عضو شورای سیاستگذاری «صبحصادق» به حضور اصلاحطلبان در مناصب اجرایی نظام اشاره کرده و تاکید کرده آنها از جمهوری اسلامی، شناخت خوبی دارند و «درک این نکته که نظام هرگز به دنبال خلق بحران برای خود نیست، کار دشواری به نظر نمیرسید»، اما اصلاحطلبان موضوع مسمومیت دانشآموزان یا به روایت «صبح صادق»، «بدحالی» برخی دانشآموزان را به «حملات شیمیایی و بیولوژیکی همنوا با دشمنان، حوادث مدارس را دقیقا کار افراد و نهادهای درون نظام دانستند.»
روزنامه اعتماد نوشت: «صبح صادق» باز هم برای اصلاحطلبان تعیین تکلیف کرده است؛ این بار درباره نوع موضعگیری نسبت به مسائل و اتفاقات جاری کشور. این نخستین مرتبه نیست که هفتهنامه معاونت سیاسی نمایندگی ولیفقیه در سپاه، برای این طیف سیاسی داخل کشور، شرط و شروط تعیین میکند.
سرهنگ پاسدار «عزیز غضنفری» جانشین معاونت سیاسی سپاه و عضو شورای سیاستگذاری نشریه «صبح صادق» طی یادداشتی در جدیدترین نسخه این هفتهنامه تاکید کرده که «نحوه مواجهه» با آنچه جنگ ترکیبی خوانده، بسیار مهم است. نویسنده افزوده که «در این بخش، بین گروهها و نیروهای سیاسی جامعه انسجام وجود ندارد.» البته در عین حال تاکید شده که «حدی» از اختلاف دیدگاه در این زمینه در «جامعهای پویا، مانند ایران، امری طبیعی و معقول به شمار میآید، اما انتظار اولیه و الزام آن است که وقتی در حال حاضر دشمن همه مولفههای اقتدار، ثبات و انسجام ملی را نشانه رفته است، یک جبهه فراگیر و متحد داخلی در مقابل آن پدید آید.»
اصلاحطلبان همه اتفاقات را گردن نظام انداختند!
در این بخش از یادداشت، جانشین معاونت سیاسی سپاه پاسداران، اصلاحطلبان را زیر ضرب برده و بابت آنچه «یک تناقض بنیادین» خوانده، از این طیف سیاسی انتقاد کرده است. نویسنده ادامه داده که طیف سیاسی اصلاحطلب «از یک سو میکوشد تا مروج گفتگو و آشتی ملی باشد و در درون ساختار جمهوری اسلامی به مناصب برسند و قدرت سیاسی را به دست بگیرند و «از سوی دیگر به کمترین الزامات آن توجه نمیکنند.»
جانشین معاون سیاسی سپاه پاسداران برای ادعای خود مثالهایی را آورده است و گفته: «چگونه میتوان مدعی گفتگو و فعالیت در چارچوب قانون و ساختار موجود شد، اما برخی گروهها و چهرههای موثر این جریان حادثه خونین شاهچراغ را به گردن خود نظام میاندازند؟» در ادامه به ماجرای کشته شدن کیان پیرفلک پسر بچه ۹ ساله ایذهای اشاره کرده و نوشته: «با کدام انصاف و اطلاعات شهادت کودک مظلوم شهر ایذه را کار عناصر نظامی کشور معرفی کردند؟» نویسنده افزوده: «عجیب آن وقتی بود که نوشتند این همه کشتید تا بگویید مهسا امینی را نکشتهاید! آن چهره دیگر و موثر اصلاحات شهدای مدافع امنیت را کسانی دانست که رفتهاند پرچم و قرآن بسوزانند، اما تصادفا مورد اصابت قرار گرفتهاند و کشتهاند و حالا صدا و سیما به آنان شهید میگوید!»
نویسنده به «فوت» افرادی مانند «اسرا پناهی»، «نیکا شاکرمی» و «سارینا اسماعیلزاده» اشاره کرده و نوشته: «اصلاحطلبان در همه این صحنهها کار را به گردن نظام انداختند.»
یادداشتنویس هفتهنامه معاونت سیاسی سپاه پاسداران، همچنین نوشته که «هیچ یک از اقدامات شرورانه و در حقیقت مخاطرهآمیز دشمنان به چشم اصلاحطلبان نیامد و هیچ یک از آنها را محکوم نکردند.»
نظام چرا باید برای خود بحران بسازد؟
عضو شورای سیاستگذاری «صبحصادق» به حضور اصلاحطلبان در مناصب اجرایی نظام اشاره کرده و تاکید کرده آنها از جمهوری اسلامی، شناخت خوبی دارند و «درک این نکته که نظام هرگز به دنبال خلق بحران برای خود نیست، کار دشواری به نظر نمیرسید»، اما اصلاحطلبان موضوع مسمومیت دانشآموزان یا به روایت «صبح صادق»، «بدحالی» برخی دانشآموزان را به «حملات شیمیایی و بیولوژیکی همنوا با دشمنان، حوادث مدارس را دقیقا کار افراد و نهادهای درون نظام دانستند.»
این یادداشت هرچه جلوتر میرود، لحن تندتری نسبت به طیف اصلاحطلبان پیدا میکند. در ادامه آورده شده که «عناد برخی چهرهها و گروههای سیاسی اصلاحطلب در این زمینه به گونهای بود که در هنگام حوادث تلخ در چند ماه گذشته، منتظر بررسیهای اطلاعاتی نماندند و همان ابتدای ماجرا انگشت اتهام را متوجه دستگاههای درون نظام کردند.»
نویسنده یک پایه ایجاد «زمینهها و گسترش وقایع اخیر کشور» را «خارجی» دانسته و یک پایه دیگر را هم «مسائل درون کشور»؛ در همین حال تاکید کرده که «اصلاحطلبان در زمینه نقش آتشافروز دشمنان تقریبا روزگار را به سکوت گذراندند» و «تمرکز تحلیلی و رسانهای آنها بر مسائل و شرایط داخلی طراحی شده بود.»
وضعیت اقتصادی؟ تقصیر اصلاحطلبان است!
بخشی از این یادداشت استدلالهایی از جنس محافظهکاران آورده شده و تورم و گرانی و وضعیت اقتصادی و معیشتی موجود را به «عملکرد طولانی مدت اصلاحطلبان در دولتهای گوناگون» نسبت داده است. این استدلال در حالی بیان میشود که بیش از ۱۸ ماه از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی گذشته است و در ماههای اخیر تورم و قیمت کالاهای اساسی مردم به شدت افزایش یافته و از سوی دیگر وضعیت بازار ارز و سایر بازارها نیز به طور چشمگیری آشفتهتر از قبل شده است.
صبح صادق در ادامه خطاب به اصلاحطلبان نوشته: «آیا از خود پرسیدهاند که دولت کنونی شاخصهای گوناگون اقتصادی کشور را در چه وضعیتی از دولتی به ارث برده است که اصلاحطلبان خود در آن دولت زمام امور به دستشان بوده است؟»
نویسنده نشریه سپاه پاسداران، اصلاحطلبان را مسبب «سبک زندگی پدید آمده در نسلهای جدید و ابهامات هویتی و معرفتی آنها» دانسته است. این یادداشت در ادامه طیف سیاسی اصلاحطلبان را متهم کرده به «مبارزه با جمهوری اسلامی» و نوشته وضعیت کنونی که مذکور، «محصول فکر و عمل آنها در مبارزه بیست و چند ساله فرهنگیشان با جمهوری اسلامی بوده است».
نشریه معاونت سیاسی نمایندگی ولیفقیه در سپاه، این سوال را مطرح کرده که «مگر میشود هم به یک نظام سیاسی و فکری معتقد نبود و هم در آن کنشگری کرد؟!»
وضعیت فرهنگی؟ تقصیر اصلاحطلبان است!
همچنین پرسیده که «خروجی مبارزه بیامان برخی نخبگان فکری و دانشگاهی اصلاحطلبی با دستگاه معرفتی و آموزههای اسلامی در دورههای مختلف تاریخ انقلاب، چیزی باید جز وضعیت پرابهام و متناقض کنونی باشد که نسلهای جدید را در بر گرفته است؟»
نویسنده با وجود اینکه چند خط بالاتر، تفاوتهای نسلهای جدید را محصول «مبارزه» بیست و چند ساله اصلاحطلبان با جمهوری اسلامی دانسته بود، نوشته: «این اعتقاد وجود ندارد که ریشه همه نابسامانیهای اقتصادی و فرهنگی کشور به عملکرد جریان اصلاحطلبی برمیگردد» و در عین حال تاکید کرده: «دولتها در برهههای مختلف و با طرز تفکرهای گوناگون در پیشرفت همه جانبه کشور سهیم بودهاند.»
اصلاحطلبان تصمیم بگیرند؛ گروه سیاسی هستند یا اپوزیسیون؟
در ادامه این مطلب، انتظاراتی از جریانهای فکری و سیاسی کشور مطرح کرده و گفته: «در مقابل دشمن باید ایستاد و برای گشودن گرههای ذهنی مردم کمک کرد و سطح آگاهی و تجربه جامعه را ارتقا داد.»
نویسنده باز هم به همان مطالب یکی، دو پاراگراف بالاترش بازگشته و نوشته: «بخش نسبتا موثر جریان اصلاحات طی چند ماه گذشته هنگام وقوع هر رخدادی با شتابزدگی و هیجان، بر میزان خشم و ابهام افزودند.»
نشریه سپاه پاسداران در پایان خطاب به اصلاحطلبان هشدار داده که «نمیتوان هم در کشور رفتارهای شبه اپوزیسیون و مخالف با ساختار داشت و هم برای کسب قدرت سیاسی و در دست گرفتن مناصب تلاش کرد. اصلاحطلبان باید تصمیم بگیرند که آیا میخواهند به شکل حزب سیاسی فعالیت کنند یا آنکه نقش یک گروه اپوزیسیون داشته باشند.»
هشدار از کدام جایگاه؟
این هشدارهای هفتهنامه معاونت سیاسی سپاه پاسداران مشخص نیست از چه جایگاهی خطاب به یک طیف سیاسی در کشور داده میشود. از سوی دیگر در حالی که نیروهای نظامی در هیچ شرایطی نباید وارد عرصه سیاست شوند، اما این نشریه که زیرنظر معاونت سیاسی سپاه اداره میشود و مدیرمسوول آن معاون سیاسی نمایندگی ولیفقیه در سپاه است، به وضوح و شفافیت علیه یک طیف سیاسی شناسنامهدار در حاکمیت اتهامزنی میکند و حتی آنها را به «مبارزه» با «جمهوری اسلامی» در عرصه فرهنگی متهم میکند.
فحوای کلام این یادداشت را میتوان اینگونه دانست که نشریه سپاه و نویسندهاش جانشین معاونت سیاسی سپاه، تاکید دارد که همه روایتها باید منحصرا همان روایت رسمی حاکمیت باشد و هیچ روایتی از ماجراهای اتفاق افتاده در کشور، خارج از روایتهای تریبونهای رسمی نباشد: «هنگام وقوع هر رخدادی با شتابزدگی و هیجان، بر میزان خشم و ابهام افزودند.» این نشریه حتی پا را فراتر گذاشته و فعالیتهای طیف سیاسی اصلاحات را معادل «اپوزیسیون» دانسته است؛ از نظر نویسنده و دستاندرکاران این نشریه، گویا نمیتوان و نباید موضعی متفاوت از مواضع تریبونهای رسمی داشت و در عین حال فعالیت سیاسی داشت؛ انگار از منظر دستاندرکاران این نشریه، نیروی سیاسیای که موضعی غیر از موضع رسمی داشته باشد، معادل اپوزیسیون است.
هشدار قبلی!
این نخستینبار نیست که یک نشریه از خانواده نشریات معاونت سیاسی سپاه، خطاب به اصلاحطلبان هشدار میدهد. چندی پیش هم «نشریه روزانه معاونت سیاسی سپاه» که همخانواده «صبحصادق» محسوب میشود، در مطلبی به اصلاحطلبان هشدار داده بود که تکلیف خودشان را با آنچه «رادیکالها» خوانده، مشخص کنند؛ البته اگر به قول نشریه مذکور، بخواهند «هویت این جریان باقی بماند.» نشریه روزانه معاونت سیاسی سپاه، در آن مطلب طیف اصلاحات را دارای «مرزهای بیدر و پیکر با اپوزیسیون و براندازان» دانسته بود.
این نشریه هشدار داده بود که «اگر قرار باشد هویت جریان اصلاحطلبی همچنان باقی بماند، باید تکلیف خود را با رادیکالها مشخص کنند و مطالباتشان را در چارچوب قانون اساسی مدنظر امام دنبال کنند وگرنه خواسته یا ناخواسته از دایره جریانهای صاحب صلاحیت حذف خواهند شد.»
اینکه یک نشریه متعلق به یک نهاد نظامی برای یک طیف سیاسی در کشور خط و نشان بکشد را میتوان خلاف نصّ صریح وصیتنامه بنیانگذار انقلاب اسلامی دانست: «قوای مسلح مطلقا، چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها، در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگه دارند.»