گربه‌ها شما را این شکلی می‌بینند

گربه‌ها موجودات بامزه‌ای هستند که با حرکات و رفتار خود، به سادگی توجه انسان‌ها را به خود جلب می‌کنند. در این گزارش قصد داریم به شما بگوییم دنیا از دید این موجودات چگونه است و آن‌ها محیط پیرامون خود را چگونه می‌بینند.

به گزارش ایسنا، بزرگترین تفاوت بین دید انسان و دید گربه در شبکیه چشم است. گربه‌ها نمی‌توانند رنگ‌ها را به خوبی انسان تشخیص دهند و همچنین نمی‌توانند اجسام خیلی دور را ببینند؛ اما گربه‌ها در مقایسه با انسان‌ها توانایی بهتری برای دیدن در تاریکی دارند.

گربه‌ها در پشت آن چشمان درخشان چه می‌بینند؟

نیکولای لام (Nickolay Lamm) هنرمندی است که نزدیک به یک دهه پیش با سه متخصص بینایی حیوانات مشورت کرد تا فرضیه‌ای را ارائه کند و به صورت بصری نمایش دهد که گربه‌ها چگونه جهان را در مقایسه با انسان می‌بینند.

بزرگترین تفاوت بین دید انسان و دید گربه در شبکیه (لایه‌ای از بافت در پشت چشم که حاوی سلول‌هایی به نام گیرنده‌های نوری است) است. گیرنده‌های نوری، پرتو‌های نور را به سیگنال‌های الکتریکی که توسط سلول‌های عصبی پردازش می‌شوند، تبدیل می‌کنند و این سیگنال به مغز فرستاده و به تصاویری که می‌بینیم تفسیر می‌شوند.

دو نوع سلول گیرنده نوری به نام‌های سلول گیرنده نوری میله‌ای و سلول گیرنده نوری مخروطی وجود دارند. سلول گیرنده نوری میله‌ای مسئول دید محیطی و دید در شب هستند. آن‌ها روشنایی و سایه‌های خاکستری را تشخیص می‌دهند. سلول گیرنده نوری مخروطی مسئول دید در روز و درک رنگ هستند.

هم گربه و هم سگ دارای غلظت بالایی از سلول گیرنده نوری میله‌ای و غلظت پایین سلول گیرنده نوری مخروطی هستند. در انسان‌ها این موضوع برعکس است و این امر به همین دلیل است که ما در شب نمی‌توانیم به خوبی ببینیم، اما می‌توانیم رنگ‌ها را بهتر تشخیص دهیم.

اما نیکولای لام می‌خواست به انسان‌ها این فرصت را بدهد که دنیا را از چشم حیوان خانگی مورد علاقه خود ببینند. در ادامه تصویر دید انسان در بالا و دید گربه در زیر قرار دارد.

میدان بینایی

میدان بینایی به ناحیه‌ای اطلاق می‌شود که وقتی چشم‌ها روی یک نقطه متمرکز می‌شوند دیده می‌شود. میدان بینایی گربه‌ها در مقایسه با میانگین میدان بینایی انسان که ۱۸۰ درجه است، بیشتر و ۲۰۰ درجه است.

حدت بینایی

حدت بینایی به وضوح بینایی اشاره دارد. حدت بینایی یک انسان معمولی ۲۰/۲۰ است. حدت بینایی یک گربه از ۲۰/۱۰۰ تا ۲۰/۲۰۰ است، به این معنی که یک گربه باید در فاصله ۲۰ فوتی از یک جسم باشد تا آن را ببیند و این در حالی است که یک انسان معمولی از فاصله ۱۰۰ یا ۲۰۰ فوتی نیز می‌تواند اجسام را ببیند. به همین دلیل است که تصویر پایین بسیار تار است.

دید رنگی

یک تصور غلط رایج وجود دارد که گربه‌ها نمی‌توانند هیچ رنگی را ببینند و فقط با سایه‌های خاکستری به دنیا می‌نگرند. انسان‌ها به عنوان موجوداتی سه‌رنگ‌بین شناخته می‌شوند، به این معنی که آن‌ها دارای سه نوع مخروط هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد رنگ قرمز، سبز و آبی را ببینند. تصور می‌شود که گربه‌ها نیز سه‌رنگ‌بین هستند، اما نه مانند انسان‌ها. بینایی گربه شبیه به انسان کوررنگ است. آن‌ها می‌توانند سایه‌های آبی و سبز را ببینند، اما قرمز و صورتی می‌توانند برای آن‌ها گیج‌کننده باشند.

این رنگ‌ها ممکن است برای آن‌ها بیشتر سبز رنگ به نظر برسند، در حالی که رنگ بنفش می‌تواند مانند سایه دیگری از آبی به نظر برسد. سه‌رنگ‌بینی (Trichromacy)، پردازش سه کانال رنگی مستقلِ انتقال اطلاعات رنگ است که از سه نوع مختلف سلول مخروطی در چشم به دست می‌آید. به موجوداتی که دید ترایکروماتیسم دارند، ترای‌کروماتز می‌گویند.

فاصله

کارشناسان معتقدند، گربه‌ها نزدیک‌بین هستند، به این معنی که آن‌ها نمی‌توانند اجسام دور را ببینند. با این حال، توانایی آن‌ها برای دیدن اجسام نزدیک برای شکار و گرفتن طعمه مناسب است.

دید در شب

گربه‌ها نمی‌توانند جزئیات دقیق یا رنگ‌های پر رنگ را ببینند، اما به دلیل وجود تعداد زیادی سلول گیرنده نوری میله‌ای در شبکیه چشم که به نور کم حساس هستند، توانایی دیدن در تاریکی را دارند. در نتیجه، گربه‌ها می‌توانند با استفاده از تقریبا یک ششم مقدار نور مورد نیاز انسان‌ها محیط را در شب ببینند.

گربه‌ها همچنین دارای ساختاری در پشت شبکیه هستند که به آن تاپتوم می‌گویند و تصور می‌شود این بخش دید در شب را بهبود می‌بخشد. سلول‌های تاپتوم مانند یک آینه عمل می‌کنند و نوری را که از بین سلول گیرنده نوری میله‌ای و مخروطی عبور می‌کند به گیرنده‌های نوری منعکس می‌کنند و به آن‌ها فرصتی دیگر برای دریافت مقدار کمی نور موجود در شب می‌دهد. این همان چیزی است که سبب درخشش چشمان گربه‌ها در شب می‌شود.