نتایج پژوهش‌های تازه نشان می‌دهند که اکسید نیتروژن ترکیب شیمیایی معروف به «گاز خنده» که ما از آن به عنوان آرام بخش و بی حس کننده استفاده می‌کنیم می‌تواند نشانه‌ای از حیات در سیارات فراتر از منظومه شمسی باشد.
فرارو- برای اختر زیست شناسان یک پرسش در میان بسیاری از انسان‌ها وجود دارد: آیا حیاتی فراتر از سیاره ما (زمین) وجود دارد؟ در حالی که ما به طور مستقیم حیات "بیگانه" را مشاهده نکرده ایم دانشمندان در جستجوی آب، مواد آلی، فناوری، یا مواد معدنی و گاز‌های جوی خاص بوده اند تا درک کنند که آیا نشانه‌هایی از حیات گذشته یا حال در فضا وجود داشته و دارد که از طریق آن بتوان درک کرد امکان حیات در آینده نیز وجود خواهد داشت یا خیر.
به گزارش فرارو به نقل از تی آر تی، با این وجود، تقریبا همه این شاخص‌ها که امضا‌های زیستی نامیده می‌شوند محدود به حیاتی هستند که ما می‌شناسیم. تنها نقطه مرجع ما سیاره زمین است. بنابراین، ما با جستجوی شرایط مشابه زمین به دنبال حیات در فضا هستیم.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید به همراه دانشمندانی از مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا و سایر موسسات اشاره کرده اند که اکسید نیتروژن (N۲O) به‌عنوان یک گاز بالقوه با امضای زیستی از رادار خارج شده است، زیرا غلظت آن در حال حاضر در جو زمین کم است.
"ادی شویترمن" اختر زیست شناس و نویسنده اصلی مقاله مرتبط با این پژوهش می‌گوید:" تفکر زیادی در مورد اکسیژن و متان به عنوان امضا‌های زیستی مطرح شده است. پژوهشگران کم تری به طور جدی به اکسید نیتروژن فکر کرده اند که ما فکر می‌کنیم اقدامی اشتباه بوده است".
اکسید نیتروژن که اغلب به عنوان گاز خنده شناخته می‌شود یکی از اجزای جو زمین است که می‌تواند نشانه قابل قبولی از وجود حیات در سیارات فراخورشیدی یا سیارات خارج از منظومه شمسی باشد.
یکی از دغدغه‌های پیرامون در نظر گرفتن اکسید نیتروژن به عنوان یک گاز با امضای زیستی آن است که تشخیص آن از زمین با فناوری فعلی دشوار است. در ارتباط مستقیم با کمبود این گاز در جو کنونی زمین این دغدغه باعث شد که گاز اکسید نیتروژن سال‌ها برای پژوهش‌های علمی بی اهمیت قلمداد شود.
با این وجود، شویترمن می‌گوید:"این نتیجه گیری دوره‌هایی از تاریخ زمین را در نظر نمی‌گیرد که شرایط اقیانوس‌ها اجازه انتشار بیولوژیکی مقادیر بسیار بیش تری از اکسید نیتروژن را فراهم می‌ساخت و پس از آن گاز وارد جو می‌شد.
شرایط در آن دوره‌ها ممکن است بازتاب دهنده جایی باشد که یک سیاره فراخورشیدی امروزی در آن قرار دارد". علاوه بر این، در خارج از منظومه شمسی ستارگانی مانند کوتوله‌های نوع K و M وجود دارند که طیف نوری تولید می‌کنند که در مقایسه با خورشید نمی‌تواند به طور موثر مولکول اکسید نیتروژن را تجزیه کند.
بنابراین، پژوهشگران نتیجه می‌گیرند که اکسید نیتروژن را در مقادیر قابل تشخیص در برخی از سیارات فراخورشیدی که دارای حیات هستند می‌توان یافت. با توجه به این که انتظار می‌رود تلسکوپ فضایی "جیمز وب" داده‌های مربوط به جو سیارات زمین مانندی را که به دور ستاره کوتوله قرمز تراپیست ۱ می‌چرخند جمع‌آوری کند پژوهشگران اشاره می‌کنند که یکی از گاز‌های امضای زیستی که تلسکوپ جیمز وب باید برای آن اسکن انجام دهد اکسید نیتروژن است.
شویترمن می‌گوید:" ما می‌خواستیم این ایده را مطرح کنیم تا نشان دهیم که می‌توانیم به دنبال پیدا کردن گاز‌های با امضای زیستی باشیم و دلیلی ندارد که این تلاش کنار گذاشته شود".
این تیم پژوهشی حتی تعیین کردند که چه مقدار از گاز اکسید نیتروژن توسط حیات در سیاره‌ای شبیه زمین تولید می‌شود و با مدل سازی آن که به دور انواع مختلف ستارگان می‌چرخد تخمین زدند که جو سیاره چه مقدار اکسید نیتروژن دارد.
شویترمن می‌گوید:"در یک منظومه ستاره‌ای مانند تراپیست -۱ نزدیک‌ترین و بهترین سیستم برای رصد اتمسفر سیارات سنگی شما به طور بالقوه می‌توانید اکسید نیتروژن را در سطوحی قابل مقایسه با دی اکسید کربن یا متان شناسایی کنید".
