فارس نوشت: گزارش‌های دریافتی حاکی از ناپدید شدن تعدادی تخته فرش نفیس و ارزشمند ملی از ساختمان حافظیه نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد است. تصاویر برخی از این فرش‌ها در کتاب «گنجینه تار و پود، مجموعه تصاویر دومین کلکسیون بزرگ فرش جهان» در سال ۹۱ منتشر شده است.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم گزارشی با عنوان «خروج غیر قانونی اموالی نظیر ۴۸ تخته فرش دستباف نفیس و گران‌قیمت از ساختمان حافظیه سعد آباد» ارجاع شد. پس از آن تیم ویژه‌ای با همکاری سازمان‌های نظارتی تشکیل و به بررسی همه جانبه موضوع مفقود شدن فرش‌های نفیس در دولت قبل پرداخته شد.
کارشناسان این حوزه با بررسی تنها ده تخته از فرش‌های خارج شده و بر اساس قدمت تاریخی آن، نوع طراحی، مکتب هنری و خصوصیات فیزیکی ارزش نسبی آن‌ها را مبلغی معادل ۱۲۷ میلیارد تومان اعلام کردند. این ده تخت فرش ارزش‌گذاری شده جزو نفیس‌ترین فرش‌های نهاد بوده و متعلق به سبک‌های مشهدی (عمواوغلی)، اصفهان و تودشک می‌باشد که یکی از آن‌ها از نظر قدمت به دوره قاجار می‌رسد.
گفته میشود فرش‌ها طی بازه سال‌های ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۵ از ساختمان خارج گردیده است. یکی از شاهدین که در همان دوران در ساختمان حافظیه مسئولیت داشته است در این خصوص گفته است که در «سال ۱۳۹۵ فرش‌ها را با یک دستگاه وانت مزدا بردند منزل...» گفتنی است ساختمان حافظیه سعد آباد متعلق به نهاد ریاست جموری است که از آن به عنوان محلی برای استقبال از روسای جمهور و مهمانان خارجی توسط دولتی‌ها استفاده میشود.
این بنا پیشتر نیز مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته بود. رئیس دفتر وقت دولت دوازدهم در پاسخ به علاقه وافر روحانی به برگزاری جلسات دولت وقت در این محل پروتکل‌های خاص تعیین شده از سوی وزارت بهداشت را علت آن دانسته بود و اظهار داشته بود: ساختمان حافظیه دارای سالن جلسات مناسبی است که می‌توانیم با حفظ پروتکل‌های تعیین شده از جمله حفظ فاصله میان افراد، جلسات را در این مکان برگزار کنیم.
واضح است که خروج فرش‌های نفیس توسط یک کارمند نهاد ریاست جمهوری و در یک مقطع زمانی به امری تقریبا محال شبیه است. اقدامات انجام شده توسط بیش از یک نفر در مواقع متعدد صورت پذیرفته است و در مراحل مختلف تصاحب، حمل و نگهداری از اموال مفقودی نیز محتمل است اشخاص متعددی دخیل در موضوع باشند.
