که ایزدیها در سومین چهارشنبه ماه آوریل هر سال برگزار میکنند و در آن جشنهایی برگزار میشود و ایزدیها از مناطق مختلف برای زیارت معابد و اماکن مقدس خود میآیند. هزاران ایزدی از سراسر جهان برای برگزاری مراسم بزرگترین جشن خود به معبد لالش در استان دهوک، واقع در کردستان عراق میروند.
پس از پایان مراسم، اعضای فرقه برای تبریک به دیدار یکدیگر میروند و همچنین غذاهای مخصوص این جشن را تهیه میکنند و بر سر خود گل میگذارند.
ماه آوریل در میان ایزدیها از جایگاه ویژهای برخوردار است، مردان و زنان جوان برای چیدن گلهای به صحرا میروند و به سینه یکدیگر میآویزند. مردان پس از اتمام رنگ آمیزی تخم ها، پوستههای آن را در زمینهای خود میگسترانند تا برکت (بر اساس اعتقاد آنها) در معیشت و دارایی آنها وارد شود.
در مورد جشن چهارشنبه سرخ داستانهای متعددی وجود دارد و در این جشن ۳۶۶ شمع روشن میشود که تعداد روزهای سال یزدی است.
کردهای ایزدی در کردستان عراق، کردستان ترکیه، کردستان سوریه و قسمت کردنشین ارمنستان و اطراف تفلیس زندگی میکنند. بر اساس آمارهای گوناگون، اکثر جمعیت قریب به یک میلیون نفر ایزدیها پس از عراق در آلمان زندگی میکنند.
تروریستهای داعش در تیرماه ۱۳۹۳ ایزدیها را کافر اعلام کردند و به مناطق آنان در شنگال (سنجار) کردستان عراق حمله کردند. عناصر داعش ظرف مدت کوتاهی هزاران ایزدی را کشتند و هزاران تن دیگر را که اکثریت آنها کودکان و زنان بودند، به اسارت بردند. اعضای داعش بسیاری از زنان ایزدی را بین خودشان و در بازارهای تحت کنترلشان خرید و فروش میکردند. هنوز سرنوشت هزاران از آنان نامعلوم است.