تقریبا همه ما در مقاطعی لب‌های خشک و ترک‌خورده داشته‌ایم. پوست لب به خاطر نازکی حساس است و از آنجا که غدد عرقی ندارد تا به رطوبت‌رسانی آن کمک کند و با توجه به اینکه در معرض عوامل محیطی زیادی هم قرار دارد، آسیب‌پذیر است.
دکتر اینکم اوگونابو، متخصص پوست در گروه پوستی یونی اودرم در ایالات متحده آمریکا، معتقد است که همه ممکن است با خشکی لب مواجه شوند، اما برخی عوامل محیطی، رفتار‌ها و کمبود برخی ویتامین‌ها می‌تواند شما را بیشتر در معرض این مشکل قرار دهد.
در ادامه به عواملی که ممکن است به خشکی لب منجر شوند و اینکه چطور می‌توانید با آن مقابله کنید، اشاره می‌کنیم.
کم‌آبی بدن می‌تواند به خشکی پوست لب‌ها هم منجر شود؛ بنابراین اگر لب‌های شما زیاد خشک می‌شوند و ترک می‌خورند، مطمئن شوید به اندازه کافی آب می‌نوشید.
نکته: لیس زدن لب‌ها برای رفع خشکی آنها را خشک‌تر می‌کند.
چه باید کرد؟ سعی کنید به اندازه کافی آب بنوشید. برای مرد‌ها روزانه ۳.۷ لیتر و زن‌ها ۲.۵ لیتر مایعات مقدار مناسبی است. هرچند آب باید بخش مهمی از مایعات روزانه باشد، قهوه، چای و آب موجود در غذا‌هایی مثل میوه‌ها و سبزیجات نیز به شما کمک می‌کنند.
اگر بعد از گذراندن یک روز طولانی زیر نور آفتاب متوجه خشکی لب‌هایتان شدید، احتمال آفتاب‌سوختگی را در نظر بگیرید.
از آنجایی که پوست لب ملانین (رنگدانه‌ای که از پوست در مقابل اشعه‌های یووی محافظت می‌کند) ندارد، نسبت به سایر اعضای بدن در مقابل آفتاب آسیب‌پذیرتر است. نشانه آفتاب سوختگی لب خشکی، پوسته‌پوسته شدن، حساسیت و سوزش است. در شرایط شدیدتر، لب‌ها ممکن است تاول، درد و تورم نیز داشته باشند که حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
چه باید کرد؟ از نرم‌کننده لب که عیار حفاظتی آن مقابل آفتاب حداقل ۱۵ باشد (SPF۱۵) استفاده کنید. اگر چنین نرم‌کننده لبی ندارید یا فکر می‌کنید آفتابی که در معرض آن قرار دارید، به محصول قوی‌تری نیاز دارد، می‌توانید از همان ضدآفتاب صورتتان روی لب هم بزنید.
استفاده از نرم‌کننده لب یا کرم ضدآفتاب یک حسن دیگر هم دارد: از تبخیر رطوبت لب جلوگیری می‌کند و آنها را نرم نگه می‌دارد.
باد می‌تواند بیرونی‌ترین لایه پوست را خشک و ضعیف کند، رطوبت پوست را بگیرد و آن را مستعد خشکی بیشتر کند. این شرایط ممکن است به وضعیتی به نام بادسوختگی منجر شود که در لب‌ها شایع است؛ بنابراین اگر در حال قایق‌سواری، اسکی یا فعالیت‌های خارج از منزل‌اید که شما را در معرض باد قرار می‌دهد، باید به سلامتی لب‌هایتان توجه کنید.
چه باید کرد؟ نرم‌کننده حاوی ضدآفتاب اینجا هم به کارتان می‌آید. البته وازلین هم با ایجاد یک لایه ضخیم چرب روی لب‌ها آنها را در مقابل باد محافظت می‌کند، اما می‌تواند خطر آفتاب‌سوختگی را تشدید کند؛ بنابراین در طی روز در محیط بیرون خانه از آن استفاده نکنید.
دکتر اوگونابو معتقد است برخی از ترکیبات موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی می‌توانند حساسیت ایجاد کنند. دکتر برایان توی، متخصص پوست و استاد بالینی دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، هم می‌گوید احساس نیاز زیاد به نرم‌کننده لب‌ــ بیش از هر دو ساعت‌ــ می‌تواند نشانه این باشد که محصولاتی که به لب‌هایتان می‌زنید، بیشتر از رطوبت‌رسانی دارند آنها را خشک می‌کند.
چه باید کرد؟ اگر پس از استفاده از یک محصول احساس گزگز یا سوزش در لب‌هایتان دارید، فورا استفاده از آن را متوقف کنید و لب‌هاتان را با آب و صابون بشویید.
به ترکیباتی که در نرم‌کننده لب یا رژ لبتان وجود دارد دقت کنید. حواستان باشد ترکیباتی مثل اکالیپتوس، نعنا و اسید سالیسیلیک در آنها نباشد. در عوض موادی مثل روغن دانه کرچک، سرامیدها، کره شی و وازلین را انتخاب کنید.
به گفته دکتر توی، عفونت قارچی اطراف دهان که به نام برفک نیز شناخته می‌شود، یکی از دلایلی است که به خشکی، ترک خوردن، قرمزی یا درد در گوشه‌های دهان و لکه‌های سفید داخل دهان و لثه‌ها منجر می‌شود.
شیلیت زاویه‌ای یا ترک‌های کناره‌های لب‌ها وضعیتی است که به دنبال عفونت قارچی به وجود می‌آید. به گفته دکتر توی، کسانی که هنگام خواب آب دهانشان سرازیر می‌شود، بیشتر مستعد این وضعیت‌اند؛ زیرا باعث می‌شود رطوبت محل رشد قارچ تامین شود.
چه باید کرد؟ به پزشک مراجعه کنید. این مشکل با یک کرم ضدقارچ درمان می‌شود، اما پس از آن باید برای راه افتادن آب دهانتان هنگام خواب هم تمهیدی بیندیشید. از آنجایی که برخی درمان‌ها مثل حساسیت‌های فصلی و ترش کردن معده ممکن است باعث آبریزش دهان هنگام خواب شود، حتما در این باره با پزشک صحبت کنید.
کمبود ویتامین ب۱۲ می‌تواند به خشکی و ترک خوردن لب‌ها منجر شود. ویتامین ب۱۲ در ترمیم سلول‌های بدن نقش مهمی دارد، و کمبود آن می‌تواند ترمیم طبیعی لب‌ها را دشوارتر کند.
به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، هرچند کمبود ویتامین ب۱۲ نادر است و از میان افراد زیر ۶۰ سال آمریکایی تنها حدود شش درصد ممکن است این شرایط را داشته باشند، ممکن است حدود ۲۰ درصد افراد بالای ۶۰ سال با این کمبود مواجه باشند.
به گفته دکتر توی، از آنجایی که ویتامین ب۱۲ به صورت طبیعی در محصولات گیاهی موجود نیست، گیاهخواران بیشتر در معرض کمبود آن خواهند بود. اما اگر گوشت نمی‌خورید، نگران نباشید. با استفاده از قرص‌های مخمر و قارچ شیتاکه می‌توان این کمبود را جبران کرد.
چه باید کرد؟ دقت کنید مقدار مناسب ویتامین ب۱۲ از طریق تغذیه به بدنتان برسد. غذا‌هایی مثل تخم‌مرغ، ماهی، گوشت و سایر محصولات حیوانی به صورت طبیعی ویتامین ب۱۲ دارند و غلات صبحانه غنی‌شده با ویتامین ب نیز در بازار موجودند.
برای مصرف مکمل‌های ویتامین با پزشکتان مشورت کنید، اگر پزشک تشخیص بدهد تزریق ب۱۲ هم گزینه مناسبی است.
منبع: ایندیپندنت
