همزمان با آغاز رزمایش مشترک نظامی ایران و روسیه و چین، سفارت روسیه در کنیا ادعا کرد تکنولوژی موشک‌های هایپرسونیک در دنیا تنها در اختیار این سه کشور است.
سفارت روسیه در کنیا یک بار دیگر جنجال بر سر موشک‌های هایپرسونیک را به اوج رساند. ادعای بزرگ این سفارت‌خانه در توییتی که همزمان با رزمایش مشترک ایران، چین و روسیه در خلیج فارس و دریای عمان برگزار می‌شود حسابی خبرساز شده است.
به گزارش خبرآنلاین، همزمان با آغاز رزمایش مشترک نظامی ایران و روسیه و چین، سفارت روسیه در کنیا ادعا کرد تکنولوژی موشک‌های هایپرسونیک در دنیا تنها در اختیار این سه کشور است.
این درحالی است که آمریکا چند سالی است ادعای ساخت موشک‌های هایپر سونیک را داشته. اما تکنولوژی این موشک‌های جنجالی چیست که سردار حاجی زاده فرمانده هوافضای سپاه چندی قبل گفت آمریکایی‌ها احتمالا در شب حادثه توانایی موشک رونمایی نشده هایپر سونیک ایران را خواهند دید.
در این گزارش به تکنولوژی هایپرسونیک پرداخته‌ایم.
سلاح‌های اصلی در این دسته‌بندی، موشک‌های کروز هایپرسونیک، بالستیک‌های هواپرتاب و گلایدر‌های هایپرسونیک هستند. همانطور که پیش از این اشاره شد، این موشک‌ها با سرعتی فراتر از ۵ ماخ حرکت می‌کنند با این تفاوت که موشک‌های کروز هایپرسونیک با موتور اسکرم‌جت ارتفاع پروازی کمتری نسبت به گلایدر‌های بالستیک هایپرسونیک دارند.
گلایدر‌های هایپرسونیک با استفاده از موشک‌های بالستیک پرتاب می‌شوند و پس از جدا شدن بوستر و وارد شدن به جو با سرعت هاپیرسونیک با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، داخل اتمسفر به سمت هدف مانور می‌دهند. همین موضوع سبب می‌شود که رهگیری‌شان نسبت به پرتابه‌های بالستیک معمولی کار دشوارتری باشد.
گلایدر‌های هایپرسونیک خطری بزرگ برای سیستم‌های پیشرفته دفاع موشکی هستند. آن‌ها بر خلاف موشک‌های بالستیک مسیر حرکتی قابل پیش‌بینی ندارند. از پیچیدگی‌های فنی ساخت سلاح هایپرسونیک، فراهم کردن قابلیت مانور در چنان سرعت‌های سرسام‌آور است.
در سرعت هایپرسونیک مولکول‌های اتمسفر به حالتی از ماده به نام پلاسما تبدیل می‌شوند.
موشک‌های هایپرسونیک بسیار ارزشمند هستند، به این دلیل که در حال حاضر هیچ روش عملیاتی و قابل اتکایی برای رهگیری و نابودی آن‌ها وجود ندارد. اما در شرایطی که تکنولوژی دفاعی پیشرفت خواهد کرد، روشی‌هایی برای مقابله با این موشک‌ها نیز ابداع خواهد شد، از جمله سلاح‌های با انرژی پرتابی هدایت شده و سلاح‌های غیرجنبشی که می‌توانند گزینه‌هایی برای دفاع در مقابل موشک‌های هایپرسونیک باشند. اما این‌ها همه تکنولوژی آینده هستند و در حال حاضر رقابت برای موشک‌های عملیاتی هایپرسونیک بین کشور‌های ایالات متحده، روسیه و چین نیز بسیار شدید است. در هر صورت، هنوز هم هیچ دفاع موثری در مقابله با بارانی از موشک‌های بالستیک قاره پیمای متعارف نیز وجود ندارد.
شاید به همین دلیل است که سردار حاجی زاده در بخشی از گفته هایش تاکید کرد با احتیاط می‌گوید اقلا تا ده سال آینده هیچ سامانه پدافندی امکان ردیابی این موشک‌ها را ندارد و ترجیح می‌دهد آمریکایی‌ها باور نکنند ایران چنین موشکی را ساخته است.
در حالی که می‌توان روسیه و چین را پیشتاز تولید سلاح‌های هایپرسونیک نامید، آمریکا هم برنامه گسترده‌ای برای تولید این دست سلاح‌ها دارد.
روسیه در جنگ اوکراین از سلاح هایپرسونیک برای هدف قرار دادن یک انبار مهمات استفاده کرد و عملا عملیاتی بودن آن را نشان داد.
چین هم چندی است که از سلاح عملیاتی هایپرسونیک خود با کد DF-DZ رونمایی کرده است.
آمریکا هم از آزمایش موفق سلاح‌های هایپرسونیک هواپرتاب خود خبر داده و پروژه‌هایی، چون X ۵۱ بویینگ را در دست توسعه دارد.
در این میان کشور‌های دیگری، چون هند، کره شمالی و ژاپن هم برنامه‌هایی برای ساخت سلاح هایپرسونیک دارند. در تمام دنیا شاید به تعداد انگشتان دو دست، کشوری نباشد که صاحب این تکنولوژی نظامی است.
