رژیم کتو تنبل حداکثر مصرف روزانه ۲۰ گرم (۰/۸ اونس) کربوهیدرات را ممکن می‌سازد. به این ترتیب، وضعیت ثابت کتوز را تضمین می‌کند که در آن کبد از عناصر دیگر، مانند اسید‌های آمینه و اسید‌های چرب، گلوکز تولید می‌کند.
رژیم کتو تنبل یک نوع بسیار محدودکننده‌تر از رژیم کتوژنیک است که هدف آن کاهش مصرف کربوهیدرات است. با این حال، این رژیم غذایی برای همه کار نمی‌کند.
به گزارش بهداشت نیوز، باید توجه داشت که رژیم‌های کم کربوهیدرات ممکن است برای افراد خاصی به خصوص ورزشکاران مناسب نباشد. در این موارد، کربوهیدرات‌ها بستر اصلی انرژی برای فعالیت‌های با شدت بالا هستند.
برخلاف سایر پروتکل‌های رژیم غذایی کتوژنیک که انعطاف‌پذیرتر هستند، رژیم کتو تنبل حداکثر مصرف روزانه ۲۰ گرم (۰/۸ اونس) کربوهیدرات را ممکن می‌سازد. به این ترتیب، وضعیت ثابت کتوز را تضمین می‌کند که در آن کبد از عناصر دیگر، مانند اسید‌های آمینه و اسید‌های چرب، گلوکز تولید می‌کند.
این ممکن است اثرات مثبتی در درمان برخی بیماری‌ها مانند دیابت نوع ۲ داشته باشد. این را تحقیقات منتشر شده در مجله تحقیقات اینترنتی پزشکی نشان می‌دهد.
در واقع، این نوع رژیم برای بهبود مدیریت بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی مرکزی، مانند صرع مقاوم به دارو محبوب شد. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد این رویکرد به‌طور قابل‌توجهی شدت و دفعات تشنج را کاهش می‌دهد و ممکن است جایگزین مطلوبی برای این بیماران باشد. با این حال، این رژیم مزایا و معایب خود را دارد.
اگر آسیب شناسی متابولیک وجود داشته باشد می‌تواند در کنار سایر عادات خوب کار کند. اما فقط در مورد افرادی که اضافه وزن دارند.
خطرات رژیم کتو تنبل محدود است؛ و این یک رویکرد ایمن برای سلامتی است، اگرچه ممکن است عوارض جانبی کوتاه مدت خاصی ایجاد کند که بیشتر آنها گوارشی هستند، مانند یبوست که به دلیل کمبود فیبر ناشی از این رژیم غذایی ایجاد می‌شوند. از این گذشته، این ماده برای افزایش حجم بولوس و تسهیل انتقال در دستگاه گوارش ضروری است.
همچنین ممکن است در چند روز اول آنفولانزای کتوژنیک را تجربه کنید که باعث خستگی، در برخی موارد سردرد و خستگی می‌شود و با گذشت روز‌ها فروکش می‌کند، اما برای برخی افراد می‌تواند باعث ناراحتی بیش از حد شود.
شاید خطر اصلی مربوط به تمرین ورزشی باشد. انجام فعالیت بدنی در شرایط کتوز باعث کاهش عملکرد می‌شود. وقتی در مورد کار قدرتی صحبت می‌کنیم، بروز آسیب‌های عضلانی نیز می‌تواند افزایش یابد. به همین دلیل است که ورزش شدید در این زمان توصیه نمی‌شود.
اگر هدف بهبود ترکیب بدن است، می‌توان رژیم کتو تنبلی را اتخاذ کرد، البته همراه با ورزش‌های هوازی و سبک. مصرف پروتئین بالا در حفظ بافت، لاغری و جلوگیری از کاتابولیسم موثر خواهد بود. به نوبه خود، وضعیت کتوز باعث تحرک و اکسیداسیون چربی‌ها می‌شود.
همانطور که دیدید، رژیم کتو تنبل یک نسخه افراطی از رژیم کتوژنیک است. پیروی از آن برای اکثر مردم آسان نیست، زیرا مستلزم محدودیت غذا است.
می‌تواند یکنواخت و تکراری شود و اثرات گوارشی را که ایجاد می‌کند کنار بگذارد. به همین دلیل، پایبندی به آن معمولاً خوب نیست. در نهایت، به خاطر داشته باشید که اگر هدف بهبود سلامت کلی باشد، بهینه سازی رژیم غذایی کافی نخواهد بود. اجرای یکسری عادات به طور کلی ضروری است.
برای مثال، ترویج تمرینات ورزشی به طور منظم، به ویژه تأکید بر کار قدرتی ضروری است. به این ترتیب التهاب داخلی تحت کنترل نگه داشته می‌شود.
