حدود ۲.۵ میلیون نفر در محلههای فقیرنشین افغانستان زندگی میکنند. برای آنها و بسیاری دیگر در سراسر این کشور، بقا یک مبارزه و بهای روزانه است که برای این صلح شکننده میپردازند.
میلیونها نفر از شهروندان افغان از تحریمهای غرب آسیب میبینند که منجر به لغو کمکهای بشردوستانه به این کشور فقیر شده است.
به گزارش فرارو، الجزیره در گزارشی نوشت: میلیونها آواره و فقیر در افغانستان پناهگاه امنی در مناطق محصور در اطراف شهرهای بزرگ پیدا کردهاند که به مرور زمان به مناطق زاغهمانند تبدیل شدهاند.
امروزه، این فضاهای شلوغ میزبان کل جوامعی است که به دلیل دههها درگیری، بلایا و بیثباتی سیاسی از خانههای خود رانده شدهاند.
همچنین در اینجاست که میتوان با افرادی ملاقات کرد که با فروپاشی ناگهانی اقتصاد پس از پایان جنگ در افغانستان به شدت آسیب دیده اند، آنها به نوعی بالاترین بها را برای صلح پرداخته اند.
جهان برای تصرف برق آسای کابل توسط طالبان در ماه اوت سال گذشته آماده نبود. جامعه بینالمللی احساس میکرد که گزینههای کمی باقی مانده است جز قطع کردن راه حیاتی اصلی افغانستان، کمکهای خارجی که این کشور در طول تاریخ تقریباً به طور کامل به آن وابسته بوده است.
در طول سال گذشته، جان میلیونها نفر توسط اقدامات سختگیرانه که منجر به لغو حمایتهای بشردوستانه و محدودیتهای تحمیلشده بر سیستمهای مالی کشور افغانستان شد، آسیب دیده است.
بحران و کمبود نقدینگی، فروپاشی سیستم بانکی و تحریمهای غرب برای آوارگان ساکن در شهرکهای موقت، تنها یک چیز را نشان میدهد سطوح تکان دهنده فقر است.
تعداد زیادی از افغانها قادر به دسترسی به معاش یا پس انداز مادام العمر خود نیستند، در حالی که افزایش هزینههای زندگی و فرصتهای شغلی، تمام خانوادهها را به بدهی فزاینده سوق داده است.
اکثر مردم چیزی برای خرج کردن ندارند و کاهش تقاضا برای کالاهای اساسی باعث شده است که مشاغل کوچک تعطیل شوند. در سایه جنگ اوکراین، قیمت مواد غذایی و کالاهای ضروری به شدت افزایش یافته و آنها را برای جوامع فقیر دور از دسترس قرار داده است.
حدود ۲.۵ میلیون نفر در محلههای فقیرنشین افغانستان زندگی میکنند. برای آنها و بسیاری دیگر در سراسر این کشور، بقا یک مبارزه و بهای روزانه است که برای این صلح شکننده میپردازند.