در حال حاضر دانشمندان به دنبال ارتباط بین ژن‌های خاص و بیماری هستند، که می‌توانند مطالعات مرتبط با ژنوم را انجام دهند. تأثیر تغییرات ژنتیکی فردی بر روی خطر ابتلا به بیماری معمولاً بسیار اندک است، بنابراین شناسایی آنها به تعداد زیادی از افراد و سایر متغیر‌هایی نیاز دارد که همه ما را متفاوت می‌کند.
نتایج اخیر نشان داده است که حداقل دو سوم استرالیایی‌ها به کرونا مبتلا شده اند، یعنی حدود یک سوم جمعیت استرالیا به کووید ۱۹ مبتلا نشده اند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از سایت مدیکال اکسپرس، در طول همه‌گیری کرونا، استرالیا ۱۰.۴ میلیون مورد کووید ۱۹ را ثبت کرده است که اکثریت آن در سال جاری رخ داده است.
اتکا به تست‌های آنتی ژن سریع خانگی (RAT) که حساسیت کمتری نسبت به آزمایش PCR دارند، باعث می‌شود بسیاری از افراد نتوانند به طور قطعی تشخیص دهند که آیا COVID-۱۹ دارند یا خیر.
در شرایط آزمایشی ایده‌آل، بهترین آزمایش‌ها عفونت SARS-CoV-۲ را بیش از ۹۵ درصد مواقع درست تشخیص می‌دهند. در اوایل همه گیری کرونا از هر شش نفر مبتلا، یک نفر بدون علامت بوده است و اکنون در ابتلا به omicron پنجاه درصد یا بیشتر، نرخ ابتلا بدون علامت است.
بسیاری از افراد به SARS-CoV-۲ آلوده شده‌اند، آنتی‌بادی‌هایی برای ویروس تولید کرده‌اند، اما در زمان ابتلا علائم COVID-۱۹ را تجربه نکرده یا متوجه نشده‌اند، به همین دلیل آزمایش نداده اند و از وضعیت عفونت خود بی‌اطلاع مانده‌اند و چه بسا به صورت ناآگاهانه ویروس را منتقل کردند. مسئله دیگر، سیستم ایمنی منحصر به فرد انسان‌ها است.
نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن شما به یک عفونت خاص تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله ژن ها، جنسیت، سن، رژیم غذایی، الگو‌های خواب، سطح استرس، سابقه سایر عفونت‌ها و بیماری ها، داروها، وضعیت واکسیناسیون و سطح قرار گرفتن در معرض ویروس قرار دارد؛ بنابراین آیا برخی از افراد به دلیل قدرت سیستم ایمنی خود کمتر به COVID-۱۹ مبتلا می‌شوند؟
وضعیت سیستم ایمنی ما در هر لحظه به حساسیت ما در خصوص بیماری تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین جای تعجب نیست که افراد مبتلا به کووید-۱۹ شدید، افرادی هستند که ایمنی کمتری دارند، زیرا دارای بیماری‌های مزمن، سیستم ایمنی سرکوب‌شده یا افراد مسن هستند. متغیر کلیدی دیگر ویروس است.
ویروس SARS-CoV-۲ با ادامه ظهور زیرمجموعه‌های جدید omicron به تکامل خود ادامه می‌دهد و بر نحوه تعامل ویروس با ما و تأثیر نسبی عوامل مختلف مؤثر بر سیستم ایمنی و حساسیت ما تأثیر می‌گذارد.
در حال حاضر دانشمندان به دنبال ارتباط بین ژن‌های خاص و بیماری هستند، که می‌توانند مطالعات مرتبط با ژنوم را انجام دهند. تأثیر تغییرات ژنتیکی فردی بر روی خطر ابتلا به بیماری معمولاً بسیار اندک است، بنابراین شناسایی آنها به تعداد زیادی از افراد و سایر متغیر‌هایی نیاز دارد که همه ما را متفاوت می‌کند.
محققان ژنوم نزدیک به ۵۰۰۰۰ فرد مبتلا به کووید-۱۹ را با ژنوم ۲ میلیون نفر بدون عفونت شناخته شده مقایسه کردند. آنها مناطقی را در ژنوم مرتبط با ابتلا به COVID-۱۹ و سایر مناطق ژنتیکی مرتبط با شدت بیماری شناسایی کردند؛ بنابراین، شواهدی موجود است که نشان می‌دهد، همانند بسیاری از بیماری‌های دیگر، ژن‌های خاصی خطر ابتلا به COVID-۱۹ را تغییر می‌دهند.
این نوع مطالعات ژنومی ما را در جهتی برای درک بهتر زیست شناسی COVID-۱۹ راهنمایی می‌کند تا به سوالاتی مانند اینکه چه کسی ممکن است در معرض خطر بیماری شدید یا طولانی مدت کووید باشد و کمک به توسعه درمان‌های جدید برای جلوگیری از این بیماری‌ها باشد.
مطالعه دیگری تعداد کمی از بیماران بدخیم کووید-۱۹ را با انواع ژنی نادر شناسایی کرد. این‌ها می‌توانند مستقیماً با ایمنی ضد ویروسی معیوب مرتبط باشند.
به نظر می‌رسد برای تعداد بسیار کمی از افراد، ژن‌ها یشان، احتمال ابتلا به کووید را در آنها افزایش می‌دهد. ویروس SARS-CoV-۲ تنها کروناویروس تنفسی نیست که به طور منظم انسان را مبتلا می‌کند. چهار مورد دیگر - ۲۲۹ E، HKU-۱، OC ۴۳ و NL ۶۳ - شباهت‌هایی با SARS-CoV-۲ دارند.
بیشتر بزرگسالان در طول زندگی خود چندین بار توسط این ویروس‌ها آلوده شده اند و ایمنی ایجاد شده از ابتلا به SARS-CoV- ۲ نیز جلوگیری کند. البته ممکن است دلایل دیگری هم وجود داشته باشد که در آینده، محققان به آنها دست یابند.
