فیبر به عنوان بخشی از سلامت کلی روده ما عنصری ضروری است و ما در حال یادگیری این موضوع هستیم که میکروبیوم‌های مان با همه چیز از سلامت روان گرفته تا سیستم ایمنی و موارد بسیار دیگری مرتبط هستند.
فرارو- نتیجه پژوهشی تازه نشان می‌دهد که خوردن فیبر محلول می‌تواند به تقویت اثر آنتی بیوتیک‌ها کمک کند.
به گزارش فرارو به نقل از Eating Well، وقتی به برچسب یا اطلاعات تغذیه‌ای یک ماده غذایی نگاه می‌کنید اولین عددی که به دنبال آن هستید چیست؟ شاید محتوای پروتئین؟ کربوهیدرات؟ کالری؟
همه این جزئیات مهم هستند که باید در نظر داشته باشید، اما صرف نظر از الگوی غذایی که به آن تمایل دارید یک عنصر جزئی بسیار مهم وجود دارد که ممکن است بخواهید آن را در اولویت قرار دهید: فیبر. فیبر مزایای عمده‌ای برای سلامتی دارد که کاهش خطر بیماری قلبی، برخی سرطان ها، ابتلا به دیابت نوع ۲ را شامل می‌شود و هم چنین باعث می‌شود استخوان‌هایی قوی‌تر و عمری طولانی‌تر داشته باشید.
هم چنین، فیبر به عنوان بخشی از سلامت کلی روده ما عنصری ضروری است و ما در حال یادگیری این موضوع هستیم که میکروبیوم‌های مان با همه چیز از سلامت روان گرفته تا سیستم ایمنی و موارد بسیار دیگری مرتبط هستند.
اکنون که می‌دانیم فیبر برای بسیاری از جنبه‌های رفاه‌مان تا چه میزان حیاتی است پژوهشگران در حال بررسی این موضوع هستند که چرا و چگونه فیبر تا این اندازه تاثیرگذار است و چه میزان از فیبر بهترین مقدار برای تقویت سلامتی است.
به عنوان یک توصیه کلی آخرین دستورالعمل‌های غذایی ایالات متحده برای آمریکایی‌ها مصرف فیبر را بر اساس کالری مصرفی روزانه توصیه می‌کند: ۱۴ گرم فیبر در هر ۱۰۰۰ کالری. با در نظر گرفتن این موضوع آنان هدف روزانه ۲۵ گرم فیبر یا بیش‌تر را برای زنان و ۳۸ گرم یا بیش‌تر را برای مردان تعیین کردند.
در مجموع سه نوع فیبر برای قرارگیری در رژیم غذایی وجود دارد:
فیبر محلول: مانند یک اسفنج در دستگاه گوارش عمل می‌کند و چربی و کلسترول را جذب می‌کند تا به راحتی در بدن جذب نشود. منابع آن عبارتند از جو، لوبیا، عدس، نخود، دانه ها، آجیل و برخی محصولات (از جمله هویج، انواع توت ها، کنگر فرنگی، کلم بروکلی و کدو حلوایی زمستانه).
فیبر نامحلول: همانند جارو به پاکسازی روده‌ها کمک می‌کند و به همراهی غذا و مواد زائد از طریق سیستم گوارش و خارج شدن از بدن از طریق مدفوع کمک می‌کند. فیبر نامحلول مورد نیاز خود را از طریق آرد گندم کامل، سبوس گندم، آجیل، لوبیا، گل کلم، لوبیا سبز و سیب زمینی دریافت کنید.
فیبر عملکردی: این فیبر از منابع طبیعی استخراج شده یا به صورت مصنوعی ساخته می‌شود سپس به غذاها، نوشیدنی‌ها یا مکمل‌ها اضافه می‌شود. مخلوط‌های نوشیدنی پودری نمونه‌ای از آن هستند. فیبر عملکردی نوعی فیبر است که کمترین توصیه از سوی متخصصان تغذیه برای مصرف آن صورت گرفته و در بسته بندی مواد غذایی که حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی است نیز وجود ندارد.
پژوهش تازه صورت گرفته‌ای از سوی وزارت کشاورزی امریکا نشان می‌دهد که مقدار خاصی از یکی از این نوع فیبر‌ها ممکن است به یک دلیل خاص مفید باشد. طبق نتایج مطالعه‌ای که در ۱۰ ژوئن در مجله mBio منتشر شد بزرگسالان سالمی که رژیم غذایی متنوعی شامل دست کم ۸ تا ۱۰ گرم فیبر محلول در روز مصرف می‌کنند میکروب‌های مقاوم به آنتی بیوتیک کمتری در روده خود دارند.
پژوهشگران برای دستیابی به این نتیجه رژیم غذایی ۲۴ ساعته و هم چنین ترکیب میکروبیوم را برای ۲۹۰ بزرگسال ثبت نام شده در مطالعه فنوتیپینگ تغذیه وزارت کشاورزی امریکا مطالعه کردند. پس از بررسی اعداد دانشمندان دریافتند که یک رژیم غذایی با فیبر بالا با سطوح پایین پروتئین به ویژه از گوشت گاو و خوک با سطوح پایین‌تر ژن‌های مقاومت ضد میکروبی (ARG) در میان میکروب‌های روده مرتبط است.
تغییر رژیم غذایی می‌تواند یک سلاح جدید در مبارزه با مقاومت ضد میکروبی باشد و ما در مورد رژیم غذایی‌ای عجیب و غریب نیز صحبت نمی‌کنیم بلکه یک رژیم غذایی متنوع حاوی فیبر کافی رژیمی مناسب قلمداد می‌شود.
مقاومت ضد میکروبی زمانی رخ می‌دهد که قارچ ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها به اندازه کافی قوی و باهوش رشد می‌کنند تا از دارو‌هایی که در ابتدا برای کشتن شان طراحی شده بودند فرار کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری امریکا اشاره می‌کند که میکروب‌ها هم چنان زنده باقی می‌مانند و تکثیر می‌شوند، زیرا کماکان مشکلاتی را برای سیستم ایمنی مان ایجاد می‌کنند.
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۹ میلادی آن مرکز درباره تهدیدات مقاومت آنتی بیوتیکی سالانه بیش از ۲.۸ میلیون عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک (یکی از چندین نوع مقاومت ضد میکروبی) در ایالات متحده رخ می‌دهد.
پژوهشگران توضیح می‌دهند که این امر کشنده‌تر و رایج‌تر شده است: "مقاومت ضد میکروبی اصطلاحی که به باکتری ها، ویروس‌ها و قارچ‌های مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها اشاره می‌کند و احتمالا در دهه‌های آینده بدتر می‌شود".
آنان اشاره می‌کنند که این وضعیت بدان خاطر است که آنتی بیوتیک‌های بیش تری در فعالیت‌های کشاورزی گنجانده شده است. در عین حال، پزشکان برای شرایط جزئی مانند گلودرد بیش از حد آنتی بیوتیک‌ها را تجویز می‌کنند. به علاوه، ما به عنوان بیمار همیشه این دارو‌ها را طبق دستورالعمل‌های تجویزی مصرف نمی‌کنیم. نویسندگان این مطالعه می‌گویند که مقاومت آنتی بیوتیکی به عنوان یک مشکل سلامتی به سرعت در حال رشد است که احتمالا تا سال ۲۰۵۰ میلادی به یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان تبدیل خواهد شد.
مقاومت ضد میکروبی در انسان توسط آن چه در میکروبیوم روده ما رخ می‌دهد کنترل می‌شود جایی که میکروب‌ها جزئیات رمزگذاری شده ژنتیکی را حمل می‌کنند. این موضوع به میکروب‌ها کمک می‌کند در مواجهه با دارو‌هایی که برای کشتن شان ساخته شده اند زنده بمانند. شرکت کنندگان در مطالعه با پایین‌ترین سطح ژن‌های مقاومت ضد میکروبی در روده‌های خود بیش‌ترین مقدار باکتری سالم و آرام کننده التهاب را داشتند. کسانی که بالاترین سطوح ژن‌های مقاومت ضد میکروبی را داشتند باکتری‌های روده متنوع کمتری داشتند.
رژیم غذایی ما غذای میکروب‌های روده را فراهم می‌کند. همه این موارد نشان می‌دهند که آن چه می‌خوریم ممکن است راه حلی برای کاهش مقاومت ضد میکروبی با اصلاح میکروبیوم روده باشد. از آنجایی که این یک مطالعه مشاهده‌ای کوچک و نه رژیم غذایی طولانی مدت بود پژوهشگران امیدوارند بتوانند از آن به عنوان سکوی پرتابی برای پژوهش‌های مرتبط آینده استفاده کنند.
در پایان، مداخلات غذایی ممکن است در کاهش بار مقاومت ضد میکروبی مفید باشند و در نهایت ممکن است دستورالعمل‌های غذایی را ایجاد کنند که چگونگی کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را در نظر می‌گیرد.
