رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران، زخم زبان را از مصادیق خشونت‌های عاطفی برشمرد و گفت: گاهی زخم زبان آثار ماندگارتری از زخم جسمی دارد. آزار‌های عاطفی زمینه رفتار‌های تکانشی یا رفتار‌های دیگر مانند فرار از منزل و خشونت‌های شدیدتر را فراهم می‌کند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: خشونت‌های عاطفی کمتر گزارش می‌شود که دلایل مختلفی دارد و یکی از علل آن نشناختن مصادیق این نوع خشونت است.
سیدحسن موسوی چلک در گفتگو با ایرنا افزود: برخی از دلایلی که خشونت‌های عاطفی کمتر گزارش می‌شود، به این مساله بازمی‌گردد که ممکن است اطرافیان این دست از خشونت‌ها را جدی نگیرند، مقایسه یا سرزنش کنند و گاهی با طرز نگاه ممکن است زمینه آزار را فراهم کنند.
وی اضافه کرد: برخی افراد نیز ممکن است به خشونت‌های عاطفی بی‌تفاوت باشند، اما در اغلب موارد علت گزارش نشدن چنین خشونت‌هایی این است که مصادیق آن از جمله «بی‌توجهی» را نمی‌شناسند و گاهی هم که مصادیق آن را می‌شناسند اثبات آن و گزارش کردن سخت است؛ به همین دلیل این نوع آزار‌ها را جدی نمی‌گیرند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: در کنار خشونت‌های عاطفی، آزار‌های جنسی نیز به دلیل ممنوعیت و سخت‌تر بودن کمتر گزارش می‌شوند. در اینگونه آزار‌ها عمدتا آزارگران کسانی هستند که آشنا و مورد وثوق خانواده هستند بنابراین گزارش نمی‌شود یا سخت گزارش می‌شود.
آزار‌های جنسی نیز به دلیل ممنوعیت و سخت‌تر بودن کمتر گزارش می‌شوند. در اینگونه آزار‌ها عمدتا آزارگران کسانی هستند که آشنا و مورد وثوق خانواده هستند بنابراین گزارش نمی‌شود یا سخت گزارش می‌شود
موسوی چلک، زخم زبان را از مصادیق خشونت‌های عاطفی برشمرد و گفت: گاهی زخم زبان آثار ماندگارتری از زخم جسمی دارد. آزار‌های عاطفی زمینه رفتار‌های تکانشی یا رفتار‌های دیگر مانند فرار از منزل و خشونت‌های شدیدتر را فراهم می‌کند. خشونت‌های عاطفی تاثیر منفی روی نقش‌هایی که فرد به عنوان یک دانش‌آموز یا شاغل یا زوج دارد، می‌گذارد.
وی با بیان اینکه خشونت‌های عاطفی به رغم اهمیت خیلی گزارش نمی‌شود، افزود: خشونت‌ها بستگی به نوع خشونت فرق دارد. مثلا در کودک آزاری ویژگی فردی ممکن است تاثیرگذار باشد. مثلا بیماری دارای معلولیت است یا ظاهر خوبی ندارد و یا اینکه بیش فعال است که هر یک از این عوامل می‌تواند منجر به انواع آزار شود.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: گاهی دلایل خشونت‌های عاطفی به خانواده، فرد و جامعه بازمی‌گردد. پدر و مادری که مهارت والدینی را بلد نیستند و خودشان در دوران کودکی مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌اند، اکنون آمادگی کودک آزاری دارند. آمادگی برای کودک‌آزار بودن به مراتب در خانواده‌هایی که اینگونه تجربه‌ها را دارند بیشتر است.
موسوی چلک افزود: گاهی نیز فرد نسبت به خشونت‌های عاطفی بی تفاوت است؛ درگیر اعتیاد، جرم، آسیب و موضوعات دیگر است. تجربه زیسته می‌تواند در عادی سازی خشونت در خانواده تاثیر گذار باشد همچنین الگوی غالب تربیتی والدین به عنوان یک عامل می‌تواند در بروز خشونت‌های عاطفی تاثیرگذار باشد.
وی ادامه داد: دلایل خشونت‌های عاطفی در برخی موارد به سطح کلان جامعه مثل فرهنگ بازمی گردد؛ مثلا در فرهنگ برخی افراد جامعه اینطور مطرح می‌شود که «بچه تا کتک نخورد آدم نمی‌شود»؛ طبیعی است مدیریت این موضوع زمان بر است.
موسوی چلک اضافه کرد: در بروز خشونت‌های عاطفی ممکن است قوانین مناسب نباشد یا ممکن است سازمان‌ها نقش‌های خود را ایفا نکنند. یا قوانین باشد، اما قوانین را درست اجرا نکنند همچنین ممکن است حمایت‌های اجتماعی برای افرادی که در معرض آزار هستند یا افراد آزاردیده به اندازه کافی، همه جا به صورت فراگیر و جامع و متناسب با نیاز افراد وجود نداشته باشد.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: در خشونت‌های اجتماعی باز عوامل متفاوت‌تر می‌شود. نارضایتی‌ها، مشکلات اقتصادی، فقدان مهارت‌های ارتباط اجتماعی که هم در خشونت‌های خانگی و هم در خشونت‌های اجتماعی اهمیت پیدا می‌کند در خشونت‌های اجتماعی موثر است. طبیعی است پایین بودن شاخص سلامت روان، پایین بودن شاخص نشاط، امید، عدم پاسخگویی مناسب سازمان‌ها و مسئولان یا کژکارکردی‌های سازمان‌ها و پاسخگو نبودن و شفاف نبودن، مشکلات اقتصادی و فقر می‌تواند در ترویج خشونت‌های اجتماعی مثل سرقت تاثیرگذار باشد.
موسوی چلک افزود: بنابراین عوامل در بروز خشونت‌های عاطفی و اجتماعی می‌تواند متعدد باشد. سیاست‌گذاری ناکارآمد می‌تواند عاملی برای تنش و خشونت و نارضایتی اجتماعی باشد. در بحث آزار‌های عاطفی، فقدان مهارت‌های ارتباطی و ضعف در بکارگیری مهارت‌های ارتباطی، ضعف در بکارگیری مهارت‌های مداخله‌ای و مهارت‌های تاب آوری و مهارت گفتگو و ضعف در مهارت خودمراقبتی، ضعف در بکارگیری ظرفیت‌های فرهنگی برای تقویت ارتباط با مردم و اطرافیان نقش دارد.
وی ادامه داد: در خشونت‌های عاطفی فرد نمی‌تواند ابراز احساسات کند، نمی‌تواند واکنش درست کلامی و غیرکلامی نشان دهد و همه این‌ها می‌تواند باعث شود فاصله‌های عاطفی بیشتر شود و این فاصله‌ها، آزاردهنده است.
