«با لگد زدیمش»؛ خسته نباشید واقعا!

روز جمعه ۲۴ تیر ۱۴۰۱ مسابقات انتخابی تیم ملی ووشوی جوانان دختران، به میزبانی آکادمی ملی ووشو آغاز و در ادامه با حواشی بسیار زیادی همراه شد. مسابقاتی که به دلیل اعتراض برخی خانواده‌های ورزشکاران نسبت به داوری‌ها، باعث درگیری و زد‌و‌خورد میان پدر یکی از ورزشکاران با مربی تیم ملی دختران شد. در‌واقع ماجرا وقتی بعدی جدید به خود گرفت که فیلمی در فضای مجازی از این حادثه پخش و مشخص شد که در آن، یک مرد با چند زن درگیر شده است.

ابتدا جزئیات زیادی از این اتفاق تلخ در دسترس نبود، ولی بعد‌ها مشخص شد پای خواهران منصوریان، همان افرادی که ادعای زیادی در ورزش ووشو دارند، در میان است. در ویدئو منتشرشده مشخص است که خواهران منصوریان در بطن ماجرا قرار گرفته و با مرد مذکور که مشخص شده پدر یکی از دختران معترض به داوری است، درگیر شده‌اند.

درباره دلیل درگیری طرفین، روایت متفاوتی در دست است. خواهران منصوریان تقصیر را تمام‌و‌کمال گردن مرد مذکور انداخته‌اند و پدر ورزشکار هم ماجرا را به‌گونه‌ای روایت کرده که غم‌انگیز به نظر می‌رسد. ابتدا شهربانو منصوریان ماجرا را برای ورزش سه این‌طور شرح داده است: «من که خودم تا لحظات آخر در صحنه حضور نداشتم، اما این‌طور که شنیدم این آقا با مربیان استان‌های دیگر بیرون از سالن نشسته بوده است. تلویزیونی در سالن گرم وجود دارد که بچه‌ها بتوانند بازی‌های رقبایشان را ببینند. گویا مبارزه دختر این آقا توسط یکی از دوستانشان از روی صفحه تلویزیون ضبط شده است. بعد از باخت این دختر، همان فردی که فیلم را ضبط کرده، نزد پدر این ووشوکار می‌رود و می‌گوید حق دخترت را خوردند! این باعث عصبانیت پدر آن ووشوکار می‌شود و او هم به داخل سالن حمله‌ور می‌شود».

چهره جنجالی این ماجرا، اما پدر کیانا ده‌پهلوان است که روایت را به‌گونه‌ای دیگر برای ایسنا بازگو کرده است؛ «من اصلا اخلاقم این نیست در جایی که حضور خانم‌ها زیاد است، ورود کنم؛ ضمن اینکه در مسابقات بانوان حضور آقایان ممنوع است و من این موضوع را می‌دانم. آن لحظه من پشت سالن آکادمی بودم که یکی از دختران بدو‌بدو به سمتم آمد و گفت عمو بیا که زن و دخترت (تیام ده‌پهلوان) را کشتند! تیام همان دختر ووشوکار من در رده نوجوانان است که در این مسابقات شرکت‌کننده نبود و فقط کنار خواهران خود حضور داشت. متأسفانه صدیقه دریایی (مربی ووشو) و شاگردانش سر یک اعتراض تیام بر سر او می‌ریزند. وقتی همسرم برای بردن دخترم آمده بود، او را هم به باد کتک گرفته بودند! دختر کوچکم (تیام ۱۲ سال دارد) وقتی می‌بیند «کمند» دختر بزرگم مقابل حریف بزرگسال خود برتری دارد، اما داوران امتیازات را به او نمی‌دهند، نسبت به این ماجرا اعتراض کرده و با عصبانیت رو به صدیقه دریایی می‌گوید که این مسخره‌بازی‌ها چیست؟ چرا حریف بزرگسال می‌آورید و وقتی هم او را می‌زند، امتیاز نمی‌دهید؟ پس از این جملات ظاهرا یکی از شاگردان صدیقه دریایی او را کتک زده است که همسرم برای جلوگیری از دعوا وارد می‌شود و او را هم می‌زنند که دماغ او هم شکسته است. خدا شاهد است که من بیرون سالن حضور داشتم و یکی از دختران ورزشکار به سمتم آمد و گفت دخترت را کشتند. دوستان خواهران منصوریان فقط جایی که من حمله کردم را فیلم گرفته‌اند، اما آنجایی را که من برای بیرون‌بردن همسر و دخترم از زیر کتک وارد سالن شدم و شهربانو با مشت به صورتم کوبید، فیلم نگرفته‌اند! وقتی زن و بچه مرا گروهی می‌زنند، اصلا رونالدو و مسی باشد، بایستم و نگاه کنم تا جلوی چشمم دماغ همسرم را بشکنند و دختر ۱۲‌ساله‌ام را چند‌نفری زیر مشت و لگد بگیرند؟ باید از صدیقه دریایی و باقی آن افراد تشکر کنم که دختر و همسرم را زده‌اند؟ دریایی مربی حریف دختر من بود و خانم منصوریان هم دوست صمیمی صدیقه دریایی است».

واضح است که درگیری فیزیکی در هیچ سطحی هرگز مورد تأیید نیست و اینجا مشخص نیست چرا حراست به‌موقع وارد نشده تا درگیری‌ها ادامه پیدا نکند.

اتفاق تلخ‌تر، ولی مربوط به اعتراف شهربانو منصوریان است که تأیید کرده سه‌نفری به پدر آن ووشوکار حمله کرده و او را زده‌اند. «من، سهیلا و پریناز مجبور شدیم جلوی این آقا را بگیریم و او را بیرون کنیم. من دیدم یکی از بچه‌های ووشوکار زیر دست و پا‌ست و به درگیری وارد شدم. وقتی دیدم این آقا دارد مشت و لگد پرتاب می‌کند، من هم لگد زدم تا او از آنجا بیرون برود».

شاید خواهران منصوریان مدعی شوند در دفاع از خودشان چنین کاری کرده‌اند، ولی اعتراف به کتک‌کاری آن‌هم وقتی خواهران منصوریان سرمربی و مربی تیم ملی جوانان ایران هستند، دیگر واقعا خسته نباشید دارد! آن‌ها به‌ظاهر الگوی همین دختران جوانی هستند که قرار است زیر نظر این چهره‌ها آموزش ببینند. سؤال آزاردهنده این است که آیا رفتار خواهران منصوریان در شأن سرمربی تیم ملی جوانان بوده است؟ پاسخ بماند بر عهده فدراسیون مد‌نظر.