موش‌های فاقد گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۲، در ارتباط با فضا و مکان، حافظه ضعیفی از خود نشان می‌دهند. این، یکی از مراحل اولیه بیماری آلزایمر است. با این حال، هنگامی که پژوهشگران، دارویی به نام مهارکننده PDE ۴ را در اختیار موش‌ها قرار دادند، توانایی حیوانات برای یادگیری و حفظ خاطرات افزایش یافت.
فرآیند تشکیل خاطرات در ناحیه هیپوکامپ مغز، فرآیند پیچیده‌ای است که بیشتر روی تعاملات دقیق بین نورون ها، انتقال دهنده‌های عصبی، گیرنده‌ها و آنزیم‌ها متکی است. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، به یافته‌های جدیدی دست یافته اند که به نظر می‌رسد نقش مهمی در شکل گیری و تثبیت خاطرات در مغز دارند.
دانشمندان توضیح داده اند: این یافته‌ها، پرده از مکانیسم شگفت انگیزی برمی دارد و نشان می‌دهد که آنزیمی مثل فسفودی استراز، نقش کلیدی در کنترل بیان ژن لازم برای تشکیل و ثبت خاطرات دارد.
این مطالعه بیشتر روی دستگاه آدرنرژیک که در کنترل یادگیری و حافظه نقش دارد، متمرکز است. محققان، گیرنده‌های بتا-۲ آدرنرژیک را بررسی کردند. این گیرنده‌ها در انواع مختلف سلول‌ها در سراسر بدن وجود دارند و در سلول‌های عصبی در ناحیه هیپوکامپ مغز نیز یافت می‌شوند.
یافته‌ها نشان داده اند: هنگامی که فعال شدن گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۲، منجر به آزادسازی آنزیمی به نام فسفودی استراز ۴ D ۵ می‌شود که بر اساس نتایج تحقیقات پیشین، نقشی کلیدی در تقویت یادگیری و حافظه دارد.
محققان دریافتند: موش‌های فاقد گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۲، در ارتباط با فضا و مکان، حافظه ضعیفی از خود نشان می‌دهند. این، یکی از مراحل اولیه بیماری آلزایمر است. با این حال، هنگامی که پژوهشگران، دارویی به نام مهارکننده PDE ۴ را در اختیار موش‌ها قرار دادند، توانایی حیوانات برای یادگیری و حفظ خاطرات افزایش یافت.
دانشمندان اظهار داشته اند: درک اینکه چه چیزی باعث اختلالاتی مانند بیماری آلزایمر می‌شود به ما کمک می‌کند تا مداخلاتی را پیدا کنیم که به بیماران امکان می‌دهند تا حافظه خود را بازیابند یا پیشرفت بیماری را کاهش دهند. بر اساس یافته‌های ما، مهارکننده‌های PDE ممکن است برای درمان بیماری آلزایمر مفید باشند. یافته‌های این تحقیق در مجله Science Signaling منتشر شده اند.
منبع: سیناپرس
