مهندسان در مرکز باروری نیوهوپ نیویورک برای وارد کردن سلولهای اسپرم به تخمک از سوزن رباتیک استفاده کردند که در نتیجه آن، دو جنین سالم شکل گرفت و در نهایت دو نوزاد دختر به دنیا آمدند.
پدر یکی از این نوزادان که نخواست نامش فاش شود، گفت «دیوانهکننده است، نه؟ تا به حال این کار همیشه با دست انجام میشد.»
طبق این گزارش، در این پیشرفت بزرگ در عرصه باروری، از سوزن و دوربینی استفاده شد که از راه دور کنترل میشدند تا وارد تخمکهای درون ظرف کشت آزمایشگاه شود و بدین ترتیب احتمالا نیاز به حضور یک جنینشناس با دستمزد بالا را برطرف میکند.
سانتیاگو مونه، متخصص ارشد ژنتیک شرکت اسپانیایی اوروتور لایف، سازنده این ربات، گفت روزی این فناوری میتواند بیماران را از رفتن به مرکز درمان ناباروری بینیاز کند؛ آن هم در حالی که در ایالات متحده ممکن است بابت یک بار تلاش بیمار برای باردار شدن ۲۰ هزار دلار از فرد بگیرند.
مونه گفت: «[آیویاف]باید ارزانتر از این تمام شود و اگر هر پزشکی بتواند این کار را انجام دهد، ارزانتر خواهد شد.»
مونه معتقد است فرایند باروری میتواند روزی خودکار شود و متخصصان زنان هم میتوانند آن را اجرا کنند؛ اما توضیح نداد در این صورت چطور چندین تخمک را میگیرند و پرورش میدهند.
اوورتور لایف در درخواست رسمی ثبت اختراع خود، «زیستتراشهای» را برای استفاده در آزمایشگاه آیویاف توصیف کرده که دارای مخازن پنهانی حاوی مایعات در حال تکثیر است و مجراهای ریزی برای عبور اسپرم دارد.
شرکتهای دیگری هم کمکم وارد این گود میشوند.
دستکم شش شرکت نوآفرین دیگر از جمله آیویاف خودکار، آیویاف ۲.۰، کانسیوبل لایف ساینسز (Conceivable Life sciences) نیز اهداف مشابهی را دنبال میکنند و میخواهند به عرصه صنعت ۲۵ میلیارد دلاری آیویاف قدم بگذارند.
الن ماری، از بنیانگذاران کانسیوبل لایف، تخمین میزند بچهدار شدن به روش آی ویاف در ایالات متحده با در نظر گرفتن دفعاتی که موفقیتآمیز نیست، داروهای گران باروری و عملهای جراحی، به طور متوسط ۸۳ هزار دلار خرج برمیدارد که بخش اعظم آن را بیمه نمیپردازد.
هدف شرکت او کاهش ۷۰ درصدی این هزینهها با افزایش نرخ موفقیت و کاهش قیمت عملهای جراحی به کمک ربات است.
هر سال حدود ۵۰۰ هزار نوزاد در جهان از طریق آیویاف متولد میشوند، اما بیشتر کسانی که برای بچهدار شدن به کمک نیاز دارند، نمیتوانند هزینههای این کار را بپردازند یا به طب باروری دسترسی ندارند.
ماری گفت: «این یک نیاز واقعی است. مشکل این است که این کشورهای خیلی ثروتمند و خاص میتوانند این کار را بکنند، اما سایر کشورهای جهان نه. اما همین کشورهای خاص نیاز واقعی بشری را آشکار کردهاند.»
با این حال برخی متخصصان باروری به این روش بدبیناند؛ زیرا اگرچه تزریق رباتیک هزینهها را کاهش میدهد، مشکل پیر شدن تخمکها را حل نمیکند؛ امری که از دلایل اصلی ناموفق بودن روشهای درمان ناباروری است.
ریتا واسنا، مشاور شرکت کانسیوبل، میگوید در طول تاریخ در این عرصه نوآوریهایی انجام شده که نرخ بارداری را چندان افزایش نداده است؛ «این روند به جای آنکه واقعا موانع دسترسی را کاهش دهد، به سمت انبوهی از روشهای آزمایش و فناوریها میرود.»
در مورد اولین بچههایی که با کمک این ربات اسپرمی متولد شدند، تخمکهای اهدایی بهرایگان در اختیار بیماران قرار گرفت و پس از باروری، با این فناوری کاملا تازه، آنها را در رحم مادر کاشتند.
منبع: ایندیپندنت