bato-adv
bato-adv
یافته محققان استرالیایی:

بادام موجب بهبود هورمون‌های تنظیم کننده اشتها می‌شود

بادام موجب بهبود هورمون‌های تنظیم کننده اشتها می‌شود

بادام به دلیل داشتن پروتئین و چربی‌های سالم فواید سلامتی شناخته‌ای دارد. بادام همچنین ممکن است موجب تقویت سیری شود، که می‌تواند به مهار گرسنگی و مدیریت سالم وزن کمک کند.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف بادام به عنوان میان وعده باعث سیری می‌شود و در عین حال، تاثیر قابل توجهی بر تعداد کل کالری مصرفی در وعده غذایی بعدی ندارد.

به گزارش مهر به نقل از مدیکال نیوز، مطالعه اخیر نشان می‌دهد که مصرف میان وعده بادام ممکن است باعث بهبود هورمون‌های تنظیم کننده اشتها در مقایسه با میان وعده‌های پر کربوهیدرات شود.

بادام به دلیل داشتن پروتئین و چربی‌های سالم فواید سلامتی شناخته‌ای دارد. بادام همچنین ممکن است موجب تقویت سیری شود، که می‌تواند به مهار گرسنگی و مدیریت سالم وزن کمک کند.

تحقیقات جدید در دانشگاه استرالیای جنوبی نشان می‌دهد افرادی که بادام می‌خوردند در مقایسه با افرادی که میان‌وعده‌های غنی از کربوهیدرات مصرف می‌کردند، سطح هورمون‌های تنظیم‌کننده اشتهای شأن بهبود یافته بود.

برای این مطالعه، محققان میزان انرژی دریافتی شرکت‌کنندگان را بر حسب کیلوژول اندازه‌گیری کردند- ۱ کالری معادل ۴ کیلوژول است.

این مطالعه شامل ۱۴۰ بزرگسال ۲۵ تا ۶۵ ساله مبتلا به چاقی و اضافه وزن بود.

به شرکت کنندگان به طور تصادفی یک میان وعده اختصاص داده شد؛ ۶۸ نفر بادام و ۷۲ نفر دیگر یک میان وعده غنی از کربوهیدرات از نظر کالری مشابه دریافت کردند.

پس از اندازه گیری تغییرات هورمونی شرکت کنندگان، محققان از افراد در مورد اشتهای شأن ۳۰ دقیقه، ۱ ساعت، ۹۰ دقیقه و ۲ ساعت پس از میان وعده‌های مربوطه سوال کردند.

این مطالعه نشان می‌دهد که میان وعده بادام بر هورمون‌های مختلف گرسنگی تأثیر می‌گذارد.

پاسخ پپتید C در گروه بادام ۴۷ درصد کاهش یافت. این هورمون منعکس کننده سطح انسولین تولید شده توسط لوزالمعده است و سطوح پایین‌تر ممکن است حساسیت به انسولین را افزایش دهد و احتمال ابتلاء به دیابت و بیماری قلبی عروقی را کاهش دهد.

سایر هورمون‌های وابسته به گلوکز سرکوب کننده اشتها نیز برای بادام خواران افزایش یافت.

به عنوان مثال، سطح گلوکاگون القا کننده سیری ۳۹ درصد افزایش یافت. پاسخ‌های پلی پپتیدی پانکراس که هضم را کُند می‌کند و در نتیجه مصرف غذا کاهش می‌یابد تا ۴۵ درصد افزایش یافت؛ و سطح پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز، که وزن و مصرف غذای فرد را تنظیم می‌کند، ۱۸ درصد افزایش یافت.

bato-adv
bato-adv
bato-adv