پارگی دیسک، اگرچه می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما در بسیاری از موارد با استراحت و درمان مناسب بهبود می‌یابد. رعایت تکنیک‌های صحیح برای پیشگیری و مراقبت اولیه، نقش مهمی در مدیریت این بیماری دارد. در صورت بروز علائم شدید یا عوارض، مشاوره با پزشک ضروری است.
فرارو- پارگی و بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای در اثر از هم گسیختگی ناگهانی یا تدریجی رباط‌ها و بافت‌های حمایتی اطراف دیسک بین مهره‌ای (بالشتک‌هایی که مهره‌های ستون فقرات را از هم جدا می‌کنند) ایجاد می‌شود.
به گزارش فرارو، دیسک‌های بین‌مهره‌های گردن یا کمر بیشتر از سایر جاهای ستون فقرات دچار این مشکل می‌شوند.
درد شدید در قسمت تحتانی کمر یا امتداد عصب سیاتیک (پشت باسن، ران، ساق پا، یا پا).
درد یک‌طرفه که با حرکت، سرفه، عطسه یا زور زدن بدتر می‌شود.
ضعف، بی‌حسی یا تحلیل عضلات پا.
درد در گردن، شانه یا بازو که ممکن است به دست‌ها کشیده شود.
درد با حرکت تشدید می‌شود.
ضعف، بی‌حسی یا تحلیل عضلات دست.
پارگی دیسک: ضعیف شدن و پارگی دیسک بین مهره‌ها که به اعصاب فشار وارد می‌کند.
آسیب‌های ناگهانی.
استرس مزمن (مانند بلند کردن اجسام سنگین).
چاقی.
عوامل تشدیدکننده
وزنه‌برداری.
آمادگی جسمانی ضعیف.
پیچش یا پرش ناگهانی.
افزایش سن.
روش صحیح بلند کردن اشیاء: از خم شدن کمر بپرهیزید و از زانوها استفاده کنید.
ورزش منظم: برای تقویت عضلات حمایت‌کننده ستون فقرات.
در بسیاری از موارد، بهبود خودبه‌خود در طی چند هفته.
در موارد شدید، ممکن است به جراحی نیاز باشد.
از دست دادن اختیار ادرار و مدفوع: در صورت فشار زیاد به اعصاب.
فلج: در صورت آسیب جدی.
تحلیل رفتن عضلات: به دلیل کاهش استفاده یا آسیب عصبی.
اصول کلی:
تشخیص دقیق با استفاده از روش‌های تصویربرداری مانند MRI، سی‌تی‌اسکن، و میلوگرام.
تسکین درد:
استفاده از کیسه یخ یا روش‌های گرمایی (مانند دوش گرم یا کمپرس داغ).
کشش ستون فقرات (در منزل یا بیمارستان).
عمل جراحی: در صورت‌عدم بهبود علائم پس از استراحت و درمان اولیه.
بازتوانی و تمرینات تقویتی عضلات.
روان‌درمانی برای مدیریت درد مزمن.
داروها:
استامینوفن یا ایبوپروفن برای موارد خفیف.
داروهای تجویزی:
مسکن‌های قوی‌تر.
شل‌کننده‌های عضلانی (مانند دیازپام یا متوکاربامول).
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی.
نرم‌کننده‌های مدفوع برای جلوگیری از یبوست.
استراحت مطلق به مدت ۲ هفته در موارد حاد.
اجتناب از استراحت طولانی‌مدت در رختخواب.
بازگشت تدریجی به فعالیت‌های روزمره با بهبود علائم.
افزایش مصرف فیبر و آب برای جلوگیری از یبوست.
رژیم غذایی خاصی توصیه نمی‌شود.
اگر علائم پارگی دیسک دارید.
اگر درد یا ضعف دست و پا بدتر شود.
اگر کنترل ادرار یا مدفوع را از دست دادید.
اگر علائم جدید و غیرقابل توضیحی ظاهر شد.
پارگی دیسک، اگرچه می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما در بسیاری از موارد با استراحت و درمان مناسب بهبود می‌یابد. رعایت تکنیک‌های صحیح برای پیشگیری و مراقبت اولیه، نقش مهمی در مدیریت این بیماری دارد. در صورت بروز علائم شدید یا عوارض، مشاوره با پزشک ضروری است.
