در اخلاق هم کتاب «اخلاق ناصری» را نوشت که جزو مهم‌ترین کتب حکمت اسلامی است و مترجم این کتاب به زبان انگلیسی درباره خواجه نصیرالدین گفته است: «دارای روحی نیرومند و حساس بوده که گرفتار تحولات شدید سیاسی و معنوی گشته است و در عین این گرفتاری‌ها به‌گونه‌ای سخن گفته که تو گویی با مردم این روزگار در نیمه دوم قرن بیستم سخن می‌گوید».
«خواجه نصیرالدین طوسی» مشهورترین مهندس ایران است که روز تولدش هم روز «مهندس» است در ایران. فقط هم مهندس نبود و در عالم علم و حکمت، مشهورتر از این حرف‌هاست در تاریخ و در دنیا و لقبش «استادالبشر» است!
به گزارش فارس، «خواجه نصیرالدین طوسی» قرن ششم شمسی به دنیا آمد و ۱۹۰ کتاب و مقاله در حوزه ریاضیات، هندسه، نجوم، فلسفه، عرفان، منطق، اخلاق، فقه، طب و تفسیر قرآن کریم نوشت. وی رصدخانه مراغه را ساخت که یک مرکز علمی بزرگ و معتبر بود و ابزار رصد و اندازه‌گیری دقیق نجومی را ابداع کرد و کتاب «زیج ایلخانی» را درباره ستاره‌شناسی نوشت که همان‌موقع که خودش زنده بود و تا قرن‌ها بعد منجمان و اخترشناسان به آن رجوع می‌کردند.
در اخلاق هم کتاب «اخلاق ناصری» را نوشت که جزو مهم‌ترین کتب حکمت اسلامی است و مترجم این کتاب به زبان انگلیسی درباره خواجه نصیرالدین گفته است: «دارای روحی نیرومند و حساس بوده که گرفتار تحولات شدید سیاسی و معنوی گشته است و در عین این گرفتاری‌ها به‌گونه‌ای سخن گفته که تو گویی با مردم این روزگار در نیمه دوم قرن بیستم سخن می‌گوید».
خواجه نصیرالدین شیعه بود و معارف شیعه را معرفی کرد و بسط داد و «ابن خلدون» دانشمند و مورخ عرب او را بزرگ‌ترین دانشمند ایران پس از اسلام دانسته است و شاگردانش که امثال علامه حلّی و ابن میثم بحرانی و قطب‌الدین شیرازی و ابن فوطی و مجدالدین مراقی و سید رکن‌الدین بودند او را «استادالبشر» لقب دادند و در عالم علم و حکمت در دنیای قدیم وقتی به تنهایی نام «خواجه» به معنای آقا و بزرگ را می‌گفتند، یعنی همان خواجه نصیرالدین.
کتاب‌های خواجه نصیرالدین تا قرن‌ها در دانشگاه‌ها و مراکز علمی مغرب‌زمین تدریس می‌شد و در واقع اساس علم و مهندسی و نجوم را در اروپا همین خواجه نصیرالدین بنا نهاده است. ابتدا فرانسوی‌ها بودند که در قرن ۱۶ میلادی کتاب مثلثات وی را ترجمه کردند و پای درس استاد بزرگ ایرانی نشستند و قدری دانش و معرفت آموختند و بعد شاخه‌های دیگر دانش خواجه نصیرالدین به باقی اروپا معرفی شد و درباره‌اش گفته‌اند: «جداول بسیار دقیق از حرکت سیاره‌ای ایجاد کرد که در آن روزگار یک مدل سیاره‌ای به روز شده محسوب می‌شد» و گفته‌اند: «مثلثات را وی به‌عنوان یک شاخه ریاضی مطرح کرد» و گفته‌اند: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد او بر نظریه خورشید مرکزی کوپرنیک تأثیر داشته است».
در دنیای علم امروز نیز قدر این نابغه دوران را می‌شناسند و نامش را ارج می‌نهند و یک دهانه برخوردی بزرگ در نیمکره جنوبی ماه را نصیرالدین (Nasireddin) نامیده‌اند.
