آنچه تلویزیون نمی‌خواست نشان دهد

روزنامه شرق نوشت: تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در رقابت‌های قهرمانی بین‌قاره‌ای عنوان نخست را کسب کرد. این تیم که پیش از شروع جام هم یکی از مدعیان اصلی کسب قهرمانی بود، موفق شد بدون اینکه کوچک‌ترین شکستی متحمل شود، جام قهرمانی را بالای سر ببرد. ملی‌پوشان ایران ابتدا سه بازی در مرحله گروهی انجام دادند و بعد از کسب سه برد و زدن ۱۶ گل به مرحله نیمه‌نهایی رسیدند، تیم اول گروه نخست شدند و با امارات میزبان در مرحله پای فینال بازی کردند. مشخص بود که شاگردان علی نادری قرار نیست با تمام توان برابر امارات بازی کنند.

آن‌ها در همان بازی نیمه‌نهایی حواسشان به بازی فینال بود؛ جایی که از قبل می‌دانستند قرار است با برزیل پرافتخار‌روبه‌رو شوند. این‌طور شد که تیم ملی در یک بازی راحت با نتیجه ۵ بر ۲ از سد میزبان عبور کرد و راهی فینال شد. در فینال هم که فرصت جالبی دست داد تا انتقام سال ۲۰۱۶ را از برزیلی‌ها بگیرند. تیم ملی که پیش از این در کنار همین تیم برزیل با سه عنوان قهرمانی، پشت سر روسیه که چهار عنوان قهرمانی داشت، در رده دوم قرار گرفته بود، از همان ابتدای بازی با انگیزه نشان داد و سرانجام توانست رقیب اهل آمریکای جنوبی را با نتیجه ۲ بر یک شکست دهد و جام را بالای سر ببرد. این‌طور شد که ایران حالا بالاتر از برزیل و هم‌ردیف با روسیه، پرافتخارترین تیم فوتبال ساحلی دنیا در رقابت‌های بین‌قاره‌ای است.

با‌این‌حال، نه این قهرمانی بلکه رفتاری که بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی در این رقابت‌ها داشتند حسابی مورد توجه قرار گرفت. آن‌ها که از همان بازی نخست برای مردم به میدان رفتند و جام را هم به همان‌ها اهدا کردند. تمامی بازیکنان ایرانی بعد از کسب جام گفتند که این کاپ متعلق به مردم ایران است. البته که این موضوع با حواشی زیادی هم همراه بود. حاشیه‌هایی که نهایتا کار تلویزیون را سخت و دشوارتر کرد. بازیکنان تیم ملی ایران در این دوره از رقابت‌ها هر بار که گلی زدند، خوشحالی نکردند.

آن‌ها در بازی نخست با مچ‌بند مشکی به میدان رفتند و حتی کاپیتان تیم، وقتی گل نخست را زد، همان دستی را که رویش مچ‌بند مشکی بسته بود، به هوا بلند کرد تا شادی معناداری را نشان داد. آن خوشحالی خاص یکی از اولین تصاویری بود که شامل سانسور شد. این موضوع در بازی‌های بعدی و حتی در فینال هم ادامه داشت و کار بسیار سخت‌تر شده بود. اگرچه مچ‌بند مشکی از دست بازیکنان تیم ملی ساحلی ایران در بازی‌های بعدی محو شد، ولی ژست‌های پس از گل‌زنی آن‌ها تغییری نکرد.

مهم‌ترین و خبرسازترین اتفاق ممکن را در فینال، سعید پیرامون رقم زد؛ جایی که وقتی با یک شوت زیبا دروازه برزیل را فروریخت، شادی معناداری در حمایت از زنان ایرانی انجام داد. اتفاقی که باعث شد تلویزیون خیلی سریع آن تصویر را سانسور کند. از این مورد گذشته، مراسم اهدای جام قهرمانی هم دوباره دغدغه‌ای برای تلویزیون شد. این تصاویر که به‌صورت زنده پخش می‌شد با یک غافلگیری تکراری برای اهالی تلویزیون مواجه شد.

پیش‌تر در فینال سوپرجام ایران، زمانی که استقلال قهرمان شد، بازیکنان این تیم نه‌تن‌ها خوشحالی نکردند بلکه با ژست‌های مغمومی، ناراحتی‌شان را نشان دادند. اقدامی که با دستپاچگی مجریان صداوسیما روبه‌رو شد. مشابه با این اتفاق برای تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در دوبی هم رقم خورد. آن‌ها هم زمانی که جام قهرمانی را بالای سر بردند، خوشحالی نکردند. این موضوع هم برای چند‌ثانیه‌ای مشمول سانسور شد. این‌ها بخشی از اتفاقاتی بود که تلویزیون در رقابت‌های فوتبال ساحلی نمی‌خواست به تصویر بکشد.

پیش‌تر دغدغه آن‌ها سانسور اتفاقاتی بود که روی سکو در حین پخش یک بازی ورزشی رخ می‌دهد، ولی حالا شرایط به گونه‌ای شده که خط قرمزهایشان بیشتر شده و برای پخش تصاویر باید وسواس بیشتری به خرج دهند؛ کاری که تلویزیون با بازیکنان تیم ملی یا چهره‌های مطرحی مانند بازیکنان استقلال می‌کند، مشخص نیست تا چه زمانی دوام داشته باشد، ولی آنچه بیش از گذشته روشن شده این است که محدودیت‌ها بیشتر شده و آن‌ها علاوه بر سکو، حالا باید مراقب رفتار چهره‌های مطرح ورزشی در زمین مسابقه هم باشند!

در کنار چنین موضوعی به نظر می‌رسد حضور تیم ملی فوتبال ساحلی در امارات حواشی دیگری هم داشته است. آن‌طورکه روز گذشته روزنامه دولتی ایران نوشته در حاشیه همین بازی‌ها، بیرون از ورزشگاه، عده‌ای شروع به شعاردادن کرده‌اند. موردی که باعث شده روزنامه ایران در یک یادداشت به‌شدت به چنین موضوعی حمله کند. در مطلبی که ایران نوشته چنین آمده است: «پس از مسابقه فوتبال ساحلی ایران و امارات در چهاردهم آبان، برخی از تماشاگرانی که در ورزشگاه فوتبال ساحلی شهر دوبی حضور داشتند، در بیرون از ورزشگاه تجمع کردند و شعار‌های ساختارشکنانه علیه نظام جمهوری اسلامی سر دادند. نکته قابل توجه آنکه هرگونه اقدام سیاسی در کشور امارات با محدودیت‌های جدی روبه‌رو است، با‌این‌حال پلیس این کشور هیچ اقدامی علیه شعار‌های ساختارشکنانه این افراد انجام نداد. این اقدام دولت امارات طبیعتا با حسن همسایگی تطابق ندارد و در صورت عدم برخورد مناسب، این کشور باید تبعات این اقدام ضد‌ایرانی خود را پذیرا باشد؛ وگرنه تبعات این اقدام خصمانه به‌زودی دامن این کشور را خواهد گرفت».

چنین انتقادی باعث شده فدراسیون فوتبال ایران هم بیانیه‌ای صادر کند. کمیته فوتبال ساحلی فوتبال ایران در بیانیه‌اش نوشت: «قهرمانی تیم ملی فوتبال ساحلی جمهوری اسلامی ایران را به محضر رهبر معظم انقلاب، خانواده شهدا و ملت شریف ایران تبریک می‌گوییم. این دستاورد حاصل تلاش جمعی باشگاه‌ها و تیم ملی و در رأس آن مجموعه فدراسیون فوتبال بوده است و باعث شده بار دیگر توانمندی نخبگان ورزش ایران در عرصه بین‌المللی به نمایش گذاشته شود. اگرچه برخی از بی‌خردان و فرصت‌طلبان قصد داشتند با حضور در اطراف استادیوم محل برگزاری مسابقه، این موفقیت‌ها را کم‌رنگ جلوه دهند و تمرکز تیم ملی را بر هم بزنند که خوشبختانه موفق نشدند».

با‌این‌حال بخش بحث‌برانگیز این بیانیه مربوط به جایی است که ظاهرا برای بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی ایران خط‌و‌نشان کشیده شده است؛ همان بازیکنانی که افتخار تازه‌ای برای فدراسیون فوتبال ایران به ارمغان آورده‌اند. در ادامه این بیانیه به‌طور غیرمستقیم بازیکنان خطاب قرار گرفته‌اند و نوشته شده است: «بدیهی است براساس مقررات جمهوری اسلامی ایران و منشور اخلاقی المپیک و قوانین فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، مبنی بر رعایت اصول حاکم بر ورزش فوتبال و پرهیز از هرگونه رفتار‌های سیاسی در میادین ورزشی، با اشخاصی که در این خصوص اخلاق حرفه‌ای و ورزشی را رعایت ننموده‌اند، وفق مقررات رسیدگی خواهد شد. اعتقاد راسخ داریم کمیته فوتبال ساحلی در راه رشد و توسعه پایدار فوتبال، در جهت ادامه افتخار‌آفرینی در عرصه‌های بین‌المللی، مطابق با نقشه راه کشورمان از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نخواهیم کرد و مؤکدا اعلام می‌داریم متعهد هستیم مطابق منافع ملی کشورمان طی مسیر نماییم».

چنین موضوعی قطعا می‌تواند سرآغاز انتقاد‌های جدیدی از فدراسیون فوتبال ایران شود.