خاطرات می‌توانند مثبت یا منفی باشند. با این حال، فعال شدن بیش از حد خاطرات منفی ممکن است در بروز مشکلات سلامت روان، از جمله اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی و اضطراب نقش داشته باشد.
مطالعه بر روی موش‌ها نشان می‌دهد که می‌توان خاطرات مبتنی بر ترس را که می‌تواند منجر به اضطراب شود دستکاری کرد.
به گزارش مهر به نقل از مدیکال نیوز، ایجاد خاطره یک فرآیند پیچیده مغزی است که شامل ذخیره و بازیابی اطلاعات است.
خاطرات می‌توانند مثبت یا منفی باشند. با این حال، فعال شدن بیش از حد خاطرات منفی ممکن است در بروز مشکلات سلامت روان، از جمله اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی و اضطراب نقش داشته باشد.
افرادی که با این شرایط زندگی می‌کنند اغلب افکار مزاحم مبتنی بر ترس یا خاطرات تکرار شونده از یک رویداد واقعی را تجربه می‌کنند.
کارشناسان بر این باورند که شناسایی و دستکاری خاطرات مبتنی بر ترس ممکن است به گزینه‌های درمانی مؤثر برای افرادی که با این شرایط زندگی می‌کنند منجر شود. شناسایی فرآیند و مکان ذخیره سازی حافظه منفی در مغز ممکن است به دانشمندان کمک کند تا راه‌های بهتری برای درمان این شرایط را درک کنند.
اخیراً محققان دانشگاه بوستون سرنخ‌های بیشتری در مورد مکان و نحوه ذخیره خاطرات در مغز یافته اند. تیم تحقیق با استفاده از موش‌ها کشف کردند که خاطرات عاطفی مثبت و منفی در نواحی مشخصی در ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوکامپ قرار دارند. علاوه بر این، هر نوع خاطره از طریق مسیر‌های مختلف در مغز با سلول‌های دیگر ارتباط برقرار می‌کند.
محققان می‌گویند که این نقشه‌برداری خاطره مثبت و منفی می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا خاطرات منفی را هدف قرار دهند و تأثیر آنها را بر فردی با شرایط سلامت روان مبتنی بر ترس کاهش دهند.
علاوه بر این، تحقیقات قبلی تیم دانشگاه بوستون بر روی موش‌ها نشان داد که فعال‌سازی مجدد خاطرات مثبت، خاطرات مبتنی بر ترس را مختل می‌کند و باعث می‌شود آنها کمتر تأثیرگذار باشند.
مطالعه حاضر بر روی هیپوکامپ، بخشی از مغز که یادگیری و حافظه را پردازش می‌کند، متمرکز شد.
به گفته محققان، «تحریکات مکرر مبتنی بر ترس یا بیزاری باعث اضطراب و افسردگی می‌شود، همانطور که تجربیات مثبت سیستم پاداش ما را هدایت می‌کند. درک نحوه عملکرد این مسیر‌ها در مغز ما می‌تواند به راه‌اندازی درمان‌های نوآورانه‌ای کمک کند که ممکن است این مسیر‌ها را هدف قرار دهند تا پاسخ منفی بیش فعالی را که در پس اضطراب و افسردگی وجود دارد، به حداقل برسانند.»
