«میرزا آقاخان نوری» صدراعظم ناصرالدین شاه که از منصب «لشکرنویسی» تا صدراتش، طولی نکشید و در همه حال به فکر اندوختن مال و مِلک بود. یکی از این املاک، عمارتی مجلل در باغ نظامیه تهران (محدوده میدان بهارستان فعلی) بود که سال ساخت آن، حدود ۱۲۵۰ تا ۱۲۶۰ شمسی ثبت شده است.
خود «میرزا کاظم‌خان نظام‌الملک» با آن کَبکَبه و دَبدَبه سلطنتی و درباری‌اش، حتی تصور هم نمی‌کرد بیش از صد سال بعد، در عمارتش، خدمات سوپر لاکچری پذیرایی به مشتریان ارائه شود.
به گزارش همشهری، حتی اگر به «تاریخ» علاقه نداشته باشید و هیچ از آن ندانید، حتما چند مرتبه‌ای سریال «جیران» را تماشا کرده‌اید و با شخصیت «میرزا آقاخان نوری» صدراعظم قدرت‌طلب و ثروت‌دوستِ ناصرالدین شاه آشنا شده‌اید.
او که از منصب «لشکرنویسی» تا صدراتش، طولی نکشید و در همه حال به فکر اندوختن مال و مِلک بود. یکی از این املاک، عمارتی مجلل در باغ نظامیه تهران (محدوده میدان بهارستان فعلی) بود که سال ساخت آن، حدود ۱۲۵۰ تا ۱۲۶۰ شمسی ثبت شده است.
صدراعظم قاجاری، این عمارت با معماری ایرانی- اروپایی و تزیین‌کاری‌های سنتی را بعد از سال ۱۲۷۵ (عزل از صدرات) به پسر بزرگش یعنی میرزا کاظم‌خان نظام‌الملک (همسر خواهر ناصرالدین شاه) بخشید. این عمارت در سال ۱۳۱۵ به ثبت ملی و میراث فرهنگی رسید.
سرنوشت عمارت میرزا کاظم‌خان که به «عمارت نظامیه» یا «لُقانطه» نیز شهرت دارد، خواندنی‌ست. سرنوشتی پُر فراز و فرود که اوج آن با عزل میرزاآقاخان از صدراعظمی حکومت، همزمان بود.
آقاخان که عزل شد، ناصرالدین شاه تمام املاک او را اعم از باغ و عمارت مصادره کرد. البته این مصادره بعد از عفو همایونی نسبت به خاندان آقاخان به ویژه میرزاکاظم‌خان و در مورد باغ وعمارت نظامیه، لغو شد. با این حال میرزا کاظم‌خان، سال‌های کوتاهی، فرصت یافت تا در باغ نظامیه و عمارتی که می‌گویند خودش در زمان حیات، آن را بنا کرده، روزگار سپری کند.
بعد از او، باغ و عمارت ۵ هکتاری نظامیه به ترتیب به سایر وراث عبدالوهاب‌خان، افخم‌الملک و حسین خواجه نوری (در زمان او، استخر بزرگی مقابل عمارت ساخته می‌شود) رسید. آخرین ورثه از این دودمان، عمارت را به «غلام‌حسین‌خان لُقانطه» اجاره داد تا رستوران اعیونی «لُقانطه» در آن فعال شود.
سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۰ زمانی بود که «حاج علی نقی کاشانی» یکی از تجار ثروتمند تهران، باغ و عمارت نظامیه را خرید تا علی‌رغم ثبت ملی بودن، بنایی ۴ طبقه در آن بسازد.
محدوده باغ نظامیه، عمارت اولیه باغ نظامیه که بعد‌ها تخریب شد، در مرکز تصویر دیده می‌شود
دهه ۳۰ بنای ۴ طبقه، به سبک معماری وارداتی به جای عمارت قاجاری ساخته شد تا تاریخ رفته بر آن، در میان خانه‌های چند طبقه و انتهای کوچه بن‌بست (کوچه شهید حسن اصالت) پنهان بماند. دوره پهلوی اول هنوز تمام نشده بود که عمارت نظامیه به «کاظم‌خان فتاحی» مدیر تشریفات آلمان فروخته شد.
فتاحی نیز تغییراتی در بنا که دیگر، مساحتش به حدود ۴۵۰ مترمربع رسیده بود، ایجاد کرد. او و همسرش (خانم جان) ورثه‌ای نداشتند. برای همین سرپرستی «عالم تاج» (یکی از خواهرزاده‌های فتاحی) را بر عهده گرفتند. بعد از مرگ فتاحی، عمارت نظامیه به عالم تاج رسید و او نیز حدود سال ۱۳۷۰ عمارت را فروخت.
در نهایت، سال ۱۳۹۵ سازمان میراث فرهنگی از طریق صندوق احیا (اعطای مجوز کاربری و استفاده مناسب از ابنیه تاریخی با کمک بخش خصوصی) این عمارت تاریخی را با کاربری اقامتی و پذیرایی به یک بهره‌بردار خصوصی تحویل داد تا طرح بوتیک هتل (هتل‌هایی با معماری فاخر و آمیخته با دکوراسیون مدرن) در آن اجرا شود.
در حال حاضر در این بوتیک هتل که ۷ اتاق، ۱۰ تخت‌خواب، ۲ سالن پذیرایی وی‌آی‌پی، کافه و رستوران دارد، خدمات سوپر لاکچری پذیرایی با شروع قیمت یک شب اقامت از ۳میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۸ میلیون تومان (براساس خدمات و سفارش‌های ویژه) ارائه می‌شود.
کاظم‌خان فتاحی و عالم تاج
ورودی داخلی عمارت نظامیه
یکی از اتاق‌های وی‌آی‌پی که به روایتی متعلق به کاظم‌خان فتاحی بوده است
عمارت نظامیه در زمانی که رستوان لُقانطه در آن فعال بود
بسیاری از لوازم مورد استفاده در بوتیک هتل فعلی به دوران گذشته تعلق دارد
میرزا آقاخان نوری، صدراعظم ناصرالدین شاه و نخستین مالک باغ نظامیه
