دیرینه شناسان بریتانیایی در جریان یک کاوش، فسیل منحصر بفردی از گونه‌ای ماهی متعلق به دوران ژوراسیک را یافتند که به نظر می‌رسد قصد پریدن و رها شدن از درون صخره را دارد.
فرارو- دانشمندان بریتانیایی در جریان حفاری یک سایت فسیلی در مرکز این کشور، فسیل منحصر بفردی از گونه‌ای ماهی متعلق به بیش از ۱۸۰ میلیون سال پیش را یافتند که نه تنها به شکل عجیبی سالم باقی مانده بلکه به شکلی فسیل شده که گویی در حال پریدن از دل سنگ به بیرون است.
به گزارش فرارو، در حومه گلوسسترشایر در کوتس ولدز انگلستان و در زیر خاکی که در حال حاضر زیر سم گاو‌های در حال چرا لگد کوب شده است، دیرینه شناسان سایتی از بقایای فسیل شده ماهی، خزندگان دریایی غول پیکر، ماهی‌های مرکب، حشرات و دیگر حیوانات باستانی را کشف کردند که قدمت آنها به قسمت اول دوره ژوراسیک (۲۰۱.۳ میلیون تا ۱۴۵ میلیون سال پیش) بازمی گردد.
از میان ۱۸۰ فسیلی که در این محوطه کشف شد، فسیل ماهی مورد نظر بیش از همه دانشمندان را شگفت زده کرده است. این ماهی متعلق به Pachycormus است که یک جنس منقرض شده از گونه ماهیان پرتو بود. این فسیل که محققان آن را در یک گره سنگ آهکی سخت شده یافتند، به قدری خوب حفظ شده که بافت‌های نرم از جمله فلس و چشم موجود به خوبی قابل مشاهده است. با این همه، ماهیت سه بعدی حالت سر و بدن نمونه به گونه‌ای بود که محققان نتوانستند آن را با هیچ یافته دیگری مقایسه کنند.
نویل هالینگ‌ورث، زمین‌شناس میدانی از دانشگاه بیرمنگام که به همراه همسرش سالی، این مکان را کشف کرد می‌گوید: «در فسیل‌های عادی به طور معمول چشم‌ها با بدن صاف می‌شوند، اما در این فسیل منحصر بفرد کاسه چشم ماهی به خوبی حفظ شده است.» سالی هولینگ ورث نیز افزود: «من قبلاً چنین چیزی را ندیده بودم. فلس‌ها، پوست، ستون فقرات و حتی کره چشم ماهی به خوبی قابل مشاهده است.» این منظره هالینگ‌ورث را چنان شگفت‌زده کرد که با ThinkSee3D، شرکتی که مدل‌های سه‌بعدی دیجیتالی از فسیل‌ها را ایجاد می‌کند، تماس گرفت تا تصویر سه‌بعدی تعاملی از ماهی ایجاد کنند. به باور او چنین مدلی می تواند به محققان کمک کند تا این موجود را به شکل دقیق‌تری مطالعه کنند.
سالی هالینگ‌ورث در گفتگو با لایو ساینس افزود: «زمانی، این منطقه از بریتانیا به طور کامل توسط دریای کم عمق و گرمسیری پوشانده شده بود و رسوبات موجود در آنجا احتمالاً به حفظ فسیل‌ها کمک کرده است.» دین لومکس، متخصص فسیل‌های خزندگان دریایی و دانشمند مدعو از دانشگاه منچستر در این کاوش، نیز گفت: «وقتی ماهی‌ها مردند، به کف دریا فرو رفتند. در چنین شرایطی به طور معمول، مواد معدنی بستر دریا به طور مداوم جایگزین ساختار اصلی استخوان‌ها و دندان‌ها در فسیل ها می شوند. در این مورد، اما سایت نشان می‌دهد که مواد معدنی بسیار کمی داشته است، بنابراین این جانداران باید به سرعت توسط رسوبات مدفون شده باشند. به این معنا که محض رسیدن اجساد به بستر، رسوبات روی آنها را پوشانده و بلافاصله مخفی کرده است.»
علاوه بر ماهی و سایر حیوانات دریایی دوره اولیه ژوراسیک، دانشمندان تعدادی از نمونه‌های متنوع مربوط به عصر تورسین (مرحله‌ای از ژوراسیک که بین ۱۸۳ میلیون تا ۱۷۴ میلیون سال پیش رخ داده است)، شامل بلمنیت‌ها (سفالوپود‌های ماهی مرکب منقرض شده)، آمونیت‌ها (سفالوپود‌های پوسته دار منقرض شده)، دوکفه‌ای و حلزون‌ها را نیز در این محوطه یافتند.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
