(ویدئو) خلق آثار هنری با صفحه کلیدهای دور ریخته شده موبایل

یک هنرمند اهل عاج، با کنار هم قرار دادن صفحه کلید‌های دور ریخته شده تلفن همراه برای ساختن هنر، امیدوار است بتواند آگاهی را در مورد آلودگی افزایش دهد.

به گزارش فرارو، مونو دیزیر کوفی، جوان ۲۸ ساله می‌گوید که   می‌خواسته با این کار چیز جدیدی ارائه دهد.

وی در استودیوی خود در بینگرویل، در نزدیکی پایتخت تجاری عاج، خود را به عنوان هنرمند جوان معاصر توصیف می‌کند که می‌خواهد در بین مردم متمایز شود.

او می‌گوید: من از کودکی به نقاشی علاقه داشتم. همیشه این من بودم که معلم روی تخته سیاه می‌فرستاد تا دروس را به تصویر بکشم.

وقتی تصمیم گرفت که می‌خواهد به مدرسه هنر برود، والدینش که در جنوب غربی ساحل عاج به عنوان کشاورز کار می‌کردند، هیچ ایده‌ای نداشتند. معلم هنر او مجبور شد برای ترغیب آن‌ها با آن‌ها ملاقات کند.

او پس از فارغ التحصیلی در کلاس خود از هنرستان ابیجان، شروع به جستجوی صفحه کلید‌ها و صفحه نمایش‌های قدیمی تلفن همراه در کنار جاده‌ها و زباله‌ها کرد.

او می‌گوید: اکنون من یک تیم کامل دارم که با توجه به کیفیت چیزی که پیدا می‌کنند، دستمزد می‌گیرند. من به آن‌ها گفتم از دور انداختن اشیا دست بردارید. آن‌ها را برای من بیاورید تا بتوانیم با آن‌ها کار کنیم.

کوفی در انبوهی از صفحه‌کلید‌ها و صفحه‌نمایش‌ها فرو می‌رود تا موارد مورد نیاز خود را پیدا کند.

او با قرار دادن آن‌ها در کنار هم روی بوم، شبح‌های رنگارنگ انسانی را در محیط‌های شهری خلق می‌کند. برخی از آثار او تا ۱۵۰۰ دلار به فروش می‌رسد.

وی می‌گوید هدف تلاش برای حل مشکل در کشوری است که تفکیک زباله تقریباً وجود ندارد و بیشتر زباله‌های خانگی در خیابان‌ها انباشته می‌شوند. بیشتر آثار من بازتاب وجود روزمره انسان در جامعه است.

من فکر می‌کنم تلفن‌ها ابزار‌هایی هستند که در حال حاضر به ما نزدیک‌تر هستند. ما تقریباً همه چیز را در تلفن‌هایمان ذخیره کرده ایم. 

این هنرمند که آثار خود را در مراکش، بلژیک و فرانسه به نمایش گذاشته بود، می‌گوید که آثارش به دنبال ایجاد جرقه در مورد زباله‌ها هستند.

ما در سطل زباله‌هایمان انواع و اقسام چیز‌ها را پیدا می‌کنیم... من سعی می‌کنم مردم را بیشتر آگاه کنم.

کوفی که مشتاق انعکاس بحث‌های جاری است، در نقاشی‌های خود آلودگی، سیل، ترافیک و کودک سرباز را نیز به تصویر کشیده است.

یکی از آخرین سریال‌های او با عنوان «زندگی اینجا» زندگی روزمره در ابیجان را روایت می‌کند.