انقلاب سلامتی: چگونه زندگی طولانی، قوی و شاد داشته باشیم؟

فرارو- دکتر "پیتر عطیه" متخصص طول عمر و طب پیشگیری است. او توضیح می‌دهد که چگونه خواب، تمرین با وزنه و سایر تغییرات تدریجی می‌توانند ما را بسیار انعطاف پذیرتر سازند.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین؛ "پیتر عطیه" بیست سال پیش به عنوان یک جراح کارآموز در بیمارستان جانز هاپکینز در بالتیمور کار می‌کرد جایی که او افراد بی شماری را که با آن چه او "مرگ سریع" می‌نامد نجات داد.

او به "گاردین" می‌گوید: "من در شهری بسیار خشن بودم. ما احتمالا به طور میانگین روزانه ۱۵ یا ۱۶ مورد مرگ بر اثر اصابت گلوله یا چاقو را داشتیم. این زمانی است که جراحان می‌توانند زندگی شما را نجات دهند".

او می‌گوید آن چه در مشاهدات اش برایش جالب به نظر می‌رسید مرگ سریع افرادی بود که به بیماری قلبی و عروقی و یا انواع سرطان مبتلا بودند. او می‌افزاید: "ما در نجات این افراد بسیار کمتر موثر بودیم. می‌توانستیم مرگ را کمی به تاخیر بیندازیم، اما نمی‌توانستیم آنان را برای مدت زمان طوانی زنده نگه داریم".

دکتر عطیه پزشک و جراح کانادایی امریکایی که تمرکزش بر روی روش‌های افزیش طول عمر است می‌گوید در ایالات متحده بیماری‌های مزمن شایع هستند و آمار‌های تازه نشان می‌دهند که امید به زندگی در ایالات متحده رو به کاهش است. در بریتانیا نیز تصویر ناامیدکننده مشابهی وجود دارد. با این وجود، عطیه بر این باور است که امکان تغییر این موضوع وجود دارد.

روز مصاحبه با "گاردین" او در خانه‌اش در آستن تگزاس ساعت ۱۱ صبح فراتر از یک فنجان قهوه هنوز صبحانه‌ای نخورده، اما این باعث نمی‌شود که بیش از یک ساعت در مورد چشم انداز اصلی کار خود صحبت نکند: "افزایش "طول سلامت" افراد به طوری که شانس خود را برای اجتناب از ابتلا به بیماری‌ها به حداکثر برسانند".

عطیه که در تورنتو متولد شده به تازگی ۵۰ ساله شده است. او بنیانگذار یک مجموعه مستقر در آستن به نام Early Medical است که بیماران خود را با انواع درمان‌ها و تغییرات سبک زندگی که او طرفدار آن است آشنا می‌سازد. او هم چنین میزبان یک پادکست هفتگی به نام The Peter Attia Drive است که موضوعات اخیر آن شامل خطرات بد خوابی، تاریخچه سلول و شدت بحران اعتیاد به مواد مخدر در ایالات متحده است.

عطیه در کتاب خود تحت عنوان "طول عمر بیش‌تر داشتن؛ علم و هنر طول عمر" ایده‌هایش را مطرح کرده است. او اشاره می‌کند حتی اگر تغییراتی که در زندگی توصیف می‌کند اغلب دشوار و پیچیده به نظر برسند زیربنای اصلی آن بسیار ساده است.

عطیه می‌گوید ما می‌توانیم با بهبود زندگی خود در پنج "حوزه تاکتیکی" ضربات بزرگی به "چهار سوارکار" یعنی دیابت، سرطان، بیماری قلبی و زوال عقل وارد کنیم آن هم از طریق ورزش، بیوشیمی تغذیه (یعنی چه چیزی و چقدر می‌خوریم)، خواب، سلامت عاطفی و "مولکول‌های برون‌زا" یا همان‌طور که به صورت معمول شناخته می‌شوند دارو‌ها و مکمل‌ها. تاکید عطیه بر پیشگیری از ابتلا به بیماری به جای درمان است.

او می‌گوید: "برای من شگفت‌انگیز است که چگونه بسیاری از افرادی که امروز با آنان مواجه می‌شوم زندگی نسبتا ناسالمی را انتخاب می‌کنند با این باور که این نجات آنان خواهد بود".

او می‌گوید با چنین افرادی در سیلیکون ولی ملاقات کرده است افرادی که در عرصه فناوری فعال هستند. او می‌گوید: "آنان ورزش نمی‌کنند خوب نمی‌خوابند و مراقب استرس خود و همه موارد دیگری که آنان را خواهد کشت نیستند".

او اشاره می‌کند که به آنان می‌گوید: "بیایید مدیریت ریسک را در نظر بگیریم. بیایید به مصون‌سازی فکر کنیم".

عطیه در کتاب خود مشتاقانه در مورد راپامایسین یک عامل ضد قارچی تولید شده توسط یک باکتری خاک که اولین بار در جزیره ایستر در جنوب شرقی اقیانوس آرام کشف شد نوشته است.

معمولا از راپامیسین به عنوان یک سرکوب کننده سیستم ایمنی پس از عمل پیوند اعضا استفاده می‌شود، اما آزمایشات روی حیوانات نشان می‌دهند که راپامایسین ممکن است فرآیند بیولوژیکی را که با افزایش سن کاهش می‌یابد به نام اتوفاژی یا بازیافت سلولی تقویت کند یک ابزار بالقوه بسیار ساده‌تر برای جلوگیری از پیری نسبت به روشی که توسط "جف بزوس" و همکاران اش دنبال می‌شود.

عطیه خود در دوز‌های پاینی از آن راپامایسین استفاده می‌کند و برای برخی از بیماران‌اش آن را مشخص کرده است. او می‌گوید: "مشخص‌ترین عارضه جانبی در دوز‌های بالای مصرف آن ایجاد زخم‌های دهانی به نام زخم‌های آفتی است و حدود ۱۰ درصد از افرادی که آن را مصرف کرده اند این عارضه را تجربه می‌کنند. من نیز یکی از آن ده درصد هستم، اما به ندرت رخ می‌دهد و معمولا تنها در شرایط تروما رخ خواهد داد مانند زمانی که لب ام را گاز بگیرم".

یکی از موضوعات مهم او نوعی غربالگری ژنتیکی است که می‌تواند افراد را در مورد حساسیت شان به شرایط محدود کننده زندگی آگاه کند بنابراین، آنان می‌توانند اقدامات کاهش دهنده خطر را انجام دهند

عطیه می‌گوید: "این به فلسفه‌ای باز می‌گردد: "آیا معتقد هستید که در پیشگیری از این بیماری نقشی دارید یا خیر؟ من فکر می‌کنم شواهد کاملا واضح هستند که در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل از جمله زوال عقل عروقی و زوال عقل عروق کوچک عوامل زیادی دخیل هستند. ما عواملی که خطر را افزایش می‌دهند درک می‌کنیم. یکی از راه‌های خوب برای کاهش این خطر ورزش است". او به طور خاص به ورزش وزنه برداری اشاره می‌کند.

او می‌گوید: "قدرت بخش مهمی از پیری است. منظورم این است که اگر به اکثر افراد بالای ۷۵ و ۸۰ ساله به بالا نگاه کنید از تعداد فعالیت‌هایی که نمی‌توانند به دلیل کمبود قدرت انجام دهند بسیار متعجب خواهید شد. این موضوع می‌تواند به این سادگی باشد: چرا اکثر افراد در سن خاصی حتی نمی‌توانند از روی زمین بلند شوند؟ به دلیل آن که آنان به سادگی قدرتی در عضلات لگن خود ندارند. داده‌ها در این مورد مبهم هستند و وقتی قوی را با غیر قوی مقایسه کنید تفاوت بقا و تفاوت مرگ و میر در حد ۲۰۰ ٪ است".

وقتی نوبت به پرسش‌هایی درباره غذا و خوردن می‌رسد عطیه در کتاب خود به طرزی شگفت انگیز احساس تعهدی نمی‌کند. او می‌نویسد: "زمانی معتقد بودم که رژیم غذایی و تغذیه می‌تواند تقریبا تمام بیماری‌ها را درمان کند، اما دیگر چندان چنین احساسی را ندارم".

او به افراد توصیه می‌کند که از پرخوری پرهیز کنند که در بیش‌تر موارد به معنای کاهش دریافت انرژی کلی آنان از طریق ترکیبی از اندازه گیری و نظارت بر کالری، محدود کردن انواع خاصی از غذا (برای مثال کربوهیدرات ها) و روزه داری متناوب است".

او می‌گوید گیاهخواران باید به شدت تلاش کنند تا کیفیت اسید آمینه دریافتی شان را بررسی نمایند.

او می‌افزاید: "شما باید برچسب‌های تغذیه‌ای را مرور کنید و بگویید:"آیا به اندازه کافی لیزین و متیونین (هر دو اسید آمینه با طیف وسیعی از فواید سلامتی) دریافت می‌کنم"؟

عطیه در کتاب خود درباره خواب می‌نویسد سال‌ها به این عامل مهم بی‌توجهی شده بود.

او می‌گوید: "من فکر می‌کنم که طی پنج سال گذشته اتفاق نظر فزاینده‌ای ایجاد شده مبنی بر آن که نخوابیدن نه تنها عملکرد شما را کاهش می‌دهد بلکه باعث کاهش سلامتی شما می‌شود".

عطیه می‌گوید: "ما سعی می‌کنیم بیماران خود را تشویق کنیم که همه جا وارد دروازه نشوند و بسیار افراطی از دروازه خارج نشوند، زیرا چیزی که ما به آن علاقمندیم اجرای تغییرات پایدار است".