پرندگان به طور طبیعی همیشه جذاب و مورد توجه هستند. پرهای آنها نقش بسته با رنگها، بافتها و شکلهای زیبایی است که هر بینندهای را مجذوب میکند. هرازگاهی همه این عناصر با هم ترکیب میشوند و یک منظره بی نظیر را به وجود میآوردند.
به گزارش فرادید، برخی از گونههای پرندگان به دلیل این که در امر جفتگیری موفق عمل کنند، شکل و شمایل منحصر به فردی دارند خصوصا مو، کاکل یا تاج آنها که با دیدنشان حتما شگفت زده خواهید شد.
در این مطلب ۱۵ گونه از پرندگان را که مدل مویی آراسته و پیرایش شده دارند را معرفی کرده ایم. در پایان گزارش حتما وجود چنین موجوداتی در حیات وحش را تحسین میکنید:
به سر این پلیکان نگاه کنید! پرهای تاب خورده روی سرش صورتی بامزه و دوست داشتنی به این پرنده داده است. بزرگترین گونه پلیکان، پلیکان دالماسی میتواند تا ۳۰ پوند وزن داشته باشد و در تالابهای اروپا، مدیترانه و چین زندگی کند.
فهرست قرمز IUCN این پرندگان را به عنوان "نزدیک به تهدید" طبقه بندی میکند، زیرا جمعیت آنها به دلیل زهکشی تالاب ها، توسعه زمین و شکار غیرقانونی در حال کاهش است.
این پرنده بومی مناطق گرمسیر است و در جنگلهای بارانی مرطوب جنوب شرقی آسیا دیده میشود، کبک کاکلی به عنوان گونهای "تقریبا در معرض خطر" طبقه بندی میشود که به دلیل تخریب جنگلها و تجارت، جمعیت آن رو به کاهش است.
کبک کاکلی نر پرهای سیاه و تاج قرمزرنگ کرکی دارد، در حالی که کبک ماده دارای پرهای سبز و بدون کاکل است. هر دو یک حلقه قرمز روشن دور چشم خود دارند.
پرهای فر زیبا را روی سر کوراسو ببینید! اگر کسی با ظاهر این پرنده آشنا نباشد گمان میکند به آرایشگاه پرندگان رفته است. کراسوهای بزرگ از مکزیک تا سراسر آمریکای مرکزی پراکنده شده اند و عمدتاً در مناطق پست زندگی میکنند.
یک کاکل فرفری بزرگ میتواند تا ۱۰ پوند وزن داشته باشد، گونه آنها همچنین در فهرست "آسیب پذیر" آورده شده است و جمعیت آنها به دلیل شکار و از دست دادن زیستگاه در حال کاهش است.
این خروس (که نامش در زبان کچوا «تونکی» است) موجی از پرهای پرتقالی رنگ را در فصل جفتگیری برای مادهها به نمایش میگذارد. این نرهای تاجدار به صورت گروهی دور هم جمع میشوند تا پرندگان ماده را با پریدن و رقصیدن خود تحت تأثیر قرار دهند. این گونه از خروسها پرنده ملی پرو است.
پرنده ملی نپال (جایی که به آن "دانفه" میگویند)، که نرهای آن دم زیبایی از پرهای رنگین کمانی دارند. مادهها در این گونه با بدن قهوه ای، چشمهای آبی و گلوی سفید زیبایی کمتری دارند. کاکلپریها سر و صدای زیادی ایجاد میکنند که البته باید بین اصوات آنها هنگام پرخاشگری، زنگ خطر و جفت گیری تمایز قائل شویم.
نیکوبار با تاج بلندش که مانند یال شیر است، کبوتر معمولی شهر شما نیست. باور کنید یا نه، این گونه بومیِ آسیای جنوب شرقی، نزدیکترین گونه به پرنده منقرض شده دودو است. این کبوترهای خاص در تایلند، مالزی، ویتنام، اندونزی، فیلیپین، جزایر سلیمان و جمهوری پالائو دیده میشوند، جایی که تعداد آنها رو به کاهش است و در فهرست "نزدیک به تهدید" لیست شده اند. نیکوبار میتواند به خوبی و در مسافتهای قابل توجهی پرواز کند، اما ترجیح میدهد در جنگل بماند و به دنبال غذا باشد.
این هدهد زیبا با بالهای راه راه گورخری، زیباییش را در آفریقا، مدیترانه و در سراسر اروپا و آسیا به رخ میکشد. جمعیت زیاد هدهدها از رسیدن این گونه به وضعیت آسیب پذیر جلوگیری کرده است. آنها عمدتاً در مناطق باز، از جمله مراتع، باغها، و ساوانا دیده میشوند - و ممکن است بتوانید لانههای آنها را از بوی تعفنی که میدهند شناسایی کنید. این بوی بد به خاطر ترشحات ضد میکروبی است که مادر برای پوشاندن تخمهایش از آن استفاده میکند.
تاج این عقاب کاملاً از پر است و برای ایستایی نیازی به ژل ندارد. زمانی که این عقاب آمریکای جنوبی ترسیده و یا در حال حمله باشد، تاج برجسته میشود. در حال پرواز، عقاب قوشی آراسته با صدای سوت بلند خود حضورش را اعلام میکند. ویژگی بارز این گونه عقاب این است که حیوانات دو برابر اندازه خود را شکار میکند. این گونه در فهرست "تقریباً در معرض تهدید" با کاهش جمعیت قرار دارد.
تاج این طوطی بزرگ استرالیایی در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد است به گونهای که میتواند بیش از پنج اینچ رشد کند. این کاکادو نه تنها به به خاطر تاج رنگارنگش مشهور است، بلکه به خاطر صدای ناهنجار و جیغ مانندی که دارد از سایر پرندگان با استعداد و خوش صدا جدا میشود. کاکادوهای کاکل سولفوری پرندگانی اجتماعی هستند که به صورت گروهی زندگی میکنند و اغلب در جستجوی غذا و مراقبت از خود در برابر خطر هستند. این پرندگان تا هشتاد سال در اسارت عمر میکنند.
این پرنده ساکن جنگلهای جنوب شرقی آسیاست و تعداد کمی از آنها را میتوان در سایر نقاط جهان مشاهده کرد. موهای مشکی قرقاول نقرهای در میان رنگ قرمز صورتش برجسته شده است. هر دو قرقاول نقرهای نر و ماده دارای صورت و پاهای قرمز هستند، اما قرقاول نر، دم سفید یا نقرهای بلند و ماده دم قهوهای کوتاه تری دارد. قرقاولهای بالغ در سال دوم زندگی خود به اوج باروری میرسند.
مرغ کاکل دار لهستانی با تاج و یال پف کرده بیشتر شبیه یک شخصیت کارتونی است تا یک مرغ واقعی. برخی ازمرغهای کاکل دار لهستانی علاوه بر آرایش موی کرکی، ریش و پرهای پرپشتی اطراف پاهای خود نیز دارند. با وجود اینکه که مرغ لهستانی به طور متوسط ۱۵۰ تخم در سال میگذارد، بیشتر مرغداران آنها را برای ظاهرشان بیشتر از بهره وریشان نگه میدارند.
عقاب فیلیپینی که در فهرست بسیار در معرض خطر انقراض قرار دارد به عنوان پرنده ملی فیلیپین از طرف دولت محافظت شدیدی میشود. کمتر از ۵۰۰ پرنده از این گونه باقی مانده است. تاج ایستا و زیبای آن به اندازه کافی این عقاب را مشهور کرده است. عقاب فیلیپینی خفاش ها، پرندگان، مارها و مارمولکها را شکار میکند و وزن آن به ۱۸ پوندی میرسد که نسبت به سایر عقابها وزن زیادی دارد. زمانی که عقاب فیلیپینی به سن بلوغ میرسد، لانه اش را برای جفت گیری و انتخاب جفت ترک میکند که تصور میشود آن را تا آخر عمر نگه میدارد.
مدل تاج این پرنده، یاد آور تاجهای سلطتنی است - پرهای سفت و طلایی روی سر این درنای تاجدار خاکستری زیبایی خاص و چشمگیری به آن میدهد. این پرنده در معرض خطر انقراض در سراسر آفریقا از ساوانا تا تالابها دیده میشود و برای بقا به گرما نیاز دارد. قدمت گونههای اولیه این درناهای باشکوه به میلیونها سال پیش میرسد. برخی از گونههای درنای تاجدار ابتدایی در فسیلهای دوران ائوسن (۵۶ تا ۳۳.۹ میلیون سال پیش) ظاهر شدهاند. این پرندگان تک همسری را ترجیح میدهند، در نزدیکی آب لانه و در علفزارهای بازغذای خود را جستجو میکنند.
کبوتر کاکل دار (سمت چپ) و کبوتر اسپینیفکس، با تاجهای بلند و نوک تیز، شباهت زیادی به «راسکالهای کوچک» دارند. در حالی که اسپینیفکس کوچکتر است، هر دوی این کبوترها دارای رنگهایی هستند که به آنها کمک میکند تا به خوبی با محیط خود ترکیب شوند. کبوتر کاکلی که در سراسر استرالیا یافت میشود، زیستگاههای باز را ترجیح میدهد، در حالی که اسپینیفکس مناطق خشک و صخرهای را دوست دارد. کبوتر کاکلی به خوبی با زندگی در یک محیط شهری سازگار شده است و در بسیاری از شهرهای استرالیا دیده میشود. زندگی کبوتر اسپینیفیکس نیز در گرمترین شهر کشور امکانپذیر است.
کبوتر تاجدار ویکتوریا که به نام ملکه ویکتوریا نامگذاری شده است، اصل و نسب خود را خیلی جدی گرفته است. پرهای توری آبی رنگ مانند تاجی در بالای سر آن قرار دارد. کبوتر تاجدار ویکتوریا پرنده کوچکی نیست و بزرگترین آنها چیزی در حدود ۷.۵ پوند وزن دارد و از نظر اندازه به یک بوقلمون کوچک نزدیکتر است. این پرندگان زیبا که در اندونزی و پاپوآ گینه نو دیده میشوند، در فهرست "تقریباً در معرض خطر" طبقه بندی میشوند و جمعیت آنها در حال کاهش است. آنها دوست دارند در گروههای دو تا ده پرنده در جستجوی غذا باشند.