سازمان ملل به این نتیجه رسیده است که یلواستون و یوسمیت، دو پارک ملی نمادین در ایالات متحده که یک سوم یخچالهای طبیعی جهان را تشکیل میدهند، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ یخچالهای طبیعی خود را به طور کامل از دست بدهند. این یکی از نشانههای آخرالزمانی و خبری بد برای ذخایر آب شیرین جهان است؛ زیرا این مناطق یخی آب شیرین حیاتی را برای جوامع محلی فراهم میکنند.
در طول تاریخ باورهای آخرالزمانی دربارهی پایان جهان موضوع گمانپردازیهای بسیاری بوده است. اما اکنون باتوجه به نشانههای آخرالزمانی دیده شده در سال ۲۰۲۲، برخیاز سرشناسترین دانشمندان بیشاز هر زمانی درمورد این مسئله ابراز نگرانی کردهاند.
به گزارش گجتنیوز؛ نشانههای آخرالزمانی که از نزدیک شدن بهفاجعههای آب و هوایی خبر میدهند، کاملا غیرقابل انکار هستند. آب و هوای زمین به طور چشمگیری در حال گرم شدن است و این موضوع درصورت ادامهدار بودن باعث نابودی حیات حیوانات، گیاهان و سرانجام انسانها خواهد شد.
فعالیتهای بشری بر میزان بسیاری از گازهای گلخانهای موجود در جو افزوده است. اگر جامعه انسانی فعالیتهایی که موجب تولید گازهای گلخانهای میشود را بهسرعت مهار نکند، در آیندهای نزدیک با رویدادهای وحشتناکی روبهرو خواهیم شد.
از پیدا شدن سر و کله ویروس زامبی گرفته تا ذوب شدن یخچالهای طبیعی، در اینجا به ۱۰ مورد از ترسناکترین نشانههای آخرالزمانی اشاره خواهیم کرد که در سال ۲۰۲۲ در اثر تغییرات آب و هوای زمین از کنترل خارج شدهاند.
محققان بهدنبال ویروسهای باستانی در سیبری بودند که ویروسهای زامبی ماقبل تاریخ را در یخهای منجمد کشف کردند. ویروسهای زامبی از یخبندان دائمی احیا شده و بسیاری از آنها دهها هزار سال است که در زمین یخزده سیبری حبس شدهاند.
اکنون، این ویروسها در نتیجه ذوب یخهای قطب شمال درحال بیدار شدن هستند. این یافته جدید یک تهدید بسیار واقعی و نگران کننده برای جهان ایجاد خواهد کرد؛ زیرا با ذوب شدن یخهای دائمی، مواد شیمیایی و میکروبهای بهدام افتاده در آنها آزاد خواهند شد.
حال سوال اینجاست که آیا آنها میتوانند مردم را آلوده کنند؟ دانشمندان میگویند که این گونههای خاص فقط آمیبها را آلوده میکنند، اما زیستپذیری آنها این خطر را افزایش میدهد که با ذوب شدن یخهای دائمی بیشتر منطقه، این ویروسها میتوانند بهطور بالقوه برای انسان خطرناک باشند.
بنابراین، درصورت عدم توقف تغییرات اقلیمی ممکن است شاهد انتشار ویروسهای زامبی بهعنوان یکیاز نشانههای آخرالزمانی باشیم که اطلاعات چندانی درباره آن نداریم.
مرجانهای شکننده در مناطق کم عمق راجا آمپات اندونزی در معرض خطر هستند و زمین را در آستانه ششمین انقراض دسته جمعی خود قرار دادهاند. طی انقراضهای دسته جمعی گذشته، بخشهای وسیعی از حیات روی این سیاره در مدت کوتاهی از بین رفته است.
بهطور متوسط، هر یک میلیون سال بین ۵ تا ۱۰ درصد از گونههای جانوری ناپدید میشوند. انقراض دستهجمعی زمانی رخ میدهد که در این مدت ۶۰ درصد گونهها ناپدید شوند.
بااینکه نرخ فعلی انقراض در حال افزایش است، اما هنوز در محدوده طبیعی قرار دارد. با این حال، هنگامی که دما ۱۶.۲ درجه فارنهایت (۹ درجه سانتیگراد) بالاتر از میانگین فعلی خود باشد، که دانشمندان تخمین میزنند تا سال ۲۵۰۰ رخ نخواهد داد، زمین وارد قلمرو انقراض گسترده خواهد شد.
سازمان ملل به این نتیجه رسیده است که یلواستون و یوسمیت، دو پارک ملی نمادین در ایالات متحده که یک سوم یخچالهای طبیعی جهان را تشکیل میدهند، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ یخچالهای طبیعی خود را به طور کامل از دست بدهند. این یکی از نشانههای آخرالزمانی و خبری بد برای ذخایر آب شیرین جهان است؛ زیرا این مناطق یخی آب شیرین حیاتی را برای جوامع محلی فراهم میکنند.
از سال ۲۰۰۰ و بهدلیل انتشار گاز کربن دی اکسید، یخچالها با سرعتی بیسابقه در حال عقبنشینی هستند. یخچالهای طبیعی در سایتهای میراث جهانی هر سال حدود ۵۸ میلیارد تن یخ از دست داده و ۴.۵ درصد از افزایش سطح جهانی دریاها را تشکیل میدهند. این گزارش نشان میدهد که اگر تا پایان قرن انتشار گازهای گلخانهای را کاهش ندهیم، نیمی از پوشش یخی جهان میتواند بهطور کل نابود شود.
فصلها دورههایی از سال با شرایط آب و هوایی و طول روز مشخص هستند. اما امروزه بهدلیل تاثیر فعالیت بشر بر آب و هوای جهانی، تغییرات نگرانکنندهای را در فصول و شرایط آب و هوایی شاهد هستیم.
فیزیکدانان پیشبینی کردهاند که در صورت ادامهدار بودن این نشانههای آخرالزمانی، آب و هوای زمین ممکن است بهکلی آشفته شود. انتشار گازهای گلخانهای کنترل نشده نه تنها موجب گرمشدن بیاندازه کره زمین میشوند، بلکه الگوهای آب و هوایی را نامنظم و غیرقابل پیشبینی میکنند.
در بدترین حالت، این وضعیت سبب میشود فصول هرساله بهشدت دچار نوسان و آشفتگی شده و دورههای گرم و سرد خیلی سریعتر از زمان عادی دنبال شوند.
یکیاز شناخته شدهترین نشانههای آخرالزمانی افزایش سطح دریاهاست. دانشمندان میگویند خطوط ساحلی در امتداد ایالات متحده میتواند تا سال ۲۰۵۰ به طور متوسط ۱۲ اینچ (۳۰ سانتیمتر) افزایش یابد.
میانگین افزایش سطح آب دریاها در سواحل شرقی بیشتر از سواحل غربی خواهد بود و شهرهای کم ارتفاع شرقی ممکن است با مشکل بزرگی مواجه شوند. این افزایش سطح آب دریاها به این معناست که شهرهایی مانند میامی که امروزه سیلهای آزاردهندهای را شاهد هستند، تا اواسط قرن سیلهای مخرب بیشتری را تجربه خواهند کرد.
یخچال طبیعی Thwaites، که نام مستعارتر آن را یخچال روز رستاخیز گذاشتهاند، بهسرعت درحال فروپاشی و عقبنشینی است. Thwaites یک قطعه یخ به اندازه فلوریدا در غرب قطب جنوب میباشد که انحلال کلی آن میتواند سطح دریاها را ۳ تا ۱۰ فوت (۰.۹ تا ۳ متر) افزایش دهد.
گرم شدن اقیانوس سبب از بین رفتن یخهای زیرین شده و منجر بهجریان سریعتر، شکستگی بیشتر و خطر سقوط این یخچال طبیعی میشود. در صورت سقوط، میلیونها نفر از مردم ساکن در شهرهای ساحلی در معرض سیلی مرگبار قرار خواهند گرفت که از نشانههای آخرالزمانی محسوب میشود.
با گرم شدن قطب شمال چهار برابر سریعتر از بقیه نقاط جهان، یخهای دریا در تابستان زودتر آب شده و در پاییز دیرتر یخ میزنند. این موضوع سبب ناپدید شدن زیستگاه یخی خرسهای قطبی شده و خرسهای گرسنه برای سیر کردن خود ناچار به زبالهدانیها روی آوردهاند.
زبالهها تهدیدی جدی برای جمعیت خرسهای قطبی محسوب میشوند؛ زیرا حیوانات بهمحلهای دفن زباله در نزدیکی جوامع شمالی وابسته شده و این منجر بهدرگیری مرگبار آنها با انسانها میشود.
تیمی از محققان، پنج نقطه اوج از تغییرات آب و هوایی زمین را شناسایی کردهاند که جزو نشانههای آخرالزمانی هستند و میتوانند باعث بروز آسیبهایی جبرانناپذیر در سیاره ما شوند. از جمله آنها میتوان به فروپاشی صفحات یخی قطب جنوب و گرینلند اشاره کرد.
این نقاط به عنوان یک واکنش تقویتی در سیستم اقلیمی تعریف میشوند که با اثر بسیار قوی خود، باعث بروز عوامل مخرب طبیعی خواهند شد. اگر دمای زمین ۲.۷ فارنهایت (۱.۵ درجه سانتیگراد) از زمان انقلاب صنعتی بیشتر شود، تمام نقاط اوج روی کره زمین دچار تغییرات بدون بازگشت خواهند شد.
زمین در حال حاضر ۲ فارنهایت (۱.۱ درجه سانتیگراد) بالاتر از این خط پایه قرار دارد و احتمالاً قبلاز تثبیت به ۳.۶ تا ۵.۴ فارنهایت (۲ تا ۳ درجه سانتیگراد) بالاتر از سطوح ماقبل انقلاب صنعتی خواهد رسید.
بهلطف تغییرات آب و هوایی، پنگوئنهای امپراتور اکنون در معرض تهدیدی جدی قرار دارند. اگر اقدامات سریع برای محافظت از این پنگوئنها صورت نگیرد، ممکن است گونه آنها بهزودی در معرض خطر انقراض قرار گیرد.
سازمان محافظت از حیات وحش ایالات متحده حمایت از پنگوئنهای امپراتور را تحت قانون گونههای در معرض خطر انقراض پیشنهاد کرده است. این گونه از پنگوئنها بهدلیل ذوب بیسابقه یخهای قطبی بهاین وضع دچار شدهاند. اگر از بین رفتن یخ دریا با سرعت فعلی ادامه یابد، تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۰ درصد از پنگوئنهای امپراتور ناپدید خواهند شد.
درنتیجه تغییرات آب و هوایی، گرمایش جهانی افزایش مییابد، مکانهای سرد سردتر میشوند، خشکسالی و سیل شدیدتر شده، طوفانها سرعت باد و رطوبت بیشتری خواهند داشت و نشانههای آخرالزمانی بیشتر از هر زمانی خود را معرض دید قرار خواهند داد.
دانشمندان اعتقاد دارند که تنها راه برای جلوگیری از عواقب تغییرات آب و هوایی، کاهش دمای زمین است که این کار تنها با کاهش انتشار کربن دی اکسید ممکن خواهد بود.