جدیدترین دیوارنگاره میدان، ولی عصر با شعار «زنان سرزمین من ایران» که بامداد پنجشنبه بیستویکم مهرماه رونمایی شده بود، بعد از اعتراضهایی گسترده تغییر کرد. تصاویر چهرههایی مانند سیمین دانشور، پروین اعتصامی، فاطمه معتمدآریا، مریلا زارعی، پروانه کاظمی، مینو محرز، توران میرهادی، ایران درودی، مریم میرزاخانی، فروغ فرخزاد، ژاله علو و... در این دیوارنگاره دیده میشدند.
دیوارنگاره جدید میدان، ولی عصر باز هم حاشیهساز شد. اینبار برخلاف همیشه هم برای استفاده از تصویر زنان. اگر همیشه زنان از دیوارنگاره میدان، ولی عصر حذف میشدند، اینبار بهتصویرکشیدن تصویر برخی از زنان بدون اجازه آنها باعث شد که کمتر از ۲۴ ساعت این تصویر تغییر کند.
به گزارش شرق، جدیدترین دیوارنگاره میدان، ولی عصر با شعار «زنان سرزمین من ایران» که بامداد پنجشنبه بیستویکم مهرماه رونمایی شده بود، بعد از اعتراضهایی گسترده تغییر کرد. تصاویر چهرههایی مانند سیمین دانشور، پروین اعتصامی، فاطمه معتمدآریا، مریلا زارعی، پروانه کاظمی، مینو محرز، توران میرهادی، ایران درودی، مریم میرزاخانی، فروغ فرخزاد، ژاله علو و... در این دیوارنگاره دیده میشدند.
این در حالی است که برخی از این چهرهها همیشه در لیست نامهای ممنوعه قرار داشتند و حتی نامگذاری معبری به نام فروغ فرخزاد که مصوبه شورای شهر تهران بود، مورد پذیرش قرار نگرفت.
فاطمه معتمدآریا اولین مخالف استفاده از تصویرش در این دیوارنگاره بود. او در اینستاگرام خود خواست که تصویرش را حذف کنند. مرضیه برومند هم از مقامات خواست عکس وی را از دیوارنگاره میدان، ولی عصر تهران بردارند.
وی در اینستاگرام خود نوشت: آقایان، عکس مرا از آن دیوار بردارید. ژاله علو نیز در یادداشت کوتاهی نوشت: من در فضای مجازی نیستم و از طریق دوستان در جریان قرار گرفتم. تاکنون در هیچ تبلیغی حضور نداشتهام و اجازهای هم از من گرفته نشده، من خواستار حذف تصویرم از پلاکارد تبلیغاتی در میدان هستم.... فرزند هما روستا هم اعلام کرده که تصویر او را در این دیوارنگاره مرتبط نمیداند.
پروانه کاظمی، کوهنورد ایرانی فاتح اورست در واکنش به انتشار تصویرش در دیوارنگاره میدان، ولی عصر گفت: شرم باد که فقط برای سوءاستفاده، نام و تصویر ما زنان ایران استفاده میشود.
نفیسه مرشدزاده، نویسنده و روزنامهنگار هم به طرح جنجالی دیوارنگاره میدان، ولی عصر واکنش نشان داد و نوشت: برای زنان این سرزمین اینقدر ارزش قائلید که اجازهشان را برای استفاده از عکس پروفایل شخصیشان در بیلبوردهای خیابانی لازم نمیدانید؟
یکی از نوادههای بیبی مریم بختیاری هم به استفاده از عکس وی در این بیلبورد اعتراض کرد و رفتاری که اگر بیبیاش زنده بود، در این روزها میکرد.... پس از این اعتراضها، مدیر روابط عمومی سازمان اوج در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: ما بهعنوان سازمان هنری رسانهای اوج همواره یکپارچگی ایران عزیز را مدنظر قرار دادهایم. تصویر دیوارنگاره تلاش کرده برای پاسداشت مقام زن، تعداد اندکی از زنان موفق سرزمینمان ایران را معرفی کند، برای این روزها که همهجا حرف از زنان است. همه باید سعه صدر خود را برای ایران بالا ببریم. ما در یک کشتی هستیم. چه بخواهیم چه نخواهیم. نظر به اصلاح طرح فعلی دیوارنگاره، تا بازگشت مجدد این طرح، طرح جدید رونمایی میشود.
آخرین حاشیه این دیوارنگاره مربوط به سال گذشته بود که در آن تصاویری از مردان در کنار محصولات تولید داخل بدون حضور زنان متخصص و تکنیسین و کارگر به تصویر کشیده شده بود.
طراحان این دیوارنگاره بزرگ بارها زنان را در طرحهایشان نایده گرفته بودند. این بیلبورد بزرگ متعلق به سازمان رسانهای اوج است و بارها شهردار تهران توضیح داده است که در طرحهای منتشرشده نقشی ندارد؛ اما اعتراضهای پیدرپی باعث نشده بود طراحان آن باز هم زنان را نادیده نگیرند.
چند سال پیش هم نصب تصویری در میدان، ولی عصر تهران در حمایت از تیم ملی فوتبال ایران که در آن هیچ زنی حضور نداشت، با انتقادهای گستردهای بهویژه در شبکههای اجتماعی روبهرو شد. عنوان این بیلبورد «با هم قهرمانیم، یک ملت یک ضربان» و بهانه آن حضور تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بود که در آن تصویر بیلبورد مردانی با پوششهایی از قومیتهای مختلف ایران در حال شادی دیده میشدند.
این اعتراضها منجر به تغییر طرح و توجه به زنان در طراحی جدید شد. مدتی بعد طراحان بازهم تصویری با شعار «نسل روشن» منتشر کردند که زنان در آن بدون چهره ترسیم شده بودند. موضوعی که مورد انتقاد برخی از اعضای وقت شورای شهر تهران قرار گرفت.
آن زمان الهام فخاری، رئیس کمیته اجتماعی شورای پنجم شهر تهران، از حذف چهره زنان از دیوارنگاره جدید میدان، ولی عصر انتقاد کرد و نوشت: انتظار میرفت حساسیت بیشتری نسبت به دیوارنگاره میدان، ولی عصر وجود داشته باشد؛ ازاینرو امیدوارم اگر این تصویر از سر سهلانگاری بوده، دیگر تکرار نشود و اگر سهلانگاری نبود، اصلاح و عذرخواهی شود.
اما اعتراضها کمتر به اصلاح رویه طراحان منجر میشد، اینبار نیز منتقدان معتقد بودند بازهم طراحان قصد استفاده ابزاری از چهره آنها را دارند و تأکید داشتند نباید بدون اجازه آنها از تصاویرشان استفاده میشد.