مسئولیت رسیدگی به امور داخل خانه مانند خرید احتیاجات خانه، آشپزی، نظافت منزل، شستشوی لباس، رسیدگی به تکالیف درسی فرزندان و آماده‌کردن آن‌ها برای مدرسه یا مهدکودک، نظارت بر خواب بچه‌ها و آماده کردن آن‌ها برای خواب و... از جمله کار‌هایی هستند که باید در خانه انجام شود.
با ورود زنان به عرصه اجتماعی و افزایش تعاملات آن‌ها با نهاد‌های مختلف از جمله آموزش، سلامت و بازار کار، نگرش‌های جنسیتی و تقسیم کار جنسیتی به منزله مسئله و موضوعی درون خانواده‌ها مطرح شد. تقسیم کارِ خانه، به طور معمول با توجه به سهمی از کارِ خانه که زنان و مردان انجام می‌دهند، اندازه‌گیری می‌شود و این سهم به ایدئولوژی و تفکرات جنسیتی زوجین بستگی دارد.
به گزارش ایرنا، مسئولیت رسیدگی به امور داخل خانه مانند خرید احتیاجات خانه، آشپزی، نظافت منزل، شستشوی لباس، رسیدگی به تکالیف درسی فرزندان و آماده‌کردن آن‌ها برای مدرسه یا مهدکودک، نظارت بر خواب بچه‌ها و آماده کردن آن‌ها برای خواب و... از جمله کار‌هایی هستند که باید در خانه انجام شود.
اما تقسیم کارِ خانه میان مرد و زن یکی از مسائلی است که در یک رابطه بیشترین موضوع مشاجره را ایجاد می‌کند و در میان اعضای خانواده موضوع بحث و جدل قرار می‌گیرد.
کارِ خانه به ویژه در خانواده‌هایی که فرزندان خردسال دارند، بیشتر است. خانم‌ها ممکن است احساس کنند که کار‌های زیادی انجام می‌دهند و از آن‌ها قدردانی نمی‌شود.
ممکن است زن و شوهر هر دو، کار‌های زیادی را در خانه انجام دهند، اما باز هم برخی از کارها انجام نمی‌شود یا هیچ فرد مسئولیت کلی کاری را بر عهده نمی‌گیرد. این موضوع به راحتی منجر به احساس بی عدالتی یا ناسپاسی می‌شود.
میزان کار‌های خانه معمولا با بچه دار شدن افزایش می‌یابد. نوزادان و کودکان باید به شیوه‌های مختلف مورد مراقبت قرار گیرند و خانه معمولا به هم ریخته است. علاوه بر افزایش کار‌های خانه، کودک ممکن است والدین را در شب بیدار نگه دارد که باعث می‌شود آن‌ها نسبت به قبل انرژی کمتری برای کار‌های خانه داشته باشند.
در این زمان است که همکاری و مشارکت مردان در امور خانه بیش از پیش نمو پیدا می‌کند و درصورت عدم همکاری یا کم کاری آن‌ها در این مشارکت موضوع بحث و جدال در خانواده داغ می‌شود.
برای کاهش این مشاجرات باید به آرامی در مورد تقسیم کار‌های خانه و مشارکت فعالانه در این امور بحث کرد. زن و شوهر باید با هم فکر کنند که کدام کار خانه باید انجام شود و انجام کدام کار را می‌توان برای بعد گذاشت.
اختلاف در این زمینه می‌تواند ناشی از احساس بی عدالتی در انجام کارها یا انتظارات متفاوت باشد. این در حالی است که با صحبت کردن، ابتدا می‌توان از نقطه نظرات شریک زندگی خود آگاه شد و بعد قوانین مشترکی در این زمینه وضع کرد.
به عنوان مثال ممکن است بعضی مسائل به نظر شما بدیهی باشند یا حتی لازم ندانید که آن‌ها را به همسر خود بگویید، اما زمانیکه همسرتان کاری متفاوت با آنچه به آن عادت دارید را انجام می‌دهد، آزرده یا سردرگم می‌شوید؛ بنابراین باید در مورد تمام مسائل حتی بدیهی‌ترین آن‌ها به آرامی با همسر خود صحبت کرده تا او را از منظور و توقع خود آگاه کنید.
خانواده‌ها فرصت‌های مختلفی برای سازماندهی کار‌های خانه خود دارند. باید در مورد کار‌های خانه با اعضای خانواده صحبت کنید و با هم تصمیم بگیرید که چه کسی، چه زمانی و چه کاری را انجام دهد.
بزرگسالان خانواده معمولاً برخی از کار‌های خانه را انجام می‌دهند، اما کودکان نیز با توجه به توانایی‌های خود می‌توانند در آن شرکت کنند. کودکان خردسال به مراقبت زیادی نیاز دارند و کم و بیش خود آن‌ها موضوع کار خانه به شمار می‌روند تا تسهیل کننده کارها. اما وقتی بچه‌ها بزرگتر می‌شوند، معمولاً می‌توانند بیشتر درگیر کار‌های خانه شوند.
برای مثال در ابتدا می‌توان به کودکان یاد داد که از وسایل خود مراقبت کنند (اسباب بازی‌ها و لباس‌ها را سر جای خود بگذارند) و با بزرگ شدن می‌توانند به کل خانواده کمک کنند (چیدن میز، کشیدن جاروبرقی و حتی تهیه غذا برای کل خانواده). با این حال، به تدریج باید بر میزان و پیچیدگی کار‌های خانه که به بچه‌ها محول می‌شود افزود و بطور ملموس کار‌های خانه را به آن‌ها آموزش داد.
در بهترین حالت، انجام کار‌های روزانه، لحظات معمولی فوق العاده‌ای هستند که همه می‌توانند از آن‌ها لذت ببرند.
بر اساس گزارش وضعیت برابری جنسیتی در سال ۲۰۱۷، زنان در خانواده‌ها اکثر کار‌های خانه را انجام می‌دهند و به وضوح بیشتر از مردان احساس می‌کنند که بیش از حد مسئول کار‌های خانه هستند.
به خصوص پس از بچه دار شدن، زنان به طور متوسط به طور قابل توجهی بیشتر از مردان کار‌های خانه را انجام می‌دهند. بنابراین، باید در مورد نحوه توزیع کار‌های خانه به توافق رسید تا فردی در خانواده متحمل انجام کار‌های زیادی نشود.
کار‌های خانه همچنین می‌توانند یک سرگرمی باشد، مانند تزئین، آشپزی، باغبانی یا خرید لباس نوزاد؛ بنابراین طبیعی است که انرژی زیادی صرف آن می‌شود. با این حال، باید در مورد کار‌های خانه با هم به توافق برسید تا این سرگرمی به دیگری فشاری وارد نکند.
به عنوان مثال یک آشپزی طولانی در آشپزخانه می‌تواند خوب باشد بطوریکه یکی به دلیل اشتیاق خود به آشپزی، وقت زیادی را در آشپزخانه سپری کند و دیگری از غذای لذیذ تهیه شده لذت ببرد؛ اما این کار نباید به این معنی باشد که یکی از زوج‌ها کلا در آشپزخانه باشد و دیگری تمام بعدازظهر‌های هفته مسئولیت بچه‌ها را به عهده گیرد یا تمام کار‌های خانه را انجام دهد. این موضوع را باید به خاطر داشت که یک سرگرمی زمانی مناسب است که زمان یا پول زیادی صرف آن نشود.
انجام مسئولیت‌هایی که به وضوح در مورد آن‌ها توافق شده اند، بار کار زیاد را از دوش تنها یک نفر کاهش می‌دهد.
انجام مشارکتی کار‌های خانه با هم می‌تواند روحیه تیمی را تقویت کند و امکان صحبت کردن با یکدیگر را افزایش می‌دهد.
هر چه وسایل کمتری در خانه داشته باشید، کار تمیز کردن آن‌ها راحترتر می‌شود.
به هم ریختگی و بی نظمی در خانواده‌های دارای فرزند معمول است.
اکثر اوقات غذا‌هایی درست کنید که پخت آن‌ها زمان زیادی نمی‌برد؛ دستورالعمل‌های زیادی در مورد غذا‌هایی وجود دارد که پخت آن‌ها ۱۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد.
ابزاری تهیه کنید که کار نظافت و تمیز کردن خانه را راحت‌تر می‌کنند
فرزندان خود را در کلاس‌هایی برای ورزش یا سرگرمی ثبت نام کنید که در نزدیکی خانه باشند و به بچه‌های بزرگتر اجازه دهید که خودشان به این کلاس‌ها بروند
