لنزهای هوشمند تنها زمانی می توانند عملکرد خود را انجام دهند که حرکات چشم کاربر را ردیابی کنند و این به علاوه داده های دیگر می تواند چیزهای زیادی را نشان دهد.
فرارو- تصور کنید که باید سخنرانی کنید اما به جای آن که به یادداشت های خود نگاه کنید به هر جهت که می نگرید واژگان جلوی چشمان تان حرکت می کنند.
به گزارش فرارو به نقل از بی بی سی، این تنها یکی از ویژگی های متعددی است که سازندگان لنزهای تماسی هوشمند وعده می دهند در آینده در دسترس مان باشند.
"استیو سینکلر" از شرکت Mojo که در حال توسعه لنزهای تماسی هوشمند است می گوید: "تصور کنید شما یک نوازنده هستید که ترانه یا آکوردهای تان جلوی چشمان تان قرار دارد یا یک ورزشکار هستید و زیست سنجی (بیومتریک) و فاصله خود و سایر اطلاعات مورد نیاز خود را در اختیار دارید".
شرکت او در آستانه آزمایش جامع لنزهای تماسی هوشمند بر روی انسان است که به کاربر یک نمایشگر هدآپ می دهد که به نظر می رسد جلوی چشمان او شناور است.
لنز اسکلرال (با عدسی بزرگتر که تا سفیدی چشم امتداد دارد) دید کاربر را تصحیح می کند اما هم چنین دارای یک نمایشگر کوچک micro LED، حسگرهای هوشمند و باتری های حالت جامد است.
سینکلر می گوید: "ما چیزی را ساخته ایم که به آن یک نمونه اولیه کامل از ویژگی ها می گوییم که در واقع کار می کند و می‌توان آن را روی قرنیه قرار داد و به زودی آن را آزمایش خواهیم کرد".
لنزهای هوشمند دیگری برای جمع آوری داده های سلامتی در حال توسعه هستند. "ربکا روجاس" مدرس علوم بینایی سنجی در دانشگاه کلمبیا می‌گوید:"لنزها می‌توانند "شامل توانایی نظارت و ردیابی فشار داخل چشم یا گلوکز باشند". برای مثال، سطح گلوکز باید توسط افراد مبتلا به دیابت به دقت کنترل شود.
او می افزاید: "هم چنین، لنزها می توانند گزینه های تحویل دارو را ارائه دهند که در برنامه های تشخیص و درمان مفید هستند. دیدن این که فناوری تا کجا پیش رفته است و ظرفیت های بالقوه ای که برای بهبود زندگی بیماران ارائه می دهد هیجان انگیز است".
پژوهش ها برای ساخت عدسی هایی در حال انجام است که می توانند با ردیابی نشانگرهای زیستی خاصی مانند سطوح نور، مولکول های مرتبط با سرطان یا میزان گلوکز موجود در اشک بیماری های پزشکی از بیماری‌های چشم، دیابت یا حتی سرطان را تشخیص داده و درمان کنند.
به عنوان مثال، تیمی در دانشگاه ساری بریتانیا یک لنز تماسی هوشمند ساخته اند که حاوی یک آشکارساز عکس برای دریافت اطلاعات نوری، یک سنسور (حسگر) دما برای تشخیص بیماری احتمالی قرنیه و یک حسگر گلوکز است که سطح گلوکز در مایع اشک آور را کنترل می کند.
"یونلونگ ژائو" مدرس ذخیره انرژی و بیو الکترونیک در دانشگاه ساری می گوید:" ما آن را فوق‌العاده مسطح، با یک لایه مشبک بسیار نازک می سازیم و می توانیم لایه حسگر را مستقیما روی یک لنز تماسی قرار دهیم تا به طور مستقیم چشم را لمس کند و با محلول اشک در تماس داشته باشد".
دکتر ژائو می‌گوید:"شما احساس خواهید کرد که پوشیدن آن راحت تر است زیرا انعطاف پذیرتر است و از آنجا که تماس مستقیم با محلول اشک وجود دارد می‌تواند نتایج حسی دقیق تری را ارائه دهد".
علیرغم هیجان انگیز بودن، فناوری لنزهای هوشمند هنوز باید بر تعدادی از موانع غلبه کند. یکی از چالش ها تامین انرژی لنزهای هوشمند از طریق باتری هایی است که بدیهی به نظر می رسد باید بسیار کوچک باشند. بنابراین، باید پرسید آیا این باتری انرژی کافی برای انجام هر کار مفیدی را ارائه می کند؟
شرکت Mojo هنوز در حال آزمایش محصول خود می باشد اما قصد دارد شرایطی را فراهم کند که مشتریان بتوانند لنزهای ساخت آن شرکت را در تمام طول روز بدون نیاز به شارژ مجدد استفاده کنند.
یکی از سخنگویان آن شرکت می گوید:" انتظار ما این است که شما اطلاعات روی لنز را به طور مداوم مصرف نکنید. در نتیجه، انتظار می رود در لحظات کوتاه در طول روز از آن استفاده نمایید. دوام واقعی باتری درست مانند گوشی هوشمند یا ساعت هوشمند امروزی شما به نحوه و تعداد دفعات استفاده از آن بستگی دارد".
نگرانی های دیگری در مورد حفظ حریم خصوصی از زمان عرضه عینک های هوشمند گوگل در سال 2014 میلادی که به طور گسترده به عنوان یک شکست تلقی می شد تکرار شده است.
"دانیل لوفر" تحلیلگر ارشد سیاست در گروه کمپین حقوق دیجیتال Access Now می گوید:"هر دستگاه دارای دوربین رو به جلو که به کاربر اجازه می دهد عکس بگیرد یا فیلم ضبط کند حریم خصوصی افراد ناظر را به خطر می اندازد. با عینک های هوشمند دست کم فرصتی برای سیگنال دادن به تماشاگران برای مثال از طریق چراغ های هشدار قرمز در هنگام ضبط وجود دارد. این در حالیست که با لنزهای تماسی دیدن نحوه ادغام چنین ویژگی دشوارتر است. جدای از نگرانی های مربوط به حریم خصوصی، سازندگان لنزها نگرانی های زیادی در مورد امنیت داده‌ها برای افرادی که از آن استفاده می‌کنند نیز خواهند داشت".
لنزهای هوشمند تنها زمانی می توانند عملکرد خود را انجام دهند که حرکات چشم کاربر را ردیابی کنند و این به علاوه داده های دیگر می تواند چیزهای زیادی را نشان دهد.
لوفر می گوید:" اگر این دستگاه ها اطلاعاتی را در مورد چیزهایی که من به آنها نگاه می کنم، مدت زمانی که به آنها نگاه می کنم، ضربان قلب ام زمانی که به شخص خاصی نگاه می کنم افزایش می یابد یا زمانی که پرسش خاصی را مطرح می کنم چه میزان عرق می کنم را جمع آوری کرده و به اشتراک بگذارند چه خواهد شد"؟
او می‌افزاید:"این نوع داده‌های محرمانه و به شدت شخصی می توانند برای استنتاج های مشکل ساز در مورد همه مسائل از گرایش جنسی ما گرفته تا این که آیا در حال بازجویی حقیقت را می گوییم یا خیر مورد مورد استفاده قرار گیرند. نگرانی من این است که دستگاه هایی مانند عینک AR (واقعیت افزوده) یا لنزهای تماسی هوشمند به عنوان گنجینه ای بالقوه از داده های صمیمی در نظر گرفته شوند".
شرکت Mojo اما می گوید همه داده ها از نظر امنیتی محافظت می شوند و خصوصی هستند. علاوه بر این، نگرانی دیگری در مورد این محصول وجود دارد که برای هر فردی که از لنزهای معمولی نیز استفاده می کند آشنا خواهد بود.
"روجاس" از دانشگاه کلمبیا می گوید:"هر نوع لنز تماسی اگر به درستی از آن مراقبت نشود یا به درستی نصب نشود می تواند برای سلامت چشم خطرآفرین باشد. درست مانند هر وسیله پزشکی دیگری ما باید مطمئن شویم که سلامت بیماران در اولویت قرار دارد و هر وسیله ای که استفاده می شود مزایایی به همراه خواهد داشت که بر خطر ناشی از استفاده از آن می چربد. من نگران عدم رعایت یا عدم رعایت بهداشت لنز و استفاده بیش از حد آن هستم. این موضوع می تواند منجر به عوارض بیشتری مانند تحریک، التهاب، عفونت یا خطراتی برای سلامت چشم شود".
با توجه به اینکه انتظار می رود اعتبار استفاده از لنزهای موجود تا یک سال است سینکلر اذعان می کند که این یک نگرانی منطقی به نظر می رسد.
با این وجود، او اشاره می کند که لنز هوشمند به این معنی است که می توان آن را برنامه ریزی کرد تا تشخیص دهد که آیا به اندازه کافی تمیز شده است یا خیر و حتی در صورت نیاز به تعویض به کاربران هشدار دهد.
این شرکت هم چنین قصد دارد با اپتومتریست ها (بینایی سنج ها) برای تجویز و نظارت همکاری کند. "سینکلر" می‌گوید:"شما تنها چیزی مانند یک لنز تماسی هوشمند را راه اندازی نمی کنید که انتظار داشته باشید همگان در روز اول آن را بپذیرند. این انتظاری غیر منطقی است. درست مانند تمام محصولات مصرفی جدید مدتی زمان می برد تا همگان آن را بپذیرند. با این وجود، فکر می کنیم که این امر اجتناب ناپذیر است که تمام آن چه چشم های ما را می پوشانند در نهایت هوشمند شوند".
