این گیاه عجیب میتواند ویژگی‌های جذاب جنسی گرده افشان‌ها را تقلید کند تا آنها را جذب شهد خود کند. توانایی خارق العاده این گیاه مدت‌هاست موجب حیرت دانشمندان شده است.
گل‌ها برای تغییر قیافه نمیتوانند عینک آفتابی بزنند و کلاه گیس سرشان کنند، پس چطور با استفاده از جعبه ابزار دی ان‌ای فعلی شان میتوانند به این خوبی گرده افشان‌ها را فریب بدهند؟! ارکیده‌ها معروفترین گل‌ها در تقلید حشرات هستند و میتوانند برای حشره بی خبری مثل کازانوُوا از نظر ظاهر و بو وسوسه انگیز به نظر برسند.
به گزارش فرادید، میعادگاه زودگذر این گیاه میان گلبرگهایش است که آنجا حشره را گرفتار گرده هایش میکند و به این ترتیب گرده اش توسط این حشره به گل‌های دیگر سرایت میکند.
این ویژگی از مدت‌ها پیش در ارکیده‌ها تکامل یافته است. دانشمندان اخیرا این ویژگی را در گل مینای آفریقای جنوبی (Gorteria diffusa) بررسی کرده اند. گلبرگ‌های این گل مینا از زرد کم رنگ تا قرمز-نارنجی روشن متغیر است. برخی گونه‌های این گل لکه‌هایی دارند که حول مرکز گل، دایره تشکیل میدهند.
ظاهر این گل‌ها بسیار متفاوت است و در برخی از آنها، لکه‌ها به شکل برجستگی‌های سبز-مشکی درآمده اند که از دید یک مگس، دقیقاً شبیه جفت ماده اش است که گویی به شکل اغواگرانه‌ای روی گلبرگ‌ها منتظر اوست!
در مطالعه تازه‌ای که به رهبری رومَن کِلِنبِرگِر، زیست شناس تکاملی از دانشگاه کمبریج انجام شد، بررسی شد که چگونه سه دسته ژن متفاوت، در ترکیب با یکدیگر تشکیل یک استراتژی فریبنده شهوانی برای حشرات گرده افشان را میدهند.
بِوِرلی گلاوِر، زیست شناس گیاهی و نویسنده ارشد از دانشگاه کمبریج در این باره گفته است: «یک ژن مگس ساز جدید در این گل مینا تکامل نیافته، بلکه این گیاه ژن‌های موجود را گرد هم آورده که در حال حاضر در بخش‌های دیگر گیاه کار‌های دیگری انجام میدهند؛ این ترکیب ژنی در کنار هم نقاط پیچیده‌ای را روی گلبرگ‌ها به وجود می‌آورد که مگس‌های نر را فریب میدهد.»
یکی از این ژن‌ها آهن را درون گیاه جابجا میکند، دیگری مو‌های ریشه را رشد میدهند و سومی گل دادن گیاه را کنترل میکند. ترکیب رنگدانه‌های بدست آمده از عملکرد این ژن‌ها یک رنگ تیره آبی-سبز است؛ درست همرنگ مگس کاراپاس.
پروتئینی که این ژن‌ها تولید میکنند دیواره‌های سلولی معمولاً سفت گیاه را شل میکند و منجر به انبساط غیرقابل برگشت سلولی میشود. این ویژگی باعث میشود که مگس جعلی روی گلبرگ به نوعی بادکرده و سه بعدی به نظر برسد. یعنی این گیاه نه تنها رنگ مگس‌های ماده بلکه حتی برجستگی شکل آنها را هم تقلید میکند تا به این ترتیب جاذبه جنسی اش برای مگس‌های نر تکمیل شود!
کلنبرگر میگوید: «مگس‌های نر روی گلبرگ‌های ساده زیاد نمی‌مانند، اما آنقدر فریب این مگس‌های تقلبی را میخورند که برای جفتگیری با آنها مدت زمان اضافه‌ای را هم روی چنین گلبرگ‌هایی میمانند و به این ترتیب گل را به هدفش میرسانند، چون مگس گرده‌های بیشتری را به خودش مالیده و به گرده افشانی آنها کمک میکند.»
گرد هم آوردن سه دسته ژن موجود، ظاهراً برای این استادان تغییر ظاهر، یک میانبر تکاملی به وجود آورده است.
