ما دست کم یکی دو بار به لحظه فاجعه بار آخرالزمانی نزدیک شده‌ایم. در سال ۱۹۸۳ میلادی «استانیسلاو پتروف» افسر زمان شوروی مردی که واقعا باید از او مجسمه‌هایی در سراسر جهان ساخته نصب شود با خودداری از اعتماد به سیستم‌های هشدار زودهنگام ما را از دچار شدن به فاجعه دور نگه داشت.
فرارو- ما هنوز در حال آزمایش هستیم که قدرت‌های بزرگ تا چه اندازه می‌توانند پیش از شروع جنگ هسته‌ای از خود بردباری و خویشتن داری به خرج دهند.
به گزارش فرارو به نقل از بلومبرگ، استفاده از ایده نابودی متقابل برای بازدارندگی هسته‌ای، به این باور بستگی دارد که انسان‌های متخاصم تحلیلی آرام و منطقی از نظر هزینه و فایده انجام خواهند داد. این که از خود می‌پرسند آیا باید برای فرستادن یکدیگر به جهنم به سوی هم شلیک کنند یا خیر و در نهایت متوجه می‌شوند که تنها حرکت برنده در این بازی، بازی نکردن است.
ما دست کم یکی دو بار به لحظه فاجعه بار آخرالزمانی نزدیک شده‌ایم. در سال ۱۹۸۳ میلادی «استانیسلاو پتروف» افسر زمان شوروی مردی که واقعا باید از او مجسمه‌هایی در سراسر جهان ساخته نصب شود با خودداری از اعتماد به سیستم‌های هشدار زودهنگام ما را از دچار شدن به فاجعه دور نگه داشت. اگر پتروف آن روز تصمیم می‌گرفت اقدامی انجام دهد ما اکنون کجا بودیم؟
البته بحران موشکی کوبا نیز برهه حساس دیگری بود که در جریان آن «کندی» رئیس جمهور وقت امریکا و «خروشچف» رهبر وقت شوروی ساعت آخرالزمان را از نمایش نیمه شب دور نگه داشتند. البته پاداش خروشچف این بود که تنها چند سال پس از آن رویداد از قدرت کنار گذاشته شد! گناه او از نظر سیاستمداران اتحاد جماهیر شوروی آن بود که شوروی قدرتمند را کوچک و ضعیف نشان داده بود تصوری که عقده حقارت چند صدساله روسیه را برانگیخت.
همین اختلال حقارت امروز «ولادیمیر پوتین» را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به نظر می‌رسد او سرسخت‌تر و پرشورتر از خروشچف است. هر چه جنایات جنگی پوتین در اوکراین پوتین را با شکست بیش‌تری مواجه می‌سازد او به شکلی دردناک‌تر انگشت خود را بر روی ماشه اتمی فشار می‌دهد.
در عین حال، تسلیم شدن در برابر باج گیری هسته‌ای پوتین تنها او را تشویق می‌کند تا اراضی بیش‌تری را تصاحب کند. هم چنین، انفعال و تسلیم شدن در برابر پوتین سایر بازیگران بد را ترغیب می‌کند تا به تسلیحات هسه‌ای دست یابند.
نمی‌توان از این موضوع غافل شد که اوکراین زمانی موافقت کرد تا از تسلیحات هسته‌ای خود چشم پوشی کند و آن را تحویل داد و به دنبال آن هدف تهاجم از سوی روسیه قرار گرفت. در نتیجه، برای مثال کره شمالی مرتکب اشتباه مشابهی نخواهد شد. زمان آن فرارسیده که ایالات متحده بپذیرد که کره شمالی یک کشور هسته‌ای است که خلع سلاح نمی‌شود و استراتژی خود را بر این اساس تنظیم کند.
در حالی که ایالات متحده در اوکراین با روسیه مشغول بازی است همزمان در حال دشمنی با رقیب هسته‌ای دیگر خود یعنی چین است. ادامه جنگ سرد جدید دونالد ترامپ با چین ممکن است به جو بایدن رئیس جمهور آمریکا کمک کند تا ایالات متحده را از نظر اقتصادی و نظامی یک گام جلوتر از رقیب خود نگه دارد.
با این وجود، خطرات اقتصادی و ژئوپولیتیکی را نیز به شکل فزاینده‌ای تشدید می‌کند. امریکا باید درک کند که همواره افراد منطقی اطراف دشمنان نیستند تا جلوی بروز فاجعه را بگیرند.
