یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که هرگونه وزن اضافی در میانسالی در اطراف شکم می‌تواند خطر ضعیف شدن فرد را در دهه‌های بعد افزایش دهد.
به گفته محققان، افراد چاق که عمدتاً چربی دور شکمی دارند، بیشتر در معرض علائم ضعف، از جمله خستگی، سرعت پایین راه رفتن و کاهش سطح فعالیت بدنی هستند.
این علائم می‌تواند باعث شود که فرد در هنگام زمین خوردن آسیب بیشتری ببیند، دچار ناتوانی شود، نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد، کیفیت زندگی پایین تری داشته باشد و زودتر بمیرد.
مطالعه جدید شامل بیش از ۴۵۰۰ نفر در نروژ بود که به طور متوسط به مدت ۲۱ سال، با میانگین سنی ۵۱ سال، تحت نظر بودند. دور کمر آنها در ابتدا گرفته شد.
دور کمر ۹۴ سانتی متر یا کمتر برای مردان و ۷۸.۵ سانتی متر یا کمتر برای زنان، به عنوان "طبیعی" طبقه بندی شد. "متوسط بالا" برای مردان ۹۴ تا ۱۰۱.۵ سانتی متر و برای زنان ۸۱ تا ۸۹ سانتی متر بود، و اگر بالای ۱۰۱.۵ سانتی متر برای مردان و ۸۹ سانتی متر برای زنان باشد، "بالا" محسوب شد.
«شریشتی اوچای»، محقق ارشد از دانشگاه اسلو نروژ، گفت: «افرادی که در ابتدا چاق بودند، تقریباً ۲.۵ برابر بیشتر احتمال داشت که در پایان مطالعه ضعیف یا در مرز ضعف باشند.»
به همین ترتیب، افرادی که دور کمر بزرگی دارند، دو برابر بیشتر از افرادی که دور کمرشان طبیعی است، دچار ناتوانی یا ضعف می‌شوند، در حالی که آن‌هایی که دور کمر بسیار بزرگ تری دارند، ۵۷ درصد با احتمال ضعف و ناتوانی روبرو هستند.
به گفته محققان، این یافته‌ها نشان می‌دهد چاقی کاهش قدرت عضلانی، ظرفیت هوازی و عملکرد فیزیکی مرتبط با افزایش سن را تشدید می‌کند.
