راه رفتن، وضعیت بدنی و سرعت شما ممکن است سرنخ‌هایی درباره سلامت و شخصیت شما بگویند.
پیاده روی یک فرآیند پیچیده است. بدن شما را از سر تا انگشتان پا شامل چندین قسمت از مغز شما درگیر می‌کند.
عمر طولانی تر: مطالعات روی افراد بالای ۶۵ سال نشان می‌دهد که نیاز طبیعی به سرعت در هنگام راه رفتن به این معنی است که شما عمر طولانی تری خواهید داشت. اما برعکس آن کار نمی‌کند. اگر به خود فشار بیاورید که سریع حرکت کنید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که سال‌های عمر خود را افزایش دهید. احتمالاً یک گام آهسته منعکس کننده مسائل اساسی است که ممکن است بر سلامت کلی شما تأثیر بگذارد.
اضطراب: وقتی پرتنش و نگران هستید، احتمال کمتری وجود دارد که وقتی راه می‌روید حق با شما باشد. محققانی که حرکات افراد را در حین راه رفتن با چشم‌بند دنبال می‌کردند، دریافتند که هر چه فردی استرس بیشتری داشته باشد، وقتی هدفی را مستقیماً به جلو نشانه‌گیری می‌کند، از سمت چپ منحرف می‌شود. این ممکن است به این دلیل باشد که سمت راست مغز شما سخت‌تر کار می‌کند تا تردید‌ها و ترس‌های شما را کنترل کند.
مشکل فیزیکی: برای یک کودک خردسال طبیعی است که روی انگشتان پا راه برود، اما اگر با افزایش سن آنها متوقف نشود، می‌تواند به این معنی باشد که تاندون آشیل آنها خیلی کوتاه است و اجازه نمی‌دهد پاشنه آنها به راحتی زمین را لمس کند. یا می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی باشد. راه رفتن با انگشتان پا نیز در کودکان مبتلا به اوتیسم رایج است.
استئوآرتریت: یک آسیب غیرمنتظره یا غیر قابل توجه می‌تواند باعث لنگی شود، اما می‌تواند نشانه چیزی بیشتر باشد. اگر یکی از پا‌ها را بر پای دیگر ترجیح می‌دهید، یا اگر به نظر می‌رسد پاهایتان هر از چند گاهی خمیده می‌شود، ممکن است علائم نوعی آرتریت را نشان دهید که به مرور زمان مفاصل شما را از بین می‌برد.
سوء مصرف الکل: تست راه رفتن در خط که پلیس به رانندگان مست می‌دهد می‌تواند به شما کمک کند که بفهمید آیا مغز کسی می‌تواند هنگام راه رفتن او را ثابت نگه دارد یا خیر. سوء مصرف الکل می‌تواند منجر به مواردی مانند ضعف عضلانی و از دست دادن حس جهت گیری شما شود. این باعث یک راه رفتن ناهموار می‌شود، حتی اگر مست نباشید. بعد از اینکه نوشیدن الکل را ترک کردید، احتمالاً در جابجایی و حرکت بهتر خواهید شد، اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد.
عضلات ضعیف: اگر به نظر می‌رسد که از پله‌های نامرئی بالا می‌روید، ممکن است دچار افتادگی پا شده باشید. این معمولاً باعث می‌شود که انگشتان پای شما در حین راه رفتن کشیده شوند. شایع‌تر است که فقط یک پا افتادگی داشته باشد، اما گاهی اوقات می‌تواند هر دو را تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است به این معنی باشد که شما به عصب پای خود آسیب رسانده اید یا می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال عصبی، عضلانی، مغزی یا ستون فقرات مانند دیستروفی عضلانی یا مولتیپل اسکلروزیس باشد.
بیماری آلزایمر: دانشمندان می‌گویند تغییرات در سرعت پیاده روی شما در طول زمان می‌تواند یکی از راه‌های پیش بینی اینکه آیا آلزایمر یا سایر مشکلات حافظه در افق شما وجود دارد یا خیر. اگر آلزایمر در مراحل ابتدایی باشد، با بدتر شدن بیماری، این روند ادامه خواهد داشت.
باروری: آیا چرخه قاعدگی شما می‌تواند به طور ماهرانه بهترین زمان برای بچه دار شدن را به جنس مخالف نشان دهد؟ مطالعات نشان می‌دهد که بله. مردان رقص و راه رفتن زنان را در زمان‌های مختلف چرخه خود تماشا کردند. آنها به احتمال زیاد زنان را در زمانی که در بهترین حالت خود بودند جذاب می‌دانستند.
آسیب مغزی: آیا هنگام راه رفتن بدنتان را به جلو و عقب تکان می‌دهید تا آن را کنار هم نگه دارید؟ با فرض اینکه مشکل الکل نیست، ممکن است بخواهید از پزشک بخواهید سر شما را بررسی کند. ضربه خوردن به سر می‌تواند باعث آسیب خفیف مغزی شود که باعث می‌شود جهان برای مدتی بچرخد. ورزشکاران، توجه داشته باشید - این در بین افرادی که ورزش‌های تماسی انجام می‌دهند رایج است.
مشکل در کمر: هنگامی که عضله‌ای کشیده شده است یا فتق دیسک در قسمت پایین کمر خود دارید، احتمالاً سینه و شانه‌های خود را به گونه‌ای بچرخانید که در حین قدم زدن با باسن خود مطابقت داشته باشند تا از پیچ خوردن جلوگیری کنید. در حین راه رفتن تند، به جای اینکه همزمان دست و پای مخالف از شما جلوتر باشند، بازوهایتان با پاهایتان تکان می‌خورند.
بیماری پارکینسون: گام‌های آهسته و خراشیده (به‌ویژه اگر مردی بالای ۶۰ سال هستید) می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که مغز شما در رساندن پیام "حرکت" به عضلات پای شما مشکل دارد. گام‌های به هم ریخته در حالت خمیده و بدون حرکت بازو اغلب «راه رفتن به سبک پارکینسون» نامیده می‌شود و در بین افراد مبتلا به این بیماری بسیار شایع است.
ارگاسم واژینال: متخصصان جنسی به راحتی می‌توانند زنانی را که می‌توانند از آلت تناسلی (داخل واژن خود) به اوج برسند، فقط با راه رفتنشان مشخص کنند. به نظر می‌رسد، این پاسخ جنسی به این معنی است که احتمال بیشتری دارد که لگن و ستون فقرات انعطاف پذیری داشته باشید و بنابراین گامی گسترده‌تر خواهید داشت.
مولتیپل اسکلروزیس: بیماری مانند ام اس می‌تواند به عنوان چندین نقطه ضعف خاص در راه رفتن شما ظاهر شود. ممکن است با گام‌های سفت و متحرک با انگشتان پا به سمت داخل حرکت کنید، یا ممکن است بیشتر اوقات تعادل خود را از دست بدهید. هنگام راه رفتن زانو‌های شما ممکن است روی هم قرار گیرند که پزشکان آن را "قیچی کردن" می‌نامند. یا ممکن است احساس خود را در پا‌های خود از دست بدهید، که تشخیص کف زمین را دشوار می‌کند.
افسردگی: این بیماری روانی ممکن است مانند یک وزنه سنگین بر روی شانه‌های شما باشد و راه رفتن شما می‌تواند آن را نشان دهد. این غیرعادی نیست که افسردگی شما را وادار کند با قدم‌های آهسته و کوتاه راه بروید. خوشبختانه، دائمی نیست - با بهبود خلق و خوی خود، در گام خود با نشاط بیشتری دست خواهید یافت. مطالعات نشان می‌دهد که شما حتی می‌توانید با راه رفتن سریع روحیه خود را تقویت کنید، انگار که خوشحال هستید. وضعیت شما به تغییر مسیر افکارتان به سمت مثبت کمک می‌کند.
منبع: سلامت نیوز
