یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اختلال بیش‌فعالی ممکن است پیش‌بینی‌کننده بزرگ‌تری برای افسردگی و اضطراب در بزرگسالی نسبت به اوتیسم باشد که جنبه سلامت روان این اختلال را برجسته می‌کند.
مشخص است که کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی اغلب دارای شرایطی، از جمله افسردگی و اضطراب هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۱۴٪ از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی افسردگی دارند، در حالی که تا ۳۰٪ دارای اختلال اضطراب هستند.
در همین حال، بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی، آسیب سخت تری می‌بینند.
به گفته محققان: «این تصور وجود دارد که افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی فقط مشکل ساده کم توجهی دارند. اما مانند اوتیسم، بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی است و می‌تواند مشکلات قابل توجهی در مدرسه، محل کار، خانه و روابط ایجاد کند.»
«پونیت شاه»، محقق ارشد از دانشگاه باث در بریتانیا، گفت: «ما می‌دانیم که برخی از عوامل ژنتیکی مشترک در افراد مستعد ابتلا به اختلال بیش فعالی و اضطراب و افسردگی وجود دارد.»
این یافته‌ها بر اساس ۵۰۴ بزرگسال بریتانیایی است که پرسش‌نامه‌های استانداردی را برای سنجش ویژگی‌های اختلال بیش فعالی و اوتیسم و همچنین علائم افسردگی و اضطراب تکمیل کردند.
به طور کلی، محققان دریافتند ویژگی‌های اختلال بیش فعالی و علائم افسردگی / اضطراب در گروه مورد مطالعه به طور همزمان افزایش یافت: هر چه ویژگی‌های اختلال بیش فعالی شدیدتر باشد، علائم سلامت روان شدیدتر است. بین ویژگی‌های اوتیسم و سلامت روان همبستگی وجود داشت، اما ضعیف‌تر بود.
به گفته محققان، کودکانی که از نظر اختلال بیش فعالی ارزیابی می‌شوند، باید سلامت عاطفی آنها نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
