مقامات ولز مجموعۀ ۲ هزارسالۀ ظروف تزئین شده و ظریفی را که در سال ۲۰۱۹ توسط یک جویندۀ آماتور کشف شده بودند، به عنوان «گنجینه» اعلام کرده‌اند.
یک جویندۀ آماتور در جنوب شرقی ولز با فلزیاب خودش یک گنجینۀ استثنایی از اشیاء عصر آهن و دورۀ رومی را کشف کرد که دو هزار سال قبل زیر خاک دفن شده بودند.
به گزارش فرادید؛ جان متیوز این گنجینه را در سال ۲۰۱۹ در یک دشت در ناحیۀ مونموث‌شایر کشف کرد. این یافته‌ها که حالا دولت آنها را به صورت رسمی به عنوان «گنجینه» معرفی کرده است، می‌توانند نشانه‌ای از وجود یک سکونتگاه باستانی کشف نشده در این منطقه باشند.
این گنجینه شامل هشت مورد مصنوعات باستانی از جمله کوزه‌های تزئین شدۀ بسیار خاص می‌شود که آثاری از هنر اوایل دورۀ رومی و نیز فرهنگ سلتی هستند. این مصنوعات ظاهرا به همراه هم دفن شده بودند و دفن‌شان احتمالا در قرن اول میلادی و در زمانی اتفاق افتاده که امپراطوری روم به تازگی بریتانیا را تحت قلمرو خود درآورده بود.
در بین مصنوعات یافت شده یک جام فوق‌العاده دیده می‌شود که با دسته‌ای شبیه به سر گاو تزئین شده است. مجسمۀ کوچک سر گاو با چشمانی بسیار درشت و شاخ‌هایی خمیده بر روی این جام سبز و آبی زیبا قرار گرفته است. زبان گاو امتدادی حلقه‌مانند پیدا کرده و دستۀ جام را شکل داده است.
متیوز در مصاحبه با وبسایت ولزآنلاین گفته است: «من هرگز چیزی شبیه این ندیده‌ام و هیچوقت فکر نمی‌کردم نیاکان ما قادر به ساختن چنین چیز فوق‌العاده زیبایی بوده باشند. من به پیدا کردن چیزی تا این اندازه منحصر به فرد افتخار می‌کنم».
یک تابه رومی
تیم کاوش که اشیاء را را از زیر خاک بیرون آوردند اسم گاو روی ظرف را «بووریل» گذاشتند. ادل بریکینگ، یکی از اعضای تیم در توئیترش نوشته است: «شگفتی و غافلگیری ما را تصور کنید وقتی که داشتیم خاک را کنار می‌زدیم و ناگهان چهرۀ زیبا و ظریف بووریل را دیدیم!».
در بین یافته‌های این محوطه، بقایای دو پیالۀ چوبی و ظرف‌هایی با تزیینات مسی نیز وجود داشت. مسئولان کاوش گفته‌اند که تحقیقات ژئوفیزیکی که در این ناحیه در جریان هستند نشان داده‌اند که یک سکونتگاه یا نوعی پرستشگاه باستانیِ قبلا ناشناخته در این جا وجود دارد. این کشف به طور کلی برای فهم رویدادهایی که در زمان تسلط روم بر این منطقه جریان داشتند دارای اهمیت است.
(دستگیره‌های تزئین شدۀ ظروف)
