به‌نظر می‌رسد «هرمان گورینگ»، فرمانده کل وقت نیروی هوایی آلمان دستیابی به بمب‌افکنی با قابلیت پرتاب ۴.۵ تن بمب روی نیویورک را در سر داشت. به‌عقیده او، با چنین اقدامی می‌توانستند جایی برای هیچ‌گونه زورگویی باقی نگذارند.
ارتش هیتلر بنا داشت هواپیمایی برای بمباران آمریکا بسازد. انتشار مطلبی در این باره با واکنش جالب کاربران خبرآنلاین روبرو شد.
به گزارش خبرآنلاین، از جمله طرح‌های بلند پروازانه ارتش هیتلر در جنگ جهانی دوم ساخت بمب‌افکنی استثنایی برای بمباران نیویورک بود. این طرح البته به سرانجام نرسید، اما انتشار گزارشی درباره آن بحث داغی میان کاربران خبرآنلاین برانگیخت. گزارشی که در بخش‌هایی از آن می‌خوانید:
به‌نظر می‌رسد «هرمان گورینگ»، فرمانده کل وقت نیروی هوایی آلمان دستیابی به بمب‌افکنی با قابلیت پرتاب ۴.۵ تن بمب روی نیویورک را در سر داشت. به‌عقیده او، با چنین اقدامی می‌توانستند جایی برای هیچ‌گونه زورگویی باقی نگذارند. البته تا سال ۱۹۴۲ نازی‌ها به فناوری ساخت چنین بمب‌افکنی دست پیدا نکرده بودند و در راستای اجرای بلندپروازی‌های خود، به وزارت هوانوردی آلمان دستور کار روی برنامه «Amerika Bomber» برای نیروی هوایی لوفت‌وافه را دادند.
حالا دقیقاً آلمانی‌ها می‌خواستند به چه چیزی برسند؟ آنها به‌دنبال توسعه یک «فضاپیمای زیرمداری مبتنی بر راکت» بودند که بتواند از اقیانوس اطلس بگذرد و هر قسمتی از خاک ایالات متحده آمریکا را بمباران کند. در نهایت، صحیح و سالم به پلتفرم خود برگردد تا دوباره برای ماجراجویی‌های شرورانه بعدی به‌کار گرفته شود! اینجا بود که «اوگن سانگر»، مهندس حوزه هوانوردی اتریشی و «ایرین بردت»، ریاضی‌دان طرح خود را برای پرنده نقره ای، فضاپیمای عجیب نازی‌ها ارائه کردند.
این دو متخصص این ایده را مطرح کردند که اگر هواپیمای آنها بتواند به فضای زیرمداری برسد، می‌تواند با پرواز آرام‌آرام به سمت پایین، در زاویه مناسب وارد اتمسفر زمین شود. سپس روی سطح با پرش‌های کوتاه حرکت کند تا به مقصد یعنی نیویورک برسد و بمباران نیویورک را به‌عنوان ماموریت خود بالاخره عملی کند. اگر این پرش‌های کوتاه کمی گُنگ به‌نظر می‌رسند، به‌زبان ساده باید گفت که چیزی شبیه به پرش‌های یک تکه‌سنگ روی سطح آب را تداعی می‌کنند.
این فضاپیمای عجیب نازی‌ها ابتدا از یک ریل ۳ کیلومتری با پشتیبانی یک موتور راکت با سرعت ۱۹۳۰ کیلومتر بر ساعت راهی آسمان می‌شد. پس از به پرواز در آمدن، با استفاده از موتور‌های راکت خود، تا ارتفاع بیش از ۱۳۵ کیلومتری با سرعت بیش از ۲۱ هزار کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کرد. نهایتاً با ارابه فرود و چرخ‌هایی که برای آن تدارک دیده شده بود، می‌توانست در چین تحت کنترل ژاپن فرود بیاید و از آنجا به آلمان بازگردد تا برای دفعات دیگر استفاده شود!
