«پل اسمیت»، استاد دانشگاه بریستول در طرح خود به ساخت حبابی اشاره کرده که می‌تواند اکوسیستمی شبیه زمین را در خود نگه دارد. به‌عبارت دیگر، این ذخیره‌گاه طبیعی فرازمینی (ETNR) ۲۰ هکتاری قادر است علاوه بر میزبانی از انسان‌ها، غذا و مواد خام مورد نیاز آنها را نیز تأمین کند.
استاد دانشگاه بریستول در مقاله‌ای با جزئیات کامل توضیح داده که چگونه می‌توان در مریخ زیر حباب محافظتی یک زیست‌گاه ساخت.
به گزارش دیجیاتو، استاد دانشگاه بریستول در مقاله‌ای با جزئیات کامل توضیح داده که چگونه می‌توان در مریخ زیر حباب محافظتی یک زیست‌گاه ساخت.
داستان‌های علمی-تخیلی فضایی معمولاً شامل زیستگاه‌های حبابی‌شکل در سایر سیاره‌هاست که انسان‌ها و موجودات دیگر در آن زندگی می‌کنند. حالا یک استاد دانشگاه طرحی پرجزئیات را پیشنهاد داده که امکان حیات در زیر حبابی در سیاره مریخ را فراهم می‌کند.
«پل اسمیت»، استاد دانشگاه بریستول در طرح خود به ساخت حبابی اشاره کرده که می‌تواند اکوسیستمی شبیه زمین را در خود نگه دارد. به‌عبارت دیگر، این ذخیره‌گاه طبیعی فرازمینی (ETNR) ۲۰ هکتاری قادر است علاوه بر میزبانی از انسان‌ها، غذا و مواد خام مورد نیاز آنها را نیز تأمین کند.
آقای اسمیت در مقاله‌ای که در مجله International Journal of Astrobiology منتشر کرده، توضیح داده که بر چه اساسی این ایده را پرورش داده و چه راهکار‌هایی برای مشکلات احتمالی در نظر دارد. برای مثال، او به چالش‌های خاص اتمسفر، دما، فصل‌ها، تابش، وضعیت جوی، گرانش و نور خورشید در مریخ اشاره کرده است.
اسمیت همچنین فهرستی از گونه‌های زیستی زمین را معرفی کرده که می‌توانند خود را با شرایط حیات در مریخ وفق دهند. در بخش گیاهان، اُرس و توس و در بخش جانوران، میکروب‌های خاکی، قارچ و بی‌مهرگانی مثل کرم و عنکبوت به‌عنوان گزینه‌های مناسب معرفی شده‌اند.
نکته جالب این‌جاست که مهره‌دارانی مثل پرندگان، ماهی‌ها و راکون‌ها در این فهرست قرار نگرفته‌اند. اسمیت به مسئله ملاحظات اخلاقی پیرامون اجبار حیوانات به زندگی در محیط‌های فرازمینی هم اشاره کرده است. بسیاری از این حیوانات احتمالاً در حالت عادی تمایلی برای زندگی در این شرایط ندارند.
این استاد دانشگاه بریستول می‌گوید او به‌دنبال کپی‌کردن نسخه‌ای از جنگل‌های زمین در مریخ نبوده است. این زیست‌بوم‌ها باید اکوسیستم کاربردی خودشان را داشته باشند. با این حال، او در این مقاله به جنبه‌های مالی این مسئله نپرداخته است.
ارسال انسان به فضا به‌اندازه کافی پرهزینه است؛ بنابراین می‌توانید تصور کنید که پیاده‌سازی یک اکوسیستم کامل می‌تواند به چه بودجه سنگینی نیاز داشته باشد. با این حال، با توجه به گسترش فعالیت‌های فضایی و افزایش بی‌شمار جمعیت انسان‌ها در زمین، به‌نظر می‌رسد که کلونی‌سازی در سیاراتی مثل مریخ اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
