فرایند تنشزدایی میان دو کشور که در سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۱ آغاز و پس از یک وقفه طولانی، بعد از انعقاد برجام در سال ۲۰۱۵ مجدد از سرگرفته شده بود، به واسطه یک اقدام غیرمنطقی و کارشکنانه در کشور متوقف شد و هفت سال هزینه گزاف به کشور تحمیل کرد.
روزنامه خراسان با اشاره به توافق ایران و عربستان نوشت: این توافق با وساطت چین منعقد شده است و احتمال میرود پس از اعتراضات ایران درباره موضعگیریهای چین در عربستان سعودی و اجلاس GCC نیز، عزم چین برای تسهیل این آشتی و اعمال نفوذ به عربستان برای پذیرش این توافق زیاد شده باشد.
شایان ذکر است که پس از انعقاد برجام نیز فشار مشابهی از سوی آمریکا به عربستان وارد شد تا با ایران به تنشزدایی بپردازد که متاسفانه با حمله به سفارت عربستان در تهران این فرصت از کشور گرفته شد.
یعنی فرایند تنشزدایی میان دو کشور که در سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۱ آغاز و پس از یک وقفه طولانی، بعد از انعقاد برجام در سال ۲۰۱۵ مجدد از سرگرفته شده بود، به واسطه یک اقدام غیرمنطقی و کارشکنانه در کشور متوقف شد و هفت سال هزینه گزاف به کشور تحمیل کرد.
امروز، لازم است بازیگران صحنه سیاست داخلی از این تجربه تلخ و زیانبار درس بگیرند و از این پس از قربانی کردن «سیاست خارجی» به منظور دستیابی به اهداف کوتهبینانه جناحی و سیاسی پرهیز کنند.
هزینهای که ایران بابت جناحزدگیِ سیاست خارجی پرداخت کرده غیرقابل محاسبه است و ضروری است جناحهای سیاسی - در این منطقه و عصر بحرانی - به جد از این شیوه سیاستورزی دست بردارند.