آنتی‌اکسیدان‌های موجود در انگور ترکیبات سودمندی برای مقابله با رادیکال‌های ازاد هستند. رادیکال‌های آزاد ترکیب‌های ناپایداری هستند که می‌توانند باعث آسیب سلولی شوند و به استرس اکسیداتیو و افزایش خطر بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و سرطان بینجامند.
اگر می‌خواهید از سودمندی‌های گوارشی انگور بهره ببرید، میوه کامل را بخورید.
به گزارش رکنا، انگور با قوام ترد و مزه ترش‌وشیرین برای خوردن خوشایند است و دانه‌های انگور با توجه اندازه‌شان می‌تواند یک میان‌وعده مطلوب باشند. منافع انگور فقط به مزه آن ختم نمی‌شود و خواص سلامت‌بخشی هم دارد.
انگور یک میوه کوچک بیضی‌شکل است که به صورت خوشه‌هایی روی رگ‌برگ‌ها رشد می‌کند. انگور بومی اروپا، آسیا و منطقه مدیترانه است، اما امروزه در همه جهان پرورش داده می‌شود.
انگور در واقع جزء میوه‌های توت‌مانند (berry) و میوه توت‌مانند در گیاه‌شناسی میوه منفردی است که یک پوسته بیرونی، گوشت آب‌دار و هسته‌هایی مرکزی دارد. انگور از جمله انواع بی‌هسته آن در رده میوه‌های توت‌مانند قرار می‌گیرند، گرچه اغلب افراد آن‌ها را جزء این رده به حساب نمی‌آورند.
این میوه سرشار از مواد مغذی است، از جمله غنی از آنتی‌اکسیدان‌هایی از جمله رسوراترول، فلاوونوئید، آنتروسیانین و کاتکین است. انگور همچنین حاوی مواد مغذی اساسی مانند فیبر، کلسیم، پتاسیم، ویتامین‌های C و B است.
یک فنجان حبه انگور قرمز یا سبز خام (حدود ۱۵۰ گرم) این خصوصیات تغذیه‌ای را دارد:
انرژی ۴۳۵ کالری
پروتئین یک گرم
چربی کمتر از یک گرم
کربوهیدرات ۲۷ گرم
فیبر یک گرم
قند ۲۳ گرم
آنتی‌اکسیدان‌های موجود در انگور ترکیبات سودمندی برای مقابله با رادیکال‌های ازاد هستند. رادیکال‌های آزاد ترکیب‌های ناپایداری هستند که می‌توانند باعث آسیب سلولی شوند و به استرس اکسیداتیو و افزایش خطر بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و سرطان بینجامند.
خوردن مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند انگور می‌تواند به مهار رادیکال‌های آزاد و به طور بالقوه جلوگیری از آسیب سلولی و بیماری بینجامد.
اثرات آنتی‌اکسیدانی انگور قرمز به خصوص قابل‌توجه است که تا حدی به علت وجود آنتوسیانین‌ها است که یک آنتی‌اکسیدان قوی است. آنتوسیانین‌ها رنگدانه‌های گیاهی هستند که رنگ قرمز، آبی و ارغوانی ایجاد می‌کنند (و در انگور قرمز، میوه‌های توت‌مانند و کلم قرمز وجود دارند).
انگور همچنین حاوی فیبر‌های محلول و نامحلولی است که برای گوارش سالم ضروری هستند. فیبر‌های نامحلول از میان مجرای گوارش می‌گذرند و غذا را به همراه خود درون آن به جلو می‌رانند. از طرف دیگر، فیبر‌های محلول آب را جذب می‌کنند و ماده ژل‌مانندی در مجرای گوارشی ایجاد می‌کنند که به قوام دادن مدفوع و جلوگیری از اسهال کمک می‌کند.
محتوای آب انگور نیز به گوارش سالم کمک می‌کند. انگور حاوی ۸۲ درصد آب است. آب برای کارکرد گوارشی ضروری است که چرا که آب تجزیه شدن غذایی که می‌خورید در دستگاه گوارش کمک می‌کند.
یک نکته دیگر این است که انگور کامل فیبر بیشتری از آب انگور دارد، زیرا فیبر زیادی در گوشت دانه‌های انگور یافت می‌شود که هنگام آب‌گیری انگور جدا می‌شود. اگر می‌خواهید از سودمندی‌های گوارشی انگور بهره ببرید، میوه کامل را بخورید.
هنگامی که از انگور به عنوان یک میان‌وعده استفاده می‌کنید، ماده ژل‌مانندی که از فیبر‌های محلول آن ایجاد می‌شود، به ماندن بیشتر غذا در معده کمک می‌کند و احساس پری به وجود می‌آورد. می‌توانید انگور را با سایر غذا‌های سیرکننده مانند مغز‌های خوراکی یا ماست یونانی همراه کنید.
انگور همچنین برای سلامت قلب شما مقید است. انگور حاوی آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی است که استرس اکسیداتیو را مهار می‌کنند. این فرآیند التهاب را که عامل اصلی ایجاد بیماری قلبی است، کاهش می‌دهد.
فیبر‌های محلول همچنین می‌توانند باعث کاهش کلسترول بد یا LDL در بدن شوند و همچنین محتوای پتاسیم آن به کاهش فشار خون کمک می‌کند. این اثرات برای قلب مفید هستند، چرا که فشار خون بالا و کلسترول LDL بالا عوامل خطرساز عمده برای بیماری قلبی به شمار می‌آورند.
معمولا انگور را در سوپرمارکت‌ها در بخش یخچالی عرضه می‌کنند. انگور معمولا در رنگ‌های سبز و قرمز عرضه می‌شود، اما ممکن است انگور‌های به رنگ‌های طلایی، سفید یا سیاه هم عرضه شوند. هنگام انتخاب انگور، خوشه‌هایی را انتخاب کنید که دارای حبه‌های گوشتی، محکم و عاری از چین‌وچروک باشند و رنگشان تغییر نکرده باشد.
همچنین دم‌های این حبه‌ها باید نسبتا خشک و متصل به ساقه باشند. در خانه می‌توانید این حبه‌ها را در همان ظرف اصلی برای یک هفته در یخچال نگهدارید. هنگامی که می‌خواهید انگور را بخورید، آن را از ظرف خارج کنید و در یک آبکش بگیرید و زیر آب روان قرار دهید.
انگور به صورت آب میوه‌های بسته‌بندی‌شده هم عرضه می‌شود که در مقایسه با میوه کامل دارای فیبر کمتر و قند بیشتری است. همچنین کشمش یعنی شکل خشک‌شده انگور نیز اغلب حاوی شکر افزوده است. اگر می‌خواهید میزان دریافت قندتان را کنترل کنید، فراورده‌های انگوری را انتخاب کنید که بدون قند افزوده باشند یا خودتان این فراورده‌ها را انتخاب کنید.
گرچه انگور تازه به خودی خود خوشمزه است، اما می‌توان آن را به عنوان اجزای فراورده‌های دیگر هم به کار برد:
اسموتی‌ها: انگور یک جزء عالی برای اسموتی‌ها است. مزه ترش‌وشیرین انگور با میوه‌های مانند میوه‌های توت‌مانند، موز و آناناسی در اسموتی‌های خانگی جور درمی‌آید.
شکل منجمد: یک راه مصرف انگور این است که حبه‌های آن‌ها را در فریزر بگذارید و در ماه‌های گرم تابستان با خوردن آن خودتان را خنک کنید.
سالاد: می‌توانید دانه‌های انگور را نصف کنید و به سالاد بیفزایید. همچنین دانه‌های انگور را با سیب برش‌داده شده و مغز‌های خوراکی مانند بادام و پسته مخلوط کنید.
