(عکس) حمام عمومی در ژاپن

طی سالیان اخیر حمام‌های عمومی زیادی در ژاپن بسته شده اند، اما برخی از حمام‌های ژاپنی مانند ایناریو با بازسازی‌ها جان تازه‌ای به زندگی داده‌اند و مشتریان جوان‌تری را به خود جلب می‌کنند.

به گزارش فرارو، ساکنان سالخورده بیرون یکی از آخرین حمام‌های قدیمی باقی مانده در توکیو جمع می‌شوند و لیف، صابون و شامپو با خود به داخل می‌آورند.

ایناریو با وان‌های بزرگ، نقاشی دیواری درخشان کوه فوجی و ورودی چوبی کشویی زیر سقف نوک تیز، نمونه کلاسیکی از حمام عمومی ژاپنی یا سنتو است.

زمانی در مناطق شلوغ شهری همه جا حمام عمومی وجود داشت، اما سنتو‌ها اکنون به دلیل اینکه مردم بیشتر در خانه حمام می‌کنند به سرعت بسته شده‌اند. در سراسر کشور، تعداد حمام‌ها از ۱۸۰۰۰ در اواخر دهه ۱۹۶۰ به حدود ۱۸۰۰ حمام کاهش یافته است.

اما برخی مانند ایناریو از طریق نوسازی به زندگی تازه‌ای دست یافته اند، در حالی که برخی دیگر در حال تبدیل شدن به عنوان پاتوق‌های مد روز هستند.

یکی از افرادی که برای نجات حمام‌های محله تلاش می‌کند، یاسوکو اوکونو است، که آن‌ها را به‌عنوان راهی برای استراحت پس از کار زیاد می‌داند. نویسنده ۳۶ ساله انجمن سنتو توکیو گفت: از کار زیاد ذهنم خسته بود. حتی وقتی به خانه می‌رفتم، نمی‌توانستم کار را فراموش کنم. او به خبرگزاری فرانسه گفت: برای اولین بار پس از مدتی به یک سنتو رفتم و احساس کردم وزنه‌ای از روی دوشم برداشته شده است. حمام بزرگی وجود داشت و مردم عادی با مهربانی از من استقبال کردند.

ژاپن هرگز قرنطینه سخت کووید-۱۹ را اعمال نکرده است و مکان‌هایی مانند سالن‌های ورزشی و سنتو حتی زمانی که بسیاری از دفاتر به کار در منزل تغییر مکان و رستوران‌ها ساعات کاری را کاهش دادند باز باقی می‌مانند.

معمولاً در قطار‌ها و سایر مکان‌های عمومی از ماسک استفاده می‌شود، اما هیچ الزامی برای پوشیدن آن در سنتو وجود ندارد، اگرچه فاصله‌گذاری اجتماعی و حمام کردن بدون صحبت کردند توصیه می‌شود.

یاسوکو گفت: برای بسیاری از افراد مسن، این یک روال روزانه است که نمی‌خواهند در طول همه‌گیری آن را متوقف کنند، و برخی از آن‌ها احساس امنیت بیشتری در حمام کردن با دیگران دارند تا از آسیب احتمالی بر اثر سقوط در امان باشند.

سام هولدن از مدیران یکی از حمام‌های عمومی ژاپن که از کمک مالی حدود ۲۰۰ هزار دلاری صندوق جهانی بنا‌های تاریخی برای بازسازی استفاده کرد، گفت: بسته شدن حمام‌ها می‌تواند روابط اجتماعی را از بین ببرد.

گروه او تلاش کردند تا فضای دنج و دلپذیر حمام را که در سال ۱۹۳۰ در منطقه‌ای کم ارتفاع در شمال توکیو ساخته شد، حفظ کنند.

هولدن، یک آمریکایی ۳۲ ساله که نزدیک به یک دهه است که در پایتخت زندگی می‌کند، گفت: ایناریو مشتریانی در هر سنی دارد، از جمله بسیاری از افراد مسن، که بسیاری از آن‌ها ممکن است تنها زندگی کنند و مستعد انزوا باشند. من و همکارانم دغدغه داشتیم و می‌خواستیم برخی از این بنا‌های تاریخی را قبل از اینکه به مجتمع‌های آپارتمانی و چیز‌های دیگر تبدیل شوند، حفظ کنیم.

مشتریان برای ورود به حمام مردانه یا زنانه ۵۰۰ ین (۳.۷۰ دلار) می‌پردازند، هزینه‌ای که توسط دولت توکیو تعیین شده است. کفش‌های خود را در یک کمد کوچک می‌گذارند، و قبل از رفتن در وان‌های آرامش‌بخش، دوش می‌گیرند.

برخلاف چشمه‌های آب گرم ژاپن که به آنسن معروفند، آب موجود در سنتو معمولاً با گاز گرم می‌شود.

شونجی سوچیموتو، که حمام عمومی ایناریو را به همراه همسرش اداره می‌کند، به خبرگزاری فرانسه گفت که این حمام ۵۰ درصد بیشتر از سال گذشته برای انرژی پرداخت می‌کند. اما او امیدوار است که برگزاری رویداد‌ها در ساختمان‌های بازسازی‌شده با جذب مشتریان جوان‌تر، درآمد را افزایش دهد. او گفت: من می‌خواهم آن‌ها این فرهنگ سنتو را بشناسند.
یکی از سنتو‌هایی که توانسته مشتریان جوانی را به خود جلب کند، کوگانیو در شرق توکیو است که پس از بازسازی کامل در سال ۲۰۲۰ بازگشایی شد.

هفته گذشته حمام مملو از مشتریان جوانی بود که در حال نوشیدن آبجو و گوش دادن به موسیقی پخش شده از طریق گرامافون بودند.

کوهی اوئدا، ۲۵ ساله، برای حضور در حمام کوگانیو با یکی از دوستانش یک ساعت سفر کرد. او گفت: من واقعاً تصوری از سنتو دارم که در آن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها جمع می‌شوند. اما یک سنتویی مثل این که شیک‌تر و مدرن‌تر است، اینطور نیست... من احساس راحتی می‌کنم که اینجا بیایم.