احسان حدادی پرتابگر دیسک ایران که طی یک سال اخیر رکورد‌های خوبی هم نداشته، مشخص نیست با کدام توجیه قرار است سختی سفر به آمریکا را به جان بخرد!
ورزش ایران در سال ۱۴۰۲ علاوه بر مسابقات کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس، یک رویداد بزرگ به نام بازی‌های آسیایی هانگژو در پیش دارد؛ رویدادی که قرار است روز‌های اول تا شانزدهم مهر ماه در چین برگزار شد.
بدون شک موفقیت در این بازی‌ها، یکی از اهداف بزرگ ورزشکاران کشورمان محسوب می‌شوند و آنها بر همین اساس همه تلاش خود را می‌کنند تا با حمایت مسئولان، انجام تمرینات مناسب و برنامه‌ریزی خوب، بتوانند خوش‌رنگ‌ترین مدال را به دست بیاورند.
یکی از ورزشکاران اعزامی ایران که شانس تاریخ‌سازی در هانگژو را دارد، احسان حدادی ملی‌پوش پرتاب دیسک است. حدادی طی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ چهار مدال ارزشمند طلا را به ارمغان آورد و در صورتی که در هانگژو نیز قهرمان شود، پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ این بازی‌ها لقب می‌گیرد، البته او کار بسیار سختی برای این کار دارد، چرا که طی سالیان اخیر نتوانسته رکورد خوبی داشته باشد و همین مسئله، شانس مدال‌آوری او در بازی‌های هانگژو را تحت تاثیر قرار داده است.
حدادی در ماه‌های گذشته تمریناتش را بدون حضور مربی در مشهد و جزیره کیش انجام داده است. در این شرایط عنوان شده که او قرار است برای برگزاری یک اردو و حضور در چند مسابقه به آمریکا برود تا شاید بتواند به روند آمادگی‌اش سرعت ببخشد.
هاشم صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی چند هفته قبل در مصاحبه‌ای گفته بود که "احسان در کیش و مشهد تمرین می‌کند. تلاش کردیم مربی او به ایران بیاید، اما نشد. با توجه به مشکلات مالی تمام اردوهایش در ایران است، اما به احتمال زیاد دو هفته‌ای به خارج از کشور می‌رود تا در چند مسابقه شرکت کند. "
ملی‌پوش پرتاب دیسک در شرایطی قرار است به ینگه دنیا برود که در عید نوروز دچار سرماخوردگی شدید شد و ۲ هفته با بیماری درگیر بود. همین مسئله نیز او را کمی از برنامه‌هایش عقب انداخت، با این وجود به نظر می‌رسد که قرار نیست برنامه سفرش به آمریکا عقب بیفتد.
سفر به آمریکا، یکی از مسائلی است که هر سال پیرامون حدادی مطرح می‌شود و او با وجود انتقاداتی هم که صورت می‌گیرد، به این کشور می‌رود و آب هم از آب تکان نمی‌خورد.
وقتی در سال‌های قبل موضوع سفر به آمریکا مطرح می‌شد، حدادی عملکرد و رکورد و مدال را به رخ می‌کشید تا بدین شکل موضوع توجیه کند، اما حالا که دیگر خبری از رکوردها و مدال‌ها طی سالیان اخیر نیست، آیا باز هم سفر به آمریکا توجیه دارد؟
در زیر نگاهی به عملکرد حدادی در سال ۱۴۰۱ می‌اندازیم تا شرایط او تا حد زیادی مشخص شود. توجه به این نکته جالب است که وی تنها دو بار در رقابت‌های سال گذشته پرتاب بالای ۶۰ متر ثبت کرد و این در حالی است که وی در سال ۱۴۰۱ فاصله زیادی با حد نصاب‌های خود و رکورد‌های جهانی داشته است:
* آخرین مرحله لیگ دوومیدانی در ۲۰ شهریور و ثبت حدنصاب ۵۹.۹۴ متر
* دومین مرحله لیگ دوومیدانی در ۷ شهریور و حدنصاب ۶۰.۳۳ متر
* بازی‌های کشور‌های اسلامی در ۲۰ مرداد و کسب رتبه پنجم با حدنصاب ۵۹.۴۶ متر
* اولین مرحله لیگ دوومیدانی روز ۲۱ تیر و ثبت حدنصاب ۵۸.۵۷ متر
* رقابت‌های جام امام رضا (ع) در روز ۸ خرداد و ثبت حدنصاب ۶۱.۱۱ متر
* مسابقات قهرمانی کشور در روز ۲۲ اردیبهشت و ثبت حدنصاب ۵۹.۸۱ متر
باید به این نکته نیز اشاره کرد که حدادی در سال ۱۴۰۱ نتوانست به رکورد در نظر گرفته شده برای حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان دست یابد (۶۵ متر) و البته با دعوت فدراسیون جهانی این فرصت را کسب کرد، اما به دلیل عدم صدور ویزای سایر ورزشکاران ایران و در حمایت از آنها! از حضور در رقابت‌های جهانی انصراف داد.
این‌ها در شرایطی است که حدادی طی همین یک سال طلبکار نیز بوده و همیشه با لحن جانبدارانه سعی کرده عدم صرف هزینه‌های مدنظرش را توجیهی برای عدم نتیجه‌گیری‌هایش بداند. او اواسط دی ماه ۱۴۰۱ عنوان کرد که اگر پولی برایش هزینه نشود، مدال هم نمی‌گیرد تا بدین شکل برای مسئولان خط و نشان بکشد. هنوز هم این نقل قول که «ناراحت نیستم» پس از ناکامی‌اش در المپیک توکیو در اذهان وجود دارد.
باید به رنکینگ این ورزشکار نیز اشاره کرد. با توجه به اینکه حدادی در سال ۲۰۲۳ پرتاب رسمی نداشته، بنابراین جایگاهی هم برایش در رنکینگ جهانی و آسیایی تعریف نشده است. اگر بخواهیم حدنصاب سال ۲۰۲۲ را در نظر بگیریم، حدادی با رکورد ۶۱.۱۱ متر در رده پنجم آسیا و پس از پرتابگرانی از کویت، هند، مالزی و قطر است.
در پایان باید عنوان کرد که بی‌پولی فدراسیون، نتایج ضعیف، بی‌خبری از آخرین وضعیت تمرینات و رکوردها، مصدومیت کمر، بیماری اخیر و انجام تمرین بدون مربی، همگی مواردی هستند که می‌تواند هر کدام به تنهایی می‌توانند انجام نشدن این سفر پرهزینه به آمریکا را توجیه کنند.
