این سنگ ریزه‌ها پس از انداختن توسط زائران، از چند مرحله عبور می‌کنند، ابتدا در پایین حوض‌های جمرات فرود می‌آیند و سپس وارد سیستم خودکار می‌شوند تا جمرات از غیر جمرات جداسازی شود.
الجزیره در گزارشی با عنوان «سنگ ریزه‌های رمی جمرات، به کجا می‌روند؟» آورده است: سالانه بیش از یک هزار تن سنگ ریزه در ایام حج به سمت شیطان پرتاب می‌شود که در صورت عدم وجود مکانیسمی خاص برای جابه جایی این آنها، متراکم و به یک کوه تبدیل می‌شوند.
به گزارش مهر، در موسم حج، زائران در سه روز تشریق یعنی رمی اولی، وُسطی و عقبه، به سمت شیطان سنگ پرتاب می‌کنند و حجاج جمرات را از منا یا مزدلفه که مقادیری از سنگ ریزه‌های کوچک است، می‌گیرند.
برخی از علمای اسلام، رمی جمرات را دشنام دادن به شیطان و تحقیر و مخالفت با او و پیروی از سنت پیامبر (ص) می‌دانند که در این رابطه فرموده اند: مناسک خود را از من بگیرید.
اما این سنگ ریزه‌های جمرات پس از پرتاب زائران به کجا می‌روند؟ پاسخ این است که این سنگ ریزه‌ها پس از انداختن توسط زائران، از چند مرحله عبور می‌کنند، ابتدا در پایین حوض‌های جمرات فرود می‌آیند و سپس وارد سیستم خودکار می‌شوند تا جمرات از غیر جمرات جداسازی شود.
در پایین پل جمرات، راز مونتاژ سنگ ریزه‌ها نهفته است، جایی که این سنگ ریزه‌ها با کمربند‌های بزرگی جمع آوری شده و سپس بعد از جمع آوری توسط یک سیستم خودکار جابه جا می‌شوند. این سیستم همچنین حسگر‌هایی برای مرتب سازی و جداسازی شن‌ها از سنگ ریزه‌ها دارد.
سیستم بالابر خودکار به تسریع ذخیره سازی سنگ‌ها در زیر زمین تاسیسات پل جمرات کمک می‌کند و از طریق دروازه‌های الکترونیکی واقع در طبقه‌های این پل، سنگ ریزه‌ها به خودرو‌های کمپرسور منتقل می‌شود.
سپس سنگ ریزه‌ها به عنوان زباله در محل‌های دفن زباله دفن می‌شود و مقادیر دفن شده طبق آمار‌های رسمی، سالانه حدود یک هزار تن تخمین زده می‌شود.
همچنین پروژه جمرات شامل ۱۱ ورودی و ۱۲ خروجی در چهار جهت دارد و علاوه بر آن یک بالگرد اضطراری، تونل‌های زیر زمینی و یک سیستم خنک کننده پیشرفته در این پروژه دیده شده است. سیستم خنک کننده به گونه‌ای کار می‌کند تا دمای مناطق اطراف جمرات را تا حدود ۲۹ درجه کاهش دهد.
این پروژه یکی از برجسته‌ترین پروژه‌هایی است که عربستان سعودی برای تامین امنیت زائران، جلوگیری از وقوع مشکلات احتمالی ناشی از ازدحام شدید هنگام رمی جمرات، مایل به اجرای آن بوده است.
پل جمرات از زمان ساخت آن در سال ۱۹۷۴ میلادی، با گسترش ۴۰ متری خود، و ایجاد دو ضلع شرقی و غربی به عنوان ورودی و دو ضلع شمالی و جنوبی به عنوان خروجی زائران، شاهد توسعه‌های متعددی بوده است.
همچنین در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۷، طول و عرض پل جمرات نیز توسعه داده شد به طوری که مساحت کلی آن به ۵۷ هزار و ۶۰۰ متر مربع رسید.
بالاخره در سال ۱۹۹۵ و سال ۲۰۰۵ پل جمرات وارد مرحله جدیدی از ساماندهی و توسعه شد که مهم‌ترین این اصلاحات، تغییر شکل و ساختار پل و حوض‌های رمی جمرات بود و این حوض‌ها از حالت دایره‌ای به حالت بیضی تغییر شکل پیدا کردند.
