حفره‌ای بر تنه این درخت وجود دارد که برخی بر این باورند در زمان‌های قدیم، مرد کفاشی حفره را ایجاد کرده تا در آن زندگی کند. او در آن حفره به شغل کفاشی می‌پرداخته و همان‌جا هم می‌خوابیده است. قدیمی‌های محل می‌گویند که سال‌ها پیش ناگهان مرد کفاش آنجا را ترک کرده و از آن روز دیگر دیده نشده است، اما برخی دیگر به این گفته اعتقادی ندارند و بر این باورند که این حفره بر اثر دود شمع‌هایی ایجاد شده که زائران آنجا روشن می‌کردند.
عودلاجان، محله قدیمی و تاریخی پایتخت، پیشینه‌ای ٤٠٠ساله دارد، بیش از تهران. این محله امامزاده‌ای دارد در دل خود به نام امامزاده یحیی (ع). آنچه این امامزاده را از امامزاده‌های دیگر متمایز کرده، درخت چناری است که عمرش بیش از ٩٠٠ سال برآورد شده است.
به گزارش همشهری آنلاین، عودلاجان یا اودلاجان، کهن‌ترین و تاریخی‌ترین محله تهران، زمانی مرفه‌نشین‌ترین منطقه تهران بود. این محله در دل خود آثار تاریخی و طبیعی بسیاری دارد، مثل خانه مهرانگیز و کامبیز، سرای کاظمی و حمام نواب. از آثار طبیعی هم درخت چنار آن است که عمری بیش از قدمت محله عودلاجان دارد. این چنار ٩٠٠ساله سال‌هاست در صحن بانوان امامزاده یحیی (ع) جاخوش کرده و یکی از کهن‌ترین موجودات زنده تهران لقب گرفته است.
تعداد چنار‌های امامزاده یحیی در قدیم ٣ اصله بوده، یکی در خیابان که به سبب مزاحمتی که برای رفت‌وآمد شهروندان داشته، سرش را می‌برند و دیگری هم خشک می‌شود. این چنار ٩٠٠ساله سال ١٣٣٠ ثبت ملی شده است. این چنار پیر به دلیل سن و سال بالا کمی آسیب دیده و به‌وسیله زنجیر بسته شده تا بیش از این در هم نشکند. ارتفاع آن چندان زیاد نیست و شباهتی هم به چنار ندارد، اما با توجه به قطر ٧ متری‌اش می‌توان به عظمت آن پی‌برد. حفره‌ای بر تنه این درخت وجود دارد که برخی بر این باورند در زمان‌های قدیم، مرد کفاشی حفره را ایجاد کرده تا در آن زندگی کند.
او در آن حفره به شغل کفاشی می‌پرداخته و همان‌جا هم می‌خوابیده است. قدیمی‌های محل می‌گویند که سال‌ها پیش ناگهان مرد کفاش آنجا را ترک کرده و از آن روز دیگر دیده نشده است، اما برخی دیگر به این گفته اعتقادی ندارند و بر این باورند که این حفره بر اثر دود شمع‌هایی ایجاد شده که زائران آنجا روشن می‌کردند.
