زینک یا همان «روی» یک ماده معدنی ضروری است که در سلول‌های بدن یافت می‌شود، اما در بدن تولید نمی‌شود و باید از طریق مکمل یا مصرف غذا و نوشیدنی دریافت شود.
اگر جزو ۳۸ درصدی هستید که حس چشایی خود را پس از عفونت کووید از دست داده‌اید، می‌دانید گاز گرفتن یک تاکوی ترد یا لیسیدن بستنی مورد علاقه و حس نکردن طعم آنها چه حس بدی دارد.
به گزارش فرادید، برای بیشتر ما، غذا‌های خوش‌طعم و لذیذ یکی از لذت‌های بزرگ زندگی هستند؛ تجربه‌هایی اشتهاآور که تا حدی به دلیل وجود ماده معدنی‌ای به نام «زینک» تشدید و تقویت شده‌اند، زیرا زینک می‌تواند به بهبود حس چشایی ما کمک کند.
کِیت زِراتسکی، متخصص تغذیه در کلینیک مایو در روچستر میگوید البته «زینک» چیز‌های بیشتری به غیر از بهبود حس چشایی برای عرضه دارد.
زینک یک ماده معدنی ضروری است که در سلول‌های بدن یافت می‌شود، اما در بدن تولید نمی‌شود و باید از طریق مکمل یا مصرف غذا و نوشیدنی دریافت شود. اوما نایدو، مدیر روانپزشکی تغذیه و سبک زندگی در بیمارستان عمومی ماساچوست و نویسنده‌ی کتاب میگوید: «زینک فواید بسیاری برای سلامتی دارد و برای فعالیت بیش از ۳۰۰ آنزیم که به متابولیسم، هضم و عملکرد عصبی کمک می‌کنند، ضروری است.»
زراتسکی میگوید چنین آنزیم‌هایی همراه با پروتئین‌ها و ژن‌ها برای رشد و تکامل سالم و برای حفظ سیستم ایمنی، پوست، مو و ناخن سالم ضروری هستند.
علاوه بر این، زینک نقش مهمی در ایجاد DNA، رشد سلولی و بهبود بافت آسیب دیده دارد. شکل لوزنژ آن اغلب با پیشگیری یا بهبود علائم سرماخوردگی همراه بوده است، اما زراتسکی میگوید چنین تحقیقاتی دقیق نیستند. با این حال، زینک برای اسهال حاد در کودکان یک درمان موثر است. تحقیقات نشان می‌دهد که این ماده ممکن است پیشرفت بیماری تباهی لکه زرد وابسته به سن را نیز کند کند؛ یک بیماری چشمی که بینایی را در برخی افراد کاهش می‌دهد.
همانطور که پیش از این گفته شد، زینک در انتشار محرک‌های چشایی در جوانه‌های چشایی نیز نقش دارد و گاهاً به عنوان درمان برای اختلالات چشایی استفاده می‌شود.
نایدو میگوید علاوه بر تأثیر آن روی توانایی چشایی، علائم کمبود زینک شامل ضعف سیستم ایمنی، ریزش مو، ناتوانی جنسی و مشکلات چشمی است و بر اساس چند مطالعه، بین سطوح پایین زینک و خطر افسردگی ارتباط وجود دارد. کمبود زینک با ADHD در کودکان نیز مرتبط است.
خبر خوب این است که مؤسسه ملی بهداشت (NIH) میگوید کمبود زینک در ایالات متحده نادر است. از آنجا که زینک یک ماده معدنی کمیاب است، تشخیص کمبود آن می‌تواند سخت باشد مگر اینکه به طور خاص آن را بررسی کنید. اگر نگران کمبود زینک هستید، به پزشک مراجعه کنید تا با آزمایش از میزان زینک بدنتان آگاه شوید.
نایدو میگوید از آنجا که مصرف بیش از حد زینک می‌تواند با جذب مس یا آهن تداخل پیدا کند و حتی سمی شود، بنابراین معمولاً توصیه نمی‌شود که آن را از طریق مکمل دریافت کنید. توصیه می‌شود مردان بالغ روزانه ۱۱ میلی‌گرم و زنان بالغ روزانه ۸ میلی‌گرم از این ماده معدنی مصرف کنند که این مقدار برای زنان باردار یا شیرده بیشتر است.
اما بهتر است چنین سطوحی از زینک را از طریق رژیم غذایی متعادل به دست بیاوریم. غذا‌های غنی از این ماده معدنی شامل غذا‌های دریایی به ویژه صدف و نیز گوشت گاو، مرغ، شیر و ماست غنی‌شده، برنج، تخم مرغ، غلات و جو دوسر، عدس و دانه کدو تنبل می‌شود. زراتسکی میگوید: «توصیه می‌شود که به جای مکمل‌ها از غذا به عنوان منبع دریافت زینک استفاده کنیم.»
