این احتمال وجود دارد که ما بخواهیم به هر دلیلی این‌ها را مردم نبینیم و کسان دیگری بدانیم. ولی من علاقه‌مند هستم این‌ها را مردم بدانم. همان‌طور که وقتی تماشاگری به داور توهین می‌کند یا به بازیکن ناسزا می‌گوید او باز هم تماشاگر است و تماشاگرنما نیست.
روزنامه فرهیختگان در مصاحبه‌ای با محمدرضا پویافر عضوهیات علمی دانشگاه پلیس در باره شرکت کنندگان دراعتراضات اخیر از قول او نوشت: من این را خیلی متوجه نمی‌شوم که چرا نباید به این افراد گفت مردم؟ مردم در هر صورت مردم هستند.
اگر بخشی از زنان و دختران یا دانش‌آموزان و دانشجویان را می‌بینیم، از گروه‌های مختلف جامعه هستند. بخش فرودست و فرادست جامعه امروز کف خیابان است. من فقط مردم را می‌بینم. البته این احتمال وجود دارد که ما بخواهیم به هر دلیلی این‌ها را مردم نبینیم و کسان دیگری بدانیم. ولی من علاقه‌مند هستم این‌ها را مردم بدانم. همان‌طور که وقتی تماشاگری به داور توهین می‌کند یا به بازیکن ناسزا می‌گوید او باز هم تماشاگر است و تماشاگرنما نیست.
ممکن است پشت این انگیزش‌ها خشم‌های ناشی از وضعیت نامناسب اقتصادی هم باشد؛ اما شعاری که امروز می‌دهند اقتصادی نیست. در عین حال زندگی یک مفهوم بزرگ است که البته اقتصاد می‌تواند جزء اصلی‌اش باشد. وقتی فرد شعار زندگی را می‌دهد، حتما همه شرایط و ملزومات ضروری برای ادامه بقا در این واژه «زندگی» وجود دارد و نه‌فقط اقتصاد.
