برای رفع بی‌خوابی و سایر مشکلات خواب، بسیاری از مردم به روش‌های متعددی متوسل می‌شوند که عبارت‌اند: دارو‌های تجویزی مثل انواع قرص خواب آور، دارو‌های بدون نسخه و مکمل‌های غذایی است. این دارو‌ها می‌تواند به بهبود اختلال خواب کمک کنند.
یکی از شایع‌ترین اختلالات خواب، بی‌خوابی است که بین ۱۰ تا ۳۰ درصد از بزرگ‌سالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بی‌خوابی زمانی رخ می‌دهد که فرد در به خواب رفتن و یا به خواب ماندن مشکل داشته باشد و این مشکلات باعث خواب آلودگی، کند شدن تفکر یا سایر اختلالات در طول روز شود. بی‌خوابی اغلب با کم‌خوابی مرتبط است که می‌تواند عواقب جدی برای سلامت جسمی و روانی داشته باشد.
به گزارش ایرنا، برای رفع بی‌خوابی و سایر مشکلات خواب، بسیاری از مردم به روش‌های متعددی متوسل می‌شوند که عبارت‌اند: دارو‌های تجویزی مثل انواع قرص خواب آور، دارو‌های بدون نسخه و مکمل‌های غذایی است. این دارو‌ها می‌تواند به بهبود اختلال خواب کمک کنند.
قبل از این‌که یک داروی نسخه‌ای به فروش برسد، باید توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تایید شود، که به دقت داده‌های حاصل از مطالعات تحقیقاتی در مورد اثربخشی و ایمنی آن را بررسی می‌کند.
پس از تایید دارو، بیمار باید نسخه‌ای از پزشک خود دریافت کند تا دارو را از داروخانه تهیه کند. طبقات مختلف دارو‌ها بر اساس ترکیب شیمیایی و نحوه تاثیر آن‌ها بر مغز باعث خواب آلودگی می‌شوند.
انواع دارو‌های تجویزی که توسط FDA برای بی‌خوابی تایید شده‌اند عبارت‌اند از:
آنتاگونیست‌های گیرنده ارکسین: این دارو‌ها تولید اورکسین را که یک ماده شیمیایی در مغز که به شما احساس هوشیاری می‌دهد را مسدود می‌کند.
بنزودیازپین‌ها: بنزودیازپین‌ها مانند دارو‌های خواب‌آور هستند که فعالیت مغز را برای ایجاد خواب آلودگی کاهش می‌دهند. این دسته جزو اولین دارو‌های تجویزی بودند که برای بی‌خوابی استفاده شدند.
آگونیست‌های گیرنده ملاتونین: این نوع دارو باعث افزایش سطح هورمون ملاتونین در بدن می‌شود که باعث خواب آلودگی می‌شود.
دارو‌های ضد افسردگی: این دارو‌ها ابتدا برای درمان افسردگی طراحی شدند، اما بعداً مشخص شد که اثر آرام بخشی دارند. تنها یک داروی ضد افسردگی به طور رسمی توسط FDA برای بی‌خوابی تایید شده است. در صورتی که بی دلیل دچار بی‌خوابی شده‌اید بهتر است در اولین فرصت به دکتر روانشناس مراجعه کرده تا مشکل شناسایی شود یا از طریق امکان مشاوره آنلاین با بهترین روانشناسان مشکل خود را برطرف کنید.
واکنش افراد مختلف به دارو متفاوت است و دارو‌های بدون نیاز به داشتن نسخه (OTC) نیز از این قاعده مستثنی نیستند. با گزینه‌های مختلف موجود، یافتن گزینه‌ای که برای شما مناسب است گزینه‌ای که توسط پزشک تایید شده باشد ممکن است کمی طول بکشد.
در ادامه به معرفی برخی از رایج‌ترین این نوع دارو‌ها می‌پردازیم:
دیفن هیدرامین بنادریل: تیلنول پی ام و سایر مسکن‌های ضد درد با فرمولاسیون PM حاوی دیفن هیدرامین هستند که یک آنتی‌هیستامین آرام‌بخش است. در حالی که در صورت احتقان یا سرفه می‌توانند به خواب شما کمک کنند، ممکن است در طول روز بعد احساس خواب آلودگی کرده و باعث خشکی دهان شوند.
دوکسیلامین سوکسینات: سوکسینات داکسیلامین به عنوان Unisom SleepTabs فروخته می‌شود و هم‌چنین یک آنتی‌هیستامین آرام‌بخش است. عوارض جانبی بالقوه شامل خواب آلودگی روز بعد، خشکی دهان، تاری دید، یبوست و احتباس ادرار است.
ملاتونین: مغز شما هورمونی به نام ملاتونین تولید می‌کند که به کنترل چرخه طبیعی خواب و بیداری شما کمک می‌کند. تحقیقات نشان داده است که مصرف ملاتونین OTC می‌تواند برای انواع خاصی از مشکلات خواب مفید باشد، اما هیچ مدرک روشنی مبنی بر کمک به بی‌خوابی عمومی وجود ندارد. ملاتونین می‌تواند باعث اختلال در چرخه طبیعی خواب و بیداری شود، اگر این دلیل بی‌خوابی نباشد و علاوه بر این، اغلب فرم مکمل در اندازه ۱۰ میلی‌گرم است.
والرین: برخی از مکمل‌هایی که به عنوان خواب‌آور به بازار عرضه می‌شوند شامل این گیاه می‌شوند. خبر خوب این است که به نظر نمی‌رسد عوارض جانبی ایجاد کند.
اگرچه ممکن است افراد به دلایل سلامتی از آن‌ها استفاده کنند، اما مکمل‌های غذایی دارو‌های رسمی نیستند. آن‌ها نیازی به تایید FDA ندارند، و در نظر داشته باشید که نظارت قابل توجهی بر روی این نوع دارو‌های خواب فروخته شده به عنوان مکمل‌های غذایی وجود ندارد.
کمک‌های خواب طبیعی، مانند: سنبل الطیب، نمونه‌هایی از مکمل‌های غذایی کمک‌کننده خواب هستند. این مکمل‌ها اغلب گیاهی هستند و در دسترس و می‌تواند تاثیر مثبتی بر جای بگذارد و عوارض جدی در پی ندارد.
مصرف برخی از دارو‌های که در مباحث پیشین بدان پرداختیم می‌تواند همراه با حساسیت‌های برای افراد باشد که برخی از نشانه‌های بروز حساسیت در برخورد با مصرف این دارو‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
اختلال در دید یا هر گونه مشکلی در بینایی افراد
احساس درد شدید و سنگین در ناحیه قفسه سینه
اختلال در تنفس
احساس احتقان گلو
گرفتگی صدا
خارش در تمامی نواحی بدن
حالت تهوع و استفراغ
قرص خواب‌آور دارو‌هایی هستند که برای کمک به به خواب رفتن یا به خواب ماندن شما طراحی شده‌اند و گاهی اوقات برای کمک به درمان بی‌خوابی استفاده می‌شوند.
قرص‌های خواب آور می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند، بنابراین اگر مشکلات خواب دارید، ایده خوبی است که با یک پزشک متخصص متبحر صحبت کنید. مهم است که به یاد داشته باشید که قرص‌های خواب ممکن است به شما کمک کنند تا بخوابید، اما علت بی‌خوابی شما را درمان نمی‌کنند.
اگرچه افراد بی‌خوابی کوتاه مدت را با موفقیت با قرص‌های خواب درمان می‌کنند، اما بسیاری به آن‌ها وابسته می‌شوند. اعداد به نفع آن‌ها نیست. تقریباً ۳۸ میلیون نسخه برای Ambien (یک قرص خواب معمولی) بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ نوشته شد. با چنین دسترسی گسترده از سوی متخصصان پزشکی، جای تعجب نیست که بسیاری از مردم طعمه قدرت قرص خواب آور شوند.
بسیاری از مردم به اشتباه تصور می‌کنند که نمی‌توانند به قرص خواب آور معتاد شوند و حتی برخی افراد ادعا می‌کنند که این اطلاعات را از پزشک خود دریافت کرده‌اند. با این‌حال، برخی از افراد بدون کمک قرص خواب قادر به خوابیدن نیستند. با افزایش تحمل، بسیاری متوجه می‌شوند که برای به دست آوردن اثر مورد نظر باید دوز‌های بیشتری مصرف کنند.
بسیاری از مردم تا زمانی که مصرف دارو‌های خود را متوقف نکنند متوجه نمی‌شوند که وابسته شده‌اند یا به تعبیر دیگری معتاد شده‌اند. سپس ممکن است علائم ترک را تجربه کنند، که نشانه‌ای از وابستگی و اعتیاد است.
یکی از خطرات اصلی قرص خواب آور این است که به آن‌ها وابسته می‌شوید. این بدان معنی است که آن‌ها با گذشت زمان کم‌تر موثر می‌شوند، بدون آن‌ها نمی‌توانید خوب بخوابید. هم‌چنین ممکن است زمانی که سعی می‌کنید این کار را متوقف کنید، احساس ناخوشایندی داشته باشید یا بی‌خوابی بدتری را تجربه کنید.
قرص‌های خواب‌آور نیز می‌توانند باعث بی ثباتی، سرگیجه و فراموشی شما شوند. آن‌ها می‌توانند تمرکز را برای شما سخت کنند. ممکن است روز بعد احساس گیجی یا خستگی کنید. این عوارض جانبی ممکن است خطر تصادف و سقوط را افزایش دهد، به خصوص اگر سن شما بالا باشد.
برخی از انواع قرص خواب آور می‌توانند باعث شوند در هنگام خواب کار‌هایی را انجام دهید. این می‌تواند خوردن، صحبت کردن یا حتی رانندگی باشد. اگر بیش از یک نوع قرص خواب آور یا الکل مصرف می‌کنید، این احتمال بیشتر است.
ممکن است پزشک شما را برای مطالعه خواب به یک پزشک خواب ارجاع دهد. در یک مطالعه خواب، بدن شما در هنگام خواب مشاهده می‌شود. معمولاً فقط در صورتی نیاز به مطالعه خواب دارید که ممکن است مشکل خواب دیگری مانند: آپنه خواب داشته باشید که باعث بی‌خوابی شما می‌شود.
خروپف با صدای بلند یا مکرر
کندی در هنگام نفس کشیدن
در طول روز بسیار خواب آلود هستید.
لازم به ذکر است که این مقاله به شما کمک می‌کند تا با اطلاعات بیشتری نسبت به رفع مشکل خود اقدام کنید و به با شناخت بهتر عارضه‌تان به سراغ بهترین پزشک متخصص موجود در دسترس بروید و تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای مراجعه به پزشک باشد.
قرص خواب آور یکی از رایج‌ترین درمان‌های بی‌خوابی هستند. اگر به‌درستی استفاده شوند، می‌توانند راهی مفید برای بی‌حرکتی در شب‌هایی باشند که خواب دشوار است.
متاسفانه، مطالعات نشان داده‌اند که بسیاری از افراد عادت‌های ناامن در مورد دارو‌های کمک خواب ایجاد می‌کنند. با همکاری با پزشک و درک خطرات مرتبط با دارو‌های خواب، می‌توانید احتمال عوارض جانبی ناخواسته خود را به حداقل برسانید.
