گل‌های آپارتمانی زینتی زیبایی را به خانه شما می‌آورد به شرطی که راز‌های مراقبت و نگهداری از این گیاهان را به خوبی بدانید و با نیاز‌های گل و گیاه‌های مختلف آشنا باشید.
گیاهان داخل ساختمانی، رنگ، زیبایی و گرما را به خانه اضافه میکنند؛ آن‌ها با بهبود کیفیت هوا امکان باغبانی را برای شما فراهم میکنند. پرورش بسیاری از گیاهان آپارتمانی آسان است، اما باید به آن‌ها توجه مناسبی داده شود تا به خوبی رشد کنند. از آنجایی که گیاهان آپارتمانی رشد خود را از گلخانه‌ها و در شرایط ایده‌آل آغاز کرده‌اند، انتقال آن‌ها به آپارتمان نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارد.
آبیاری، روشنایی و نوردهی مناسب، مهم‌ترین اجزای مراقبت از گیاهان در فضای داخلی هستند، اما رطوبت و دما نیز نقش مهمی در رشد گیاه ایفا میکنند. ترفند مناسب این است که شرایط آب و هوایی محل رشد گیاه را در منزل شبیه سازی کنید.
گیاهان گرمسیری در محیط‌های گرم و مرطوب رشد میکنند، در حالی که گیاهان کاکتوسی و گیاهان آبدار، آب و هوای گرم و خشک را ترجیح می‌دهند. البته فضای آپارتمان نمی‌تواند همه چیز را برای گیاهان تامین کند، اما شما می‌توانید نوع مناسبی از گیاهان را برای منزل خود انتخاب کنید تا بتوانید محیط مناسب را فراهم کنید. با چند ترفند می‌توانید گیاهان را در محیطی ایده آل پرورش دهید.
برای پرورش گیاهان به این موارد نیاز داریم:
گلدان، خاک، کود‌های شیمیایی، چراغ‌های بزرگ برای شبیه سازی انرژی پاک خورشید در داخل خانه.
اولین چیزی که هنگام انتخاب یک گیاه آپارتمانی باید در نظر بگیرید این است که می‌خواهید آن را در کدام قسمت منزل بگذارید. سپس با الزامات گیاه مطابقت دهید و نور مورد نیاز را راه اندازی کنید.
آیا شما یک پنجره بزرگ آفتابگیر دارید و یا یک فضای کوچک با نور ملایم؟
آیا به دنبال گیاهی با برگ‌های سبز زیبا هستید و یا گیاه گلدار را ترجیح می‌دهید. برخی از گیاهان آپارتمانی، گیاهان گلدار فصلی هستند، در حالی که برخی دیگر تنها یکبار در سال شکوفه می‌دهند.
نکته دیگر این است که چقدر زمان برای رسیدگی به گیاه صرف می‌کنید؟ یک گیاه گندمی تقریباً هر مقدار مراقبت (یا بی توجهی) را در بر می‌گیرد، در حالی که یک ارکیده نیازمند توجه مهرآمیز و دوست داشتنی است.
خاک گلدان باید مرطوب نگه داشته شود، اما خیس نشود البته چنانچه توضیح می‌دهیم، همیشه استثنا وجود دارد. به طور مثال بهتر است بین دو آبیاری گیاهان آبدار و گوشتی، خاک آن‌ها خشک شود.
اگر خاک بیش از حد خشک یا مرطوب نگه داشته شود، ریشه‌های گیاه شروع به پوسیدن خواهد کرد که می‌تواند منجر به رشد ناکافی و یا حتی مرگ گیاه شود. روش‌های متعددی برای تعیین نیاز به آبیاری گیاه وجود دارد.
اگر خاک گلدان بی رنگ و یا ترک‌دار شود، احتمالاً زمان آبیاری آن فرا رسیده است. گیاه خود بعد از آبیاری وزن کنید. پس از چند بار مشخص می‌شود که گیاه چه زمانی به آبیاری نیاز دارد. البته می‌توانید با نگه داشتن انگشت خود در خاک میزان رطوبت آن را بسنجید.
برای گیاهان بزرگ، استفاده از یک کنتور هوشمند دستی ممکن است بهترین روش برای تعیین میزان حضور آب در اطراف ریشه گیاه باشد.
اجازه ندهید که گیاهان به نقطه‌ای برسند که پژمرده شوند و یا خاک از لبه گلدان بیرون بریزد. این نشانه‌ها حاکی از کمبود آب هستند و در این زمان گیاه به شدت استرس زده می‌شود و ریشه‌های آن آسیب می‌بینند.
علائم کم آبی گیاه عبارتند از:
آبیاری بیش از حد، به اندازه آبیاری خیلی کم مضر است. آبیاری مداوم، خاک را از هوا تخلیه میکنند و در را برای رشد باکتری‌ها و قارچ باز میکنند. آبیاری زیادی قاتل شماره یک گیاهان است.
علائم پر آبی گیاهان آپارتمانی، عبارتند از:
برخی گیاهان هستند که نیاز به آب بیشتر و برخی دیگر نیاز به آب کمتری دارند.
گیاهانی که نیاز به آب بیشتری دارند عبارتند از:
برخی افراد بیش از حد به برنامه آبیاری منظم توجه میکنند و نیاز به چک کردن هر ۳ تا ۴ روز دارند، برای این افراد چندین ابزار آبیاری در دسترس می‌باشد. به طور مثال یک توپ پنبه‌ای خیس می‌تواند آب مورد نیاز را به ریشه‌ی گیاه شما برساند.
دمای آب شیر باید با دمای اتاق برابر باشد، حتی اگر کلرین یا فلورید به آب شهر شما اضافه شود. گیاهان آب باران و یا برف ذوب شده را دوست دارند (مگر اینکه در منطقه‌ای با باران اسیدی زندگی کنید).
از استفاده مداوم آب نرم اجتناب کنید، زیرا ممکن است حاوی سدیم باشد.
گیاهان می‌توانند از بالا یا پایین آبیاری شوند. زمانی که گیاه را از بالا آبیاری می‌کنید، سعی کنید شاخه و برگ‌ها را مرطوب نکنید، اما کل خاک مرطوب شود. آب اضافه باید از حفره‌های پایین گلدان خارج شود.
اگر ترجیح می‌دهید که گیاهان شما خود، عمل جذب آب را انجام دهند، گیاه را در ظرفی از آب قرار دهید تا ریشه‌ها (و عمل مویرگی در خاک) هر چیزی که نیاز دارند را جذب کنند. این روش، به عنوان آبیاری از پایین شناخته می‌شود.
توصیه: یک ساعت پس از آبیاری، آب اضافی گلدان را خالی کنید.
زه کشی خوب برای داشتن گیاهان آپارتمانی سالم ضروری است. با یک خاک گلدان خوب شروع کنید (نه خاک معمولی) که به طور خاص برای باغبانی داخل خانه مخلوط شده است.
یک گلدان را با سوراخ‌های زه کشی انتخاب کنید و یا یک لایه سنگریزه را در کف یک ظرف بدون سوراخ قرار دهید. نکته این است که اجازه ندهید گیاه در آب بماند. گاه چک کنید که حفره‌ها مسدود نشده باشند و همیشه آب مانده در کف ظرف زیر گلدان را خالی کنید.
همانند آبیاری، هر گیاهی به نوری متفاوت نیاز دارد. بسیاری از گیاهان نور خورشید مستقیم را ترجیح می‌دهند، اما فراهم کردن آن در محیط خانه ممکن است سخت باشد. قرار دادن یک گیاه جلوی یک پنجره ممکن است به اندازه کافی نور را جذب کند، اما برخی از گیاهان آپارتمانی نیاز به نور متفاوتی برای رشد دارند.
به طور کلی رشد گیاهان گلدار در نور نسبتاً روشن انجام می‌شود، به همین دلیل پنجره‌های واقع در سمت جنوب، شرق یا غرب خانه برای گیاه گلدار بهتر است.
استفاده از نور‌های مصنوعی در نزدیکی گلدان، نور بیشتر و گرمای کمتری نسبت به نور استاندارد دریافتی از مهتابی به گیاه می‌رساند.
گیاهان پر شاخ و برگ را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: گیاهانی که نیاز به نور کم، نور متوسط و نور بالا دارند.
برای گیاهانی که در نور کم رشد میکنند، یک اتاق کم نور کافی است.
گیاهان با نور متوسط، یک پنجره رو به رو را ترجیح می‌دهند، نور از طریق پرده نازک یا بدون آفتاب مستقیم پخش می‌شود.
گیاهان داخل ساختمان که نور بالایی را ترجیح می‌دهند، باید در یک پنجره با نمای جنوب یا زیر نور مستقیم باشند.
برخی از گیاهان برای رشد بهتر، باید زمانی را در تابستان در فضای آزاد باشند تا نور بیشتری را جذب کنند.
گیاهان آپارتمانی در دوره رشد نیاز به دمای معتدل و تقریبا ثابت و در دوره استراحت نیاز به دمای پائین‌تر دارند.
حداکثر دما برای بسیاری از گیاهان آپارتمانی به شرطی که رطوبت هوا تامین شود: ۲۷ الی ۳۰ درجه سانتی گراد
حداکثر دما برای بسیاری از گیاهان آپارتمانی به شرطی که رطوبت هوا تامین نشود: ۲۱ الی ۲۴ درجه سانتی گراد
حداقل دما برای گیاهان ظریف: ۱۳ الی ۱۶ درجه سانتی گراد
مانند: آکالیفا، آگلنما، آنتوریوم
حداقل دما برای گیاهان نیمه سخت جان: ۱۰ الی ۱۳ درجه سانتی گراد
مانند: آفلاندرا، آسپاراگوس، بگونیا و ...
حداقل دما برای گیاهان سخت جان: ۵ الی ۷ درجه سانتی گراد
مانند: کلیویا، برگ بیدی، یوکا، هدرا، فاتسهدرا و.
تقریبا ۸۰درصد گیاهان در رطوبت بالا رشد میکنند. متاسفانه، اغلب خانه‌ها خشک‌تر هستند، به خصوص در زمستان که گرمای اجباری حتی می‌تواند رطوبت را کاهش دهد.
استفاده از مرطوب کننده می‌تواند کمک کند، اما راه‌های دیگری برای افزایش رطوبت هوا در نزدیکی گیاهان وجود دارد. یک سینی کوچک حاوی سنگریزه و آب می‌تواند رطوبت محلی را افزایش دهد.
مرطوب کردن روزانه برگ‌ها هم می‌توانند به رطوبت آن‌ها کمک کنند. نگهداری برخی از گیاهان مانند گاردنیا و ارکیده، در حمام و یا آشپزخانه (هر دو معمولاً دارای رطوبت بالاتر هستند) می‌تواند کمک کند.
با هر بار آبیاری گیاه، مقداری از مواد مغذی خاک از گلدان خارج می‌شود. برخلاف گیاهانی که در باغ و باغچه‌های خارج از منزل زندگی میکنند، گیاهان آپارتمانی منبع منظمی از تامین غذای مغذی ندارند مگر اینکه آن‌ها را به طور منظم کوددهی کنید.
کوددهی هر ماه یک بار آن‌ها برای زمانی که گیاهان، گلدار یا در حال رشد هستند، عالی است. در طول زمستان، زمانی که گیاهان راکد یا به طور کلی زیاد رشد نمی‌کنند، دادن کود‌های شیمیایی را می‌توان متوقف کرد.
ریزش برگ‌های گیاه، رشد ضعیف و یا رنگ زرد را نشان می‌دهد که ممکن است به کود بیشتری نیاز داشته باشد.
هم چنین ممکن است به نور بیشتر یا کمتر و یا آب نیاز داشته باشد، پس قبل از کوددهی، زمانی را صرف تجزیه و تحلیل تمام شرایط گیاه کنید. افزودن کود شیمیایی در زمانی که یک گیاه به آن نیاز ندارد، می‌تواند شرایط را بدتر کند.
نکته: اگر گیاهی پژمرده می‌شود، ابتدا آبیاری را امتحان کنید و سپس کودهی را انجام دهید.
انواع کود دهی:
یک کود آلی خاص را برای گیاهان آپارتمانی خود انتخاب کنید و دستورالعمل آن را به دقت بخوانید. کود‌های طبیعی نسبت به کود‌های ترکیبی کمتر باعث سوزاندن یا آسیب زدن به گیاهان می‌شود، بنابراین استفاده مقدار صحیح آن‌ها اهمیت دارد.
به طور کلی، گیاهانی که در نور کم رشد میکنند، به اندازه گیاهانی که در بیرون یا در نور روشن رشد میکنند، کود شیمیایی زیادی نیاز ندارند. برای شروع، از حدود ۱ / ۴ مقدار کود توصیه شده بر روی برچسب در ماه استفاده کنید. سپس، اگر رنگ گیاه روشن‌تر می‌شود، مصرف کود شیمیایی به هر ۲ هفته افزایش می‌یابد.
نکته: نمک‌های حلال از کود‌های ترکیبی می‌توانند در طول زمان ایجاد شوند و یک لایه پوسته پوسته از رسوبات نمک در سطح خاک ایجاد کنند. این لایه را بردارید و هر ۴ تا ۶ هفته خاک را با مقدار مناسبی آب برای کمک به جلوگیری از ایجاد نمک سمی خارج کنید.
نمک‌های بیش از حد می‌توانند به ریشه‌ها آسیب بزنند و گیاه را در معرض بیماری و حمله حشرات قرار دهند.
اگر گیاهان شما به خوبی رشد میکنند و راهی که شما می‌خواهید را در پیش می‌گیرند، در نهایت به یک گلدان بزرگ‌تر یا ترکیبی از گلدان‌ها نیاز خواهند داشت، در ادامه این توضیحات اشاره شده است که گیاهان را در بهار که تازه شروع به رشد میکنند جا به جا کنید.
رشد ریشه‌ای زیاد این امکان را به گیاه می‌دهد که به سرعت خود را با ظرف جدید تطبیق دهد. وقتی نوبت به جا به جایی گلدان می‌رسد، یک گلدان بدون خاک آلی را انتخاب کنید که به طور خاص برای گیاه شما (شاید حتی مختص گونه‌های شما) مناسب باشد.
گزینه‌های زیادی برای انتخاب و خرید وجود دارند، شما می‌توانید خود نیز آن‌ها را بسازید. یک گلدانی را انتخاب کنید که بزرگ‌تر از ظرف فعلی باشد، اما نه خیلی بزرگ‌تر. گلدان بیش از حد بزرگ می‌تواند پوسیدگی ریشه‌ای و مشکلات دیگر را همراه داشته باشد، به این دلیل که خاک برای چند روز مرطوب باقی می‌ماند.
به دقت خاک اطراف ریشه را بدون لمس خاک محکم کنید. فضای کافی را در بالای ظرف جدید برای آبیاری گیاه نگه دارید.
منبع: نمناک
